Skilnaðarbörnin Kolbeinn Tumi Daðason skrifar 24. febrúar 2016 07:00 Ég tilheyri því sem verður vafalaust innan tíðar þekkt sem vísitölufjölskyldan miðað við skilnaðarvagninn sem sífellt fleiri virðast stökkva á. Krakkarnir eru hjá mér aðra hverja viku og hjá mömmu sinni hina. Við erum svo heppin með samskipti okkar á milli að krakkarnir virðast enn sem komið er ekki sjá neinn ókost við fyrirkomulagið. Þau eru jafn sátt og foreldrarnir. Ástæða þess að við fyrrverandi erum svona sátt tengist því vafalítið að bæði eru laus úr sambandi sem var langt í frá að vera fullkomið þótt það væri alls ekki slæmt. Í breyttu fyrirkomulagi getur maður slakað á eina vikuna, hugsað vel um sjálfan sig og tekið svo endurnærður á móti krökkunum og gefið þeim mun meira af sér hina vikuna. Hljómar kannski eigingjarnt en í okkar tilfelli held ég að þetta hafi verið til bóta, fyrir alla. Dóttir mín er farin að spyrja hvort ég ætli ekki að finna mér fallega konu og giftast henni. Sonur minn minnir hana á að ég sé „búinn að giftast mömmu“ og svo ræða þau hve oft maður megi giftast. Allt endar yfirleitt í hlátrasköllum. Fyrirkomulagið núna er samt svo gott að hugsunin um að fara aftur í samband og sameina fjölskyldur með öllu tilheyrandