Rétt og rangt um þjónustu Þröstur Friðfinnsson skrifar 11. október 2019 12:52 Þingsályktunartillaga um málefni sveitarfélaga, grein I.Það er grafalvarlegt mál fyrir okkur sem stöndum að rekstri lítilla sveitarfélaga, þegar ráðamenn fullyrða margítrekað að við séum ekki að veita íbúum okkar þá þjónustu sem okkur ber að gera að lögum. Nú síðast notaði ráðherra sveitarstjórnarmála þessi rök fyrir lögfestingu 1.000 íbúa lágmarksíbúatölu sveitarfélaga, þegar hann mælti fyrir þingsályktunartillögu um stefnumótun í málefnum sveitarfélaga á Alþingi í gær. Einnig hefur formaður Sambands íslenskra sveitarfélaga fullyrt þetta aftur og aftur. Jafnframt er nefnt sem rök fyrir íbúalágmarkinu, að með því geti sveitarfélög tekið við rekstri fleiri málaflokka af ríkinu, í því sambandi nefndi ráðherrann í gær t.d. þjónustu við aldraða og rekstur framhaldsskóla. Þegar þeir ráðamenn sem ættu að þekkja hvað best til málefna sveitarfélaga tala þannig, hlýtur þing og þjóð að taka mark á. Einnig ættu að búa að baki slíkum fullyrðingum staðgóðar skjalfestar upplýsingar, t.d. um brotalamir í þjónustu minni sveitarfélaga. Aldrei hefur þó verið nefnt hvaða þjónusta það er sem við erum ekki að sinna með viðunandi hætti. Því sendi ég á dögunum fyrirspurn til skrifstofu Sambands ísl. sveitarfélaga. Óskaði ég svara við því hvaða þjónustu við ættum að veita sem íbúar okkar væru sviknir um en myndu fá eða fá betri ef 1.000 íbúa marki yrði náð? Einnig hvort íbúar sveitarfélaga minni eða stærri, hefðu kvartað yfir þjónustuskorti á liðnum árum? Þegar formaður sambandsins talaði með þessum hætti hlytu að liggja klár gögn að baki. Eða hvað? Sambandið hafði þó engar upplýsingar um kvartanir og ekki gat það heldur bent á nein göt í okkar þjónustu með beinum hætti eða gögn þar um. Einungis var vísað í skýrslur sem á liðnum árum og áratugum hafa verið skrifaðar allmennt um þjónustu sveitarfélaga og eðlilegar viðmiðanir um stærð þjónustusvæða. Raunar er þá jafnan miðað við stærri tölur um íbúafjölda en 1.000 sem æskilega stærð og svo er einnig um flest þau rök sem notuð eru í þeim skýrslum sem búa að baki núverandi tillögu. Ráðherra nefndi t.d. töluna 10.000 sem hagkvæma stærðareiningu sveitarfélaga í umræðum í þinginu í gær. Einnig hefur verið nefnt að 20 til 25 þúsund íbúa sveitarfélög megi teljast fullburða til að sjá um alla nærþjónustu við íbúa. Menn sjá fljótt að það gengur illa upp að utan Suðvesturlands yrðu einungis tvö til fjögur sveitarfélög, því endar tillagan í 1.000 íbúa lágmarki, til að gera eitthvað! Bæði ráðherra og formaður Sambandsins hafa talað um þessa tölu sem málamiðlun. Það er þó alveg fráleitt, enda felst í því orði að málum hafi verið miðlað og gagnstæð sjónarmið sæst á einhverja niðurstöðu. Hér er hins vegar um að ræða ákvörðun að ofan, ákvörðun fulltrúa stærri sveitarfélaga þvert gegn vilja hinna smærri. Slíkt kallast á réttri íslensku yfirgangur eða ofbeldi, frekar en málamiðlun. Staðreyndin er sú að minni sveitarfélögin eru almennt að veita íbúum góða þjónustu og ef horft er til frétta, eru brotalamir í lögboðinni þjónustu oftar en ekki hjá hinum stærri. Nægir að nefna leikskólaþjónustu, enda er hún gjarnan betri hjá hinum minni, við þurfum ekki að horfa langt hér til að sjá það. Gæði grunnskóla fara heldur ekki eftir stærð. Barnaverndarmál, félagsþjónusta og þjónusta við fatlaða eru viðkvæmir málaflokkar sem þarfnast stundum fjarlægðar og er þá miðað við stærri þjónustusvæði. Kemur þá til samstarf sveitarfélaga eða kaup eins sveitarfélags á þjónustu af öðru, eða jafnvel einkaaðilum. Sérhæfð þjónusta svo sem slökkvilið, skipulags- og byggingamál, veitur og fl. er einnig oft leyst í samstarfi sveitarfélaga, í byggðasamlögum eða opinberum hlutafélögum. Bæði ráðherra og formaður Sambandsins hafa ítrekað nefnt að slíkt samstarf sveitarfélaga sé af hinu illa, ólýðræðislegt og að sveitarfélög ættu að vera svo stór að þau geti veitt þjónustuna ein og óstudd. Menn geta haft þessa skoðun, en hún kemur 1.000 íbúa marki ekkert við. Samstarf sveitarfélaga um þjónusturekstur markast af hagkvæmni og skynsemi. Það helgast af þeirri viðleitni að veita íbúum sem besta þjónustu með sem hagkvæmustum hætti eftir staðháttum á hverju svæði. Hefur ekkert með íbúafjölda að gera, nema þá að miðað sé við mikið hærra mark en 1.000 íbúa. Raunar er erfitt að sjá hvar það mark ætti að vera, því stærstu sveitarfélögin á landinu hafa öll með sér mikið og gott samstarf um þjónusturekstur. Má nefna Slökkvilið höfuðborgarsvæðis, Orkuveitu Reykjavíkur og dótturfyrirtæki s.s. Veitur, einnig Strætó, Faxaflóahafnir og Sorpu svo eitthvað sé nefnt.Grenivík í Grýtubakkahreppi.Grenivík.Grýtubakkahreppur rekur hins vegar sitt eigið slökkvilið, vatnsveitu og fráveitu. Sér einnig um sorphirðu með samningi við einkafyrirtæki, en íbúar hér hafa lengi staðið að ítarlegri flokkun, öðrum til fyrirmyndar. Við kaupum einnig þjónustu, t.d. greiningar og matsvinnu í skóla- og félagsþjónustu af Akureyri og eigum í góðu samstarfi við okkar nágrannasveitarfélög t.d. um Skipulags- og byggingafulltrúaembætti. Við stöndum að samstarfsfyrirtækjum sveitarfélaga s.s. Hafnasamlagi Norðurlands og Norðurorku. Norðurorka rekur, auk hitaveitna á svæðinu, bæði vatnsveitu og fráveitu fyrir Akureyri. Þannig stendur Grýtubakkahreppur að fyrirtæki sem veitir Akureyringum þessa mikilvægu grunnþjónustu en rekur hana einn og sjálfur heima fyrir! Þetta eru bara dæmi, ég gæti haldið svona lengi áfram, t.d. horft til Suðurlands á rekstur skólaþjónustu og velferðarþjónustu en látum nægja að sinni. Grýtubakkahreppur veitir eldri borgurum sínum einnig góða þjónustu. Auk heimilisþjónustu rekum við Grenilund, hjúkrunarheimili þar sem heimilismenn njóta persónulegrar og góðrar umönnunar. Njóta íbúar nágrannasveitarfélaga okkar góðs af þessum rekstri, án þess þó að þau komi að honum að nokkru leyti, Akureyringar ekki undanskildir. Það yrði því væntanlega ekki mikil breyting fyrir okkur þó þessi málaflokkur færðist til sveitarfélaga, nema þá helst til góðs ef fjármunir fylgja með sem duga. Því þó rekstur hjúkrunarheimila sé nú alfarið á ábyrgð ríkisins að lögum, duga daggjöldin sem ríkið skammtar hvergi nærri til, svo sem alkunna er. Grýtubakkahreppur hefur einn borið hallann af rekstri síns hjúkrunarheimilis til þessa. Grýtubakkahreppur hefur einnig tekið þátt í uppbyggingu framhaldsskóla á svæðinu, VMA, MA og Menntaskólans á Tröllaskaga. Framhaldsskólar eru flestir í stærri sveitarfélögum og vandséð hverju 1.000 íbúa lágmark breytir um færslu framhaldsskóla til sveitarfélaga. Færsla þessara tveggja málaflokka til sveitarfélaga hefur því lítið með íbúalágmark