Að sjá ekki skóginn fyrir trjánum Sæunn Gísladóttir skrifar 25. júlí 2017 07:00 Það er líklega enginn frasi vinsælli í dægurmenningu í dag heldur en að lifa í núinu. Hver er svo annar vinsælasti frasinn? Nú að njóta auðvitað. Ég velti því oft fyrir mér hvað honum langafa mínum, ofvirkum sjómanni sem prjónaði sokka þá fáu tíma sem hann var í landi, hefði fundist um það að fólk þyrfti að keyra lengst út í buskann, jú eða hoppa upp í flugvél, stilla upp vel völdum mat/víni/bók til hins eins að sýna að það væri svo sannarlega að lifa í núinu og NJÓTA. Róttæk pæling er þessi, erum við ekki bara að lifa ágætlega mikið í núinu eins og er? Mér finnst til dæmis unaður stundum að þvo og ganga frá þvotti. Þá verða föt sem mér þykir afar vænt um eins og ný og ég hlakka til að vera aftur í þeim. Ætli mér myndi finnast þetta jafn ágæt dægradvöl ef ég myndi hugsa um það hversu oft þessi endurtekning biði mín á lífsleiðinni. Það myndi svo sannarlega skemma upplifunina að hugsa allt of mikið um þetta. Sannleikurinn er sá að við brjótum nú þegar líf okkar upp í áfanga og lifum í þeim á hverjum tíma. Það hugsa fæstir um næstu fjörutíu árin á skrifstofunni, bara um næstu mánuði fram að jólafríinu, eða sumarfríinu, eða frídögunum sem á að verja á Tenerife. Annars myndi líklega öllum fallast hendur í raunveruleikanum. Maður þarf ekki endilega að fara neitt til að njóta eða vera í núinu. Hversdagsleikinn hefur líka upp á það að bjóða ef að maður gefur sér tíma til að sjá það. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sæunn Gísladóttir Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun
Það er líklega enginn frasi vinsælli í dægurmenningu í dag heldur en að lifa í núinu. Hver er svo annar vinsælasti frasinn? Nú að njóta auðvitað. Ég velti því oft fyrir mér hvað honum langafa mínum, ofvirkum sjómanni sem prjónaði sokka þá fáu tíma sem hann var í landi, hefði fundist um það að fólk þyrfti að keyra lengst út í buskann, jú eða hoppa upp í flugvél, stilla upp vel völdum mat/víni/bók til hins eins að sýna að það væri svo sannarlega að lifa í núinu og NJÓTA. Róttæk pæling er þessi, erum við ekki bara að lifa ágætlega mikið í núinu eins og er? Mér finnst til dæmis unaður stundum að þvo og ganga frá þvotti. Þá verða föt sem mér þykir afar vænt um eins og ný og ég hlakka til að vera aftur í þeim. Ætli mér myndi finnast þetta jafn ágæt dægradvöl ef ég myndi hugsa um það hversu oft þessi endurtekning biði mín á lífsleiðinni. Það myndi svo sannarlega skemma upplifunina að hugsa allt of mikið um þetta. Sannleikurinn er sá að við brjótum nú þegar líf okkar upp í áfanga og lifum í þeim á hverjum tíma. Það hugsa fæstir um næstu fjörutíu árin á skrifstofunni, bara um næstu mánuði fram að jólafríinu, eða sumarfríinu, eða frídögunum sem á að verja á Tenerife. Annars myndi líklega öllum fallast hendur í raunveruleikanum. Maður þarf ekki endilega að fara neitt til að njóta eða vera í núinu. Hversdagsleikinn hefur líka upp á það að bjóða ef að maður gefur sér tíma til að sjá það.