Guðrún Harðardóttir segir að bréfin sem Jón Baldvin Hannibalsson sendi henni á sínum tíma hafi gert hana hrædda og ástæða þess að hún hefur kosið að greina frá þeim nú sé sú að hún hafi fengið nóg. Guðrún segir í viðtali í nýjasta tölublaði Nýs lífs, þar sem bréf Jóns Baldvins eru birt, að hún hafi reglulega fundið fyrir reiði, sorg og biturð, og því hafi hún kosið að koma þessu frá sér.

Í bréfunum eru berorðar kynlífslýsingar frá Jóni Baldvini, en fyrstu bréfin bárust Guðrúnu, sem er systurdóttir Bryndísar Schram, eiginkonu Jóns, þegar hún var tíu ára gömul. Síðustu bréfin bárust henni til Venesúela þegar hún var 16 og 17 ára gömul og segir Guðrún að hún hafi orðið verulega hrædd þegar þau bárust. Í þeim eru berorðar kynlífslýsingar frá Jóni Baldvini og leggur hann hart að henni að koma í heimsókn til Washington þar sem hann var sendiherra. Þá reyndi hann að fá að koma í heimsókn til hennar til Venesúela en Guðrún segir að sér hafi tekist að ljúga því að honum að skiptinemar mættu ekki fá heimsóknir. Jón Baldvin hafi trúað því.

Í viðtalinu við Nýtt líf segir Guðrún að Jón Baldvin hafi dekrað hana sem barn og komið fram við hana sem prinsessu. Fyrstu bréfin sendi hann henni heim til sín þegar hún var um tíu ára og segist hún muna eftir að hafa flissað yfir þeim með systrum sínum. Þeim hafi fundist þau einkennileg.

Hún segir hinsvegar að bréfin hafi farið að verða skrýtin þegar hann fór að biðja hana um að segja engum frá þeim. Þá tók hann upp á því að senda henni bréfin í skólann. Guðrún var þá í Melaskóla.

Guðrún segist yfirleitt aldrei hafa svarað bréfum Jóns utan einu sinni. Þá hafi hann kvartað til baka og sagt að hún væri ekki nógu persónuleg.

Brjálæðislega hrædd

Árið 2001 sendir Jón bréf til Venesúela en þá var hann staddur í Tallin í Eistlandi. Guðrún segir að þá hafi hún orðið hrædd. „Í þessu bréfi talar hann um mig og hórur í sömu andrá. Í öðru bréfi lýsir hann kynlífi með konunni sinni, sem kemur mér ekkert við." Guðrún segist hafa orðið „brjálæðislega hrædd" og þá hafi hún fyrst trúað einhverjum fyrir því að þetta væri vandamál. Hún sagði skiptinemafjölskyldu sinni í Venesúela frá bréfunum.

Þegar hún kom heim til Íslands fékk fjölskylda hennar að heyra af ásökunum á meintum brotum Jóns Baldvins. Guðrún segir í viðtalinu við Nýtt líf að yngri dætur Jóns hafi ávallt hamrað „á því við mig að hann væri saklaus þar til sekt hans væri sönnuð. Aldís, elsta dóttirin hefur reyndar staðið með mér eins og klettur."

Hún ákvað að kæra Jón Baldvin til lögreglunnar en málinu lauk hinsvegar með ákvörðun ríkissaksóknara um að fella málið niður, meðal annars á þeim grundvelli að Guðrún hafi verið stödd í öðru landi þegar bréfin bárust. „Niðurstaða ríkissaksóknara, að fella málið niður, vegur jafnt þungt og veldur mér jafnmikilli reiði og málið sjálft."