og þvingun til sameininga að gera. Það er hvorki ólýðræðislegt né óskynsamlegt að vinna saman. Íbúar eiga að fá góða þjónustu og okkur sem stjórnum sveitarfélögum ber að sinna þjónustunni með sem hagkvæmustum hætti fyrir þá. Þar ráða staðbundnar aðstæður för og engin ein leið er réttari en önnur. Enda erum við sífellt að reyna að gera betur, bæði stór sveitarfélög og smá. Stundum er skynsamlegt að sameina sveitarfélög og íbúum klárlega til hagsbóta, það mun þá gerast án lagaboðs að ofan. Það er hins vegar óboðlegt að ætla að þvinga fram sameiningar án allra raka, eða sem verra er, með því að fara beinlínis rangt með. Það er óboðlegt að fullyrða og fullyrða um skort á þjónustu án þess að nokkuð sé á bak við þau orð. Að hunsa vilja sveitarstjórna og íbúa minni sveitarfélaga og fullyrða að þeir þurfi að fá og muni fá betri þjónustu, þegar íbúarnir sjálfir eru sannfærðir um að fari á öfugan veg við sameiningu. Alþingi má aldrei vinna á slíkum brautum, það mun ekki leiða til farsællar niðurstöðu og gengur þvert gegn meginmarkmiðum þingsályktunartillögunnar.Höfundur er sveitarstjóri Grýtubakkahrepps. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Grýtubakkahreppur Sveitarstjórnarmál Þröstur Friðfinnsson Mest lesið Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun Styrkjum stöðu leigjenda Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Græðgin í forgrunni Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Greiningar eða lausnir – hvort vegur þyngra? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson skrifar Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Miðstýrt skólakerfi eða fjölbreytni með samræmdu gæðamati? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson skrifar Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Lyfjafræðingar - traustur stuðningur í flóknum heimi Sigurbjörg Sæunn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Ísland og móðurplanta með erindi Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háttvirta nýja þingkonan, María Rut Kristinsdóttir Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Alþjóðadagur krabbameinsrannsókna – eitthvað sem mig varðar? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Sjá meira
Þingsályktunartillaga um málefni sveitarfélaga, grein I.Það er grafalvarlegt mál fyrir okkur sem stöndum að rekstri lítilla sveitarfélaga, þegar ráðamenn fullyrða margítrekað að við séum ekki að veita íbúum okkar þá þjónustu sem okkur ber að gera að lögum. Nú síðast notaði ráðherra sveitarstjórnarmála þessi rök fyrir lögfestingu 1.000 íbúa lágmarksíbúatölu sveitarfélaga, þegar hann mælti fyrir þingsályktunartillögu um stefnumótun í málefnum sveitarfélaga á Alþingi í gær. Einnig hefur formaður Sambands íslenskra sveitarfélaga fullyrt þetta aftur og aftur. Jafnframt er nefnt sem rök fyrir íbúalágmarkinu, að með því geti sveitarfélög tekið við rekstri fleiri málaflokka af ríkinu, í því sambandi nefndi ráðherrann í gær t.d. þjónustu við aldraða og rekstur framhaldsskóla. Þegar þeir ráðamenn sem ættu að þekkja hvað best til málefna sveitarfélaga tala þannig, hlýtur þing og þjóð að taka mark á. Einnig ættu að búa að baki slíkum fullyrðingum staðgóðar skjalfestar upplýsingar, t.d. um brotalamir í þjónustu minni sveitarfélaga. Aldrei hefur þó verið nefnt hvaða þjónusta það er sem