Innlent

Lýsti hrottalegri nauðgun en hætti við að kæra eftir að menn mættu til hennar vopnaðir byssu

Kolbeinn Tumi Daðason skrifar
Fram kemur í skýrslu lögreglu að konan hafi lýst atburðum á greinargóðan hátt í tímaröð og því ofbeldi sem hún var beitt. Þá sagðist hún vera hrædd við manninn.
Fram kemur í skýrslu lögreglu að konan hafi lýst atburðum á greinargóðan hátt í tímaröð og því ofbeldi sem hún var beitt. Þá sagðist hún vera hrædd við manninn. Vísir/Getty
Karlmaður sem grunaður er um að hafa nauðgað konu og svipt hana frelsi sínu í einbýlishúsi á suðvesturhorninu þarf að afplána 630 daga eftirstöðvar fangelsisrefsingar sinnar. Hæstiréttur staðfesti úrskurð Héraðsdóms Reykjaness þess efnis í dag.

Konan leitaði á neyðarmóttöku Landspítalans 10. desember síðastliðinn og lýsti ofbeldi mannsins gegn sér. Voru teknar margvíslegar ljósmyndir af áverkum á hnjám, hálsi og baki auk þess sem lýst var miklum eymslum við endaþarm. 

Fram kemur í skýrslu lögreglu að hún hafi lýst atburðum á greinargóðan hátt í tímaröð og því ofbeldi sem hún var beitt. Þá sagðist hún vera hrædd við manninn. Konan mætti hins vegar á lögreglustöðina aftur nokkrum dögum síðar og sagðist hætt við að kæra en menn hefðu komið heim til hennar með byssu og hún væri hrædd. 

Tveimur dögum síðar var Sveinn Andri Sveinsson orðinn réttargæslumaður konunnar, afturkallaði konan heimild til lögreglu að kalla eftir læknisvottorði frá Landspítalanum og heimild til spítalans að aflétta trúnaði yfir gögnunum.


Hæstaréttarlögmaðurinn Sveinn Andri Sveinsson er réttargæslumaður konunnar. Hann gætti hagsmuna hennar þegar hún breytti framburði sínum og sagði kynlífið hafa verið með gagnkvæmum vilja.Vísir/GVA
Hinn grunaði hlaut fimm ára dóm árið 2012 og þriggja mánaða dóm tveimur árum síðar. Honum var veitt reynslulausn í ágúst síðastliðnum.

Hér að neðan er að finna lýsingar af grófu kynferðisofbeldi sem gætu vakið óhug hjá lesendum.

Grét og spurði út í nauðgun

Í kröfu lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu sem birt er á vef Hæstaréttar í dag koma fram ítarlegar upplýsingar um hina meintu nauðgun og frelsissvipting sem lögregla telur að hafi átt sér stað.

Konan hafi lýst því að hún hafi farið heim með manninum og þau stundað kynlíf. Maðurinn hafi ekki fengið fullnægingu og ekki leyft henni að fara heim. Hann hafi nauðgað henni í endaþarm í baðkari, neytt hana til munn- og kynmaka auk þess að svipta hana frelsi sínu.

Áður en yfir lauk hafi hann virst átta sig á hegðun sinni, spurt hana hvort henni fyndist hann hafa nauðgað sér og svo farið að gráta. Að lokum hafi hún fengið að fara heim þar sem hún hringdi í systur sína og þær farið á neyðarmóttöku. Þar gaf hún lögreglu skýrslu.

Fram kemur að við húsleit lögreglu hafi sést að myndavélakerfi væri inni í húsinu og ein myndavél beinst að svefnherberginu. Maðurinn neiti hins vegar að veita lögreglu aðgang að kerfinu en unnið sé að því að ná myndefni þaðan.

Héraðsdómur Reykjaness úrskurðaði að maðurinn þyrfti að afplána dóm sinn. Svo sterkur væri grunurinn um að hann hefði brotið af sér.Vísir/VAlli
Marin á hnjám og sár í endaþarmi

Í vottorði frá neyðarmóttöku Landspítalans kemur fram að við skoðun hafi konan verið með áverka á endaþarmi og að hún hafi einnig verið blá og marin á báðum hnjám. Þá sé einnig lýst áverkum víðsvegar um líkamann, mar hafi verið að koma út víða á líkama, m.a. á hálsi, handleggjum, baki og mikið mar á hnjám. 

Þá hafi brotaþoli fundið til í hálsi og raddböndum eftir að hafa grátið mikið og hafi verið talið að þeir áverkar samræmdust frásögn brotaþola. Varðandi andlega líðan brotþola hafi brotaþoli við komi á neyðarmóttöku, titrað og skolfið. Um mikla vöðvaspennu hafi verið að ræða, brotaþoli hafi setið alveg stíf og átt erfitt með að slaka á. Hún hafi setið í hnipri öðru hvoru og hafi verið í dofa- og lostástandi. Hún hafi verið niðurbrotin, hrædd og miður sín.

Hún hafi verið með sjálfsásakanir þar sem hún hafi áður verið búin að fá viðvörun um þennan mann. Þá hafi hún verið sögð einlæg, hafa gefið skýra sögu og samræmi hafi verið í því sem hún hafi sagt og þar sem hún fyndi til. Þá hafi hún sagst hafa upplifað mikinn ótta þegar þetta hafi gerst og fundist hann vera skrímsli. 

Þá segi jafnframt í skýrslu neyðarmóttöku að brotaþoli hafi ekki verið ákveðin í að kæra vegna mikils ótta við hefnd geranda. Í gögnum málsins sé ljósmyndaskýrsla frá tæknideild lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu þar sem sjá megi mikla og dreifða áverka á líkama brotaþola.

Sveinn Andri nýr réttargæslumaður

Fram kemur í greinargerð lögreglu að Inga Lillý Brynjólfsdóttir hafi verið skipaður réttargæslumaður konunnar þegar tekin var skýrsla af henni þann 10. desember. Sú skýrsla var tekin upp í hljóði og er hluti af gögnum málsins.

Fjórum dögum síðar, eða 14. desember, hafi lögreglu borist umboð til Sveins Andra Sveinssonar þar sem hann er tilnefndur réttargæslumaður í málinu. Með umboðinu fylgdi yfirlýsing frá konunni þar sem hún reki málavexti á annan hátt en í skýrslutöku. Nú segi hún kynlífið hafa verið með hennar samþykki og hún hafi stundað gróft kynlíf.

Jafnframt hafi hún viljað afturkalla heimild þá sem hún gaf lögreglu til að kalla eftir læknisvottorði hjá Landspítalanum, en einnig hafi hún afturkallað heimild sína til Landspítalans þar sem hún aflétti trúnaði yfir þeim gögnum.

Framburður konunnar var greinargóður að sögn lögreglu.Vísir/GVA
Breytti framburði sínum

Maðurinn neitar sök í málinu og sagði þau hafa sofið saman alls staðar í húsinu og gagnkvæmur vilji hafi verið fyrir því. Í fyrstu hafi hann sagt að þau hafi kysst og kelað í baðinu en þegar hann heyrði að konan hafði greint frá endaþarmsmökum í baðinu breytti hann framburði og sagði að þau hefðu verið, en með samþykki beggja.

Aðspurður hvort konan hefði öskrað og beðið hann að hætta taldi hann svo ekki vera. Í þinghaldi vegna kröfu lögreglu um framlengingu á gæsluvarðhaldi mannsins á grundvelli rannsóknarhagsmuna minntist verjandi mannsins á ofangreinda yfirlýsingu konunnar. Telur lögrelga, að því er segir í greinargerðinni, að þær upplýsingar hafi verjandinn fengið frá Sveini Andra, lögmanni konunnar.

Systir konunnar viðurkenndi fyrir lögreglu þann 16. desember að hún óttaðist manninn og „skósveina hans.“

Skýr í frásögn og trúverðug

Að mati lögreglu er ljóst að konan skýri frá grófu kynferðisofbeldi mannsins í hennar garð og lýsir því að hafa verið haldið á heimili kærða gegn hennar vilja.  Áverkar á líkama hennar samræmist framburði hennar. Hafi hún haft mikið og dökkt mar á báðum hnjám sem í niðurstöðum læknis á neyðarmóttöku segi að komi heim og saman við framburð hennar um að henni hafi verið nauðgað aftan frá um endaþarm og verið skipað að ganga á hnjánum með allan þunga geranda á sér. 

Þá hafi hún verið með áverka á hálsi og rákir sem samkvæmt lækni koma vel heim og saman við lýsingu brotaþola á því að gerandi hafi rifið aftan í hnakkann og hálsinn til að toga hana til. Þá hafi brotaþoli verið með húðrispur og sviða á baki sem hún hafi lýst að væru eftir mottu sem hún lá á þegar henni hafi verið nauðgað um leggöng. 

Andlegt ástand brotaþola við komu á neyðarmóttöku hafi samræmst því að hún hafi orðið fyrir miklu áfalli. Hún hafi verið í losti, skolfið og grátið en hafi þó verið skýr í frásögn og trúverðug samkvæmt gögnum frá neyðarmóttöku. 

Lögreglan telji hins vegar framburð kærða fráleitan og samræmist ekki líkamlegu og andlegu ástandi brotaþola. 

Héraðsdómur Reykjaness mat það svo að svo sterkur grunur væri um að maðurinn hafi framið brot að hann hafi rofið skilyrði reynslulausnar og þurfi að afplána eftirstöðvar dóms fangelsisrefsingar sinnar. Verjandi mannsins kærði niðurstöðuna til Hæstaréttar sem staðfesti úrskurðinn í dag.

Dómur Hæstaréttar.





Fleiri fréttir

Sjá meira


×