Þriðja helgin á rjúpnaveiðum er nú að baki og það er ekki annað að heyra en að skyttur landsins hafi verið að veiða vel.

Það sem skipti sköpum fyrir þá sem hafa verið að ganga til rjúpna á suður og vesturlandi er að það hlýnaði og snjóinn tók upp svo eftir urðu skaflar.  Það er því auðveldara að finna fuglinn en það sem gerist líka er að þegar það hlýnar fer rjúpan oft hátt upp í fjöll.  Skyttur sem við höfum fengið fregnir frá voru flestir að fá eitthvað og það er gott hljóð í mönnum sem eru komnir með í jólamatinn og ætla að leggja byssunni.

Einhverjir voru lítið varir og þegar bornar voru saman bækur þá kom það yfirleitt í ljós að menn voru bara ekki að fara nógu hátt.  Þeir sem voru í fugli segjast flestir hafa verið að finna fugla í 500-700 metra hæð og oftá illförnum slóðum eins og í bröttum brekkum og efst í giljum.  Það þarf þess vegna oftar en ekki að hafa aðeins fyrir þessu.

Greinarhöfundur gekk sjálfur á föstudaginn á vesturlandi í góðum félagsskap og þar á meðal með frumburðinum Lúðvík Marínó Karlssyni sem var að fá sín réttindi og sína fyrstu byssu.  Gengu veiðar vel en Lúðvík náði ekki bara sinni fyrstu rjúpu heldur náði sjö í heildina svo það er nokkuð ljóst að jólamaturinn er að vera kominn.  Það er óhætt að segja að föðurhjartað hafi tekið nokkur aukaslög við að sjá drenginn standa sig svona vel í sínum fyrsta alvöru rjúpnaveiðitúr.