við erum ekki að sinna með viðunandi hætti. Því sendi ég á dögunum fyrirspurn til skrifstofu Sambands ísl. sveitarfélaga. Óskaði ég svara við því hvaða þjónustu við ættum að veita sem íbúar okkar væru sviknir um en myndu fá eða fá betri ef 1.000 íbúa marki yrði náð? Einnig hvort íbúar sveitarfélaga minni eða stærri, hefðu kvartað yfir þjónustuskorti á liðnum árum? Þegar formaður sambandsins talaði með þessum hætti hlytu að liggja klár gögn að baki. Eða hvað? Sambandið hafði þó engar upplýsingar um kvartanir og ekki gat það heldur bent á nein göt í okkar þjónustu með beinum hætti eða gögn þar um. Einungis var vísað í skýrslur sem á liðnum árum og áratugum hafa verið skrifaðar allmennt um þjónustu sveitarfélaga og eðlilegar viðmiðanir um stærð þjónustusvæða. Raunar er þá jafnan miðað við stærri tölur um íbúafjölda en 1.000 sem æskilega stærð og svo er einnig um flest þau rök sem notuð eru í þeim skýrslum sem búa að baki núverandi tillögu. Ráðherra nefndi t.d. töluna 10.000 sem hagkvæma stærðareiningu sveitarfélaga í umræðum í þinginu í gær. Einnig hefur verið nefnt að 20 til 25 þúsund íbúa sveitarfélög megi teljast fullburða til að sjá um alla nærþjónustu við íbúa. Menn sjá fljótt að það gengur illa upp að utan Suðvesturlands yrðu einungis tvö til fjögur sveitarfélög, því endar tillagan í 1.000 íbúa lágmarki, til að gera eitthvað! Bæði ráðherra og formaður Sambandsins hafa talað um þessa tölu sem málamiðlun. Það er þó alveg fráleitt, enda felst í því orði að málum hafi verið miðlað og gagnstæð sjónarmið sæst á einhverja niðurstöðu. Hér er hins vegar um að ræða ákvörðun að ofan, ákvörðun fulltrúa stærri sveitarfélaga þvert gegn vilja hinna smærri. Slíkt kallast á réttri íslensku yfirgangur eða ofbeldi, frekar en málamiðlun. Staðreyndin er sú að minni sveitarfélögin eru almennt að veita íbúum góða þjónustu og ef horft er til frétta, eru brotalamir í lögboðinni þjónustu oftar en ekki hjá hinum stærri. Nægir að nefna leikskólaþjónustu, enda er hún gjarnan betri hjá hinum minni, við þurfum ekki að horfa langt hér til að sjá það. Gæði grunnskóla fara heldur ekki eftir stærð. Barnaverndarmál, félagsþjónusta og þjónusta við fatlaða eru viðkvæmir málaflokkar sem þarfnast stundum fjarlægðar og er þá miðað við stærri þjónustusvæði. Kemur þá til samstarf sveitarfélaga eða kaup eins sveitarfélags á þjónustu af öðru, eða jafnvel einkaaðilum. Sérhæfð þjónusta svo sem slökkvilið, skipulags- og byggingamál, veitur og fl. er einnig oft leyst í samstarfi sveitarfélaga, í byggðasamlögum eða opinberum hlutafélögum. Bæði ráðherra og formaður Sambandsins hafa ítrekað nefnt að slíkt samstarf sveitarfélaga sé af hinu illa, ólýðræðislegt og að sveitarfélög ættu að vera svo stór að þau geti veitt þjónustuna ein og óstudd. Menn geta haft þessa skoðun, en hún kemur 1.000 íbúa marki ekkert við. Samstarf sveitarfélaga um þjónusturekstur markast af hagkvæmni og skynsemi. Það helgast af þeirri viðleitni að veita íbúum sem besta þjónustu með sem hagkvæmustum hætti eftir staðháttum á hverju svæði. Hefur ekkert með íbúafjölda að gera, nema þá að miðað sé við mikið hærra mark en 1.000 íbúa. Raunar er erfitt að sjá hvar það mark ætti að vera, því stærstu sveitarfélögin á landinu hafa öll með sér mikið og gott samstarf um þjónusturekstur. Má nefna Slökkvilið höfuðborgarsvæðis, Orkuveitu Reykjavíkur og dótturfyrirtæki s.s. Veitur, einnig Strætó, Faxaflóahafnir og Sorpu svo eitthvað sé nefnt.Grenivík í Grýtubakkahreppi.Grenivík.Grýtubakkahreppur rekur hins vegar sitt eigið slökkvilið, vatnsveitu og fráveitu. Sér einnig um sorphirðu með samningi við einkafyrirtæki, en íbúar hér hafa lengi staðið að ítarlegri flokkun, öðrum til fyrirmyndar. Við kaupum einnig þjónustu, t.d. greiningar og matsvinnu í skóla- og félagsþjónustu af Akureyri og eigum í góðu samstarfi við okkar nágrannasveitarfélög t.d. um Skipulags- og byggingafulltrúaembætti. Við stöndum að samstarfsfyrirtækjum sveitarfélaga s.s. Hafnasamlagi Norðurlands og Norðurorku. Norðurorka rekur, auk hitaveitna á svæðinu, bæði vatnsveitu og fráveitu fyrir Akureyri. Þannig stendur Grýtubakkahreppur að fyrirtæki sem veitir Akureyringum þessa mikilvægu grunnþjónustu en rekur hana einn og sjálfur heima fyrir! Þetta eru bara dæmi, ég gæti haldið svona lengi áfram, t.d. horft til Suðurlands á rekstur skólaþjónustu og velferðarþjónustu en látum nægja að sinni. Grýtubakkahreppur veitir eldri borgurum sínum einnig góða þjónustu. Auk heimilisþjónustu rekum við Grenilund, hjúkrunarheimili þar sem heimilismenn njóta persónulegrar og góðrar umönnunar. Njóta íbúar nágrannasveitarfélaga okkar góðs af þessum rekstri, án þess þó að þau komi að honum að nokkru leyti, Akureyringar ekki undanskildir. Það yrði því væntanlega ekki mikil breyting fyrir okkur þó þessi málaflokkur færðist til sveitarfélaga, nema þá helst til góðs ef fjármunir fylgja með sem duga. Því þó rekstur hjúkrunarheimila sé nú alfarið á ábyrgð ríkisins að lögum, duga daggjöldin sem ríkið skammtar hvergi nærri til, svo sem alkunna er. Grýtubakkahreppur hefur einn borið hallann af rekstri síns hjúkrunarheimilis til þessa. Grýtubakkahreppur hefur einnig tekið þátt í uppbyggingu framhaldsskóla á svæðinu, VMA, MA og Menntaskólans á Tröllaskaga. Framhaldsskólar eru flestir í stærri sveitarfélögum og vandséð hverju 1.000 íbúa lágmark breytir um færslu framhaldsskóla til sveitarfélaga. Færsla þessara tveggja málaflokka til sveitarfélaga hefur því lítið með íbúalágmark og þvingun til sameininga að gera. Það er hvorki ólýðræðislegt né óskynsamlegt að vinna saman. Íbúar eiga að fá góða þjónustu og okkur sem stjórnum sveitarfélögum ber að sinna þjónustunni með sem hagkvæmustum hætti fyrir þá. Þar ráða staðbundnar aðstæður för og engin ein leið er réttari en önnur. Enda erum við sífellt að reyna að gera betur, bæði stór sveitarfélög og smá. Stundum er skynsamlegt að sameina sveitarfélög og íbúum klárlega til hagsbóta, það mun þá gerast án lagaboðs að ofan. Það er hins vegar óboðlegt að ætla að þvinga fram sameiningar án allra raka, eða sem verra er, með því að fara beinlínis rangt með. Það er óboðlegt að fullyrða og fullyrða um skort á þjónustu án þess að nokkuð sé á bak við þau orð. Að hunsa vilja sveitarstjórna og íbúa minni sveitarfélaga og fullyrða að þeir þurfi að fá og muni fá betri þjónustu, þegar íbúarnir sjálfir eru sannfærðir um að fari á öfugan veg við sameiningu. Alþingi má aldrei vinna á slíkum brautum, það mun ekki leiða til farsællar niðurstöðu og gengur þvert gegn meginmarkmiðum þingsályktunartillögunnar.Höfundur er sveitarstjóri Grýtubakkahrepps.
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun