Á endanum er þetta þess virði Tómas Þór Þórðarson skrifar 26. október 2017 07:00 Kosningabarátta um sæti á Alþingi er fín á fjögurra ára fresti en að fá þetta í andlitið tvö ár í röð er alltof mikið. Þessi stutta kosningabarátta er flesta að drepa enda hefur hún að miklu leyti bara snúist um skítkast og hvað þessi gerði, eða öllu heldur gerði ekki, síðast þegar að hann fékk að ráða. Nú síðast var Sigríður Á. Andersen bara í fyrradag að fá spurningu í beinni útsendingu um síðustu stjórnarslit eins og við séum ekki komin yfir það. Segið mér hvað er næst; við hverju má ég ég búast af þeim sem ætla að stýra landinu og með hverjum eruð þið tilbúin að vinna. Íslenska kosningabaráttan varð aðeins skemmtilegri í fyrra þegar flokkarnir fóru að nota samfélagsmiðla meira og sumir gerðu það stórvel. Kosningaherferðir sumra hafa verið tær snilld eins og hjá Vinstri grænum að fela alla nema Kötu Jak tvö ár í röð. Og af hverju ekki? Kata er geggjuð og fylgið eykst og eykst. Að þessu sinni hefur nafnlausum lúðum tekist að eyðileggja samfélagsmiðlapælinguna og aðallega netupplifunina með því að troða inn heimskulegum áróðursmyndböndum á Youtube og fleiri staði. Ég veit ekki alveg hvort fólk sem gerir svona áttar sig á hvað sumir taka Youtube-rúntinn sinn alvarlega og hafa engan húmor fyrir svona leiðindum. Kvöldið sem gerir þetta allt þess virði er kosninganóttin. Þetta kvöld er ljósárum á undan Eurovision í mínum bókum. Eftir mikla vinnu starfsmanna flokkanna og stjórnmálamannanna geta þeir lítið annað gert en skellt í einn tvöfaldan og beðið eftir því að heyra Ólaf Þ. Harðarson útskýra fyrir þeim tölurnar. Vitaskuld í „sögulegu samhengi“. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Kosningar 2017 Tómas Þór Þórðarson Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun
Kosningabarátta um sæti á Alþingi er fín á fjögurra ára fresti en að fá þetta í andlitið tvö ár í röð er alltof mikið. Þessi stutta kosningabarátta er flesta að drepa enda hefur hún að miklu leyti bara snúist um skítkast og hvað þessi gerði, eða öllu heldur gerði ekki, síðast þegar að hann fékk að ráða. Nú síðast var Sigríður Á. Andersen bara í fyrradag að fá spurningu í beinni útsendingu um síðustu stjórnarslit eins og við séum ekki komin yfir það. Segið mér hvað er næst; við hverju má ég ég búast af þeim sem ætla að stýra landinu og með hverjum eruð þið tilbúin að vinna. Íslenska kosningabaráttan varð aðeins skemmtilegri í fyrra þegar flokkarnir fóru að nota samfélagsmiðla meira og sumir gerðu það stórvel. Kosningaherferðir sumra hafa verið tær snilld eins og hjá Vinstri grænum að fela alla nema Kötu Jak tvö ár í röð. Og af hverju ekki? Kata er geggjuð og fylgið eykst og eykst. Að þessu sinni hefur nafnlausum lúðum tekist að eyðileggja samfélagsmiðlapælinguna og aðallega netupplifunina með því að troða inn heimskulegum áróðursmyndböndum á Youtube og fleiri staði. Ég veit ekki alveg hvort fólk sem gerir svona áttar sig á hvað sumir taka Youtube-rúntinn sinn alvarlega og hafa engan húmor fyrir svona leiðindum. Kvöldið sem gerir þetta allt þess virði er kosninganóttin. Þetta kvöld er ljósárum á undan Eurovision í mínum bókum. Eftir mikla vinnu starfsmanna flokkanna og stjórnmálamannanna geta þeir lítið annað gert en skellt í einn tvöfaldan og beðið eftir því að heyra Ólaf Þ. Harðarson útskýra fyrir þeim tölurnar. Vitaskuld í „sögulegu samhengi“.