Einkaþotan 3. apríl 2008 10:43 Svolítið er hún séríslensk umræðan um einkaþotu stjórnarparsins Geirs H. Haarde og Ingibjargar Sólrúnar. Séríslensk að því leyti að menn súpa hveljur og æsa, að því er virðist, hver upp í öðrum hneykslunarhrollinn. Er einkaþotan táknmynd bruðls? Gamli nestorinn minn, Jónas Kristjánsson, ritstjóri, er heldur betur á því og finnst tímasetningin taktísk í minna lagi; segir að einkaþota ráðherra sé eins fáránleg í kreppunni og að spila á fiðlu þegar Róm brennur! Já, Jónas klikkar ekki. Minni spámenn finna þotunni náttúrlega allt til foráttu; segja sumir að um margt minni þetta á gullklósettið forðum daga í ráðuneyti dómsmála ... lesist; ráðamenn vilji alltaf vera skör hærra en almenningur. Ég sé ekkert athugavert við það að ráðpamenn leyti allra leiða til að komast sem ódýrast á milli staða. Og ef það er rétt, sem Geir H. Haarde, heldur fram að kostnaður við einkaþotuna hafi verið svo naumlega umfram aðrar vélar að tímasparnaðurinn vegi það upp, ja ... þá sé ég ekki stóraglæpinn. Munurinn á kostnaði mun vera 100 til 200 þúsund krónur, einkaþotunni í óvil. Hitt vekur mig til umhugsunar; viðbrögð Geirs H. Haarde við umræðufárinu um þessa blessaða einkaþotu. Hann segir hana "lýsandi fyrir stjórnmálaumræðuna" eins og Moggi hefur eftir honum. Geir er nokkuð pirraður. Hann á að vera yfir það hafinn. Það skal alltaf vera hlutverk fjölmiðla að veita ráðamönnum aðhald. Ráðamenn eiga sjálfir að sækjast eftir þessu aðhaldi í upplýstu lýðræðissamfélagi. Fjölmiðlar eiga að leita svara í þessu efni sem öðru þegar ráðamenn eru að eyða peningunum okkar eða semja um okkur lög sem við eigum að gjöra svo vel að fara eftir. Og svörin eru fengin: 100 til 200 þúsund kall. Spurningin er þessi: Er það efniviður í hysteríukast þjóðarinnar. Ég held ekki. Mér finnst meira þurfa til. En það er sjálfsagt að spyrja. Fá svör. Og það er jafnframt sjálfsagt pirrast ekki yfir sjálfsögðum spurningum ... -SER. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mannamál Sigmundar Ernis Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson Skoðun
Svolítið er hún séríslensk umræðan um einkaþotu stjórnarparsins Geirs H. Haarde og Ingibjargar Sólrúnar. Séríslensk að því leyti að menn súpa hveljur og æsa, að því er virðist, hver upp í öðrum hneykslunarhrollinn. Er einkaþotan táknmynd bruðls? Gamli nestorinn minn, Jónas Kristjánsson, ritstjóri, er heldur betur á því og finnst tímasetningin taktísk í minna lagi; segir að einkaþota ráðherra sé eins fáránleg í kreppunni og að spila á fiðlu þegar Róm brennur! Já, Jónas klikkar ekki. Minni spámenn finna þotunni náttúrlega allt til foráttu; segja sumir að um margt minni þetta á gullklósettið forðum daga í ráðuneyti dómsmála ... lesist; ráðamenn vilji alltaf vera skör hærra en almenningur. Ég sé ekkert athugavert við það að ráðpamenn leyti allra leiða til að komast sem ódýrast á milli staða. Og ef það er rétt, sem Geir H. Haarde, heldur fram að kostnaður við einkaþotuna hafi verið svo naumlega umfram aðrar vélar að tímasparnaðurinn vegi það upp, ja ... þá sé ég ekki stóraglæpinn. Munurinn á kostnaði mun vera 100 til 200 þúsund krónur, einkaþotunni í óvil. Hitt vekur mig til umhugsunar; viðbrögð Geirs H. Haarde við umræðufárinu um þessa blessaða einkaþotu. Hann segir hana "lýsandi fyrir stjórnmálaumræðuna" eins og Moggi hefur eftir honum. Geir er nokkuð pirraður. Hann á að vera yfir það hafinn. Það skal alltaf vera hlutverk fjölmiðla að veita ráðamönnum aðhald. Ráðamenn eiga sjálfir að sækjast eftir þessu aðhaldi í upplýstu lýðræðissamfélagi. Fjölmiðlar eiga að leita svara í þessu efni sem öðru þegar ráðamenn eru að eyða peningunum okkar eða semja um okkur lög sem við eigum að gjöra svo vel að fara eftir. Og svörin eru fengin: 100 til 200 þúsund kall. Spurningin er þessi: Er það efniviður í hysteríukast þjóðarinnar. Ég held ekki. Mér finnst meira þurfa til. En það er sjálfsagt að spyrja. Fá svör. Og það er jafnframt sjálfsagt pirrast ekki yfir sjálfsögðum spurningum ... -SER.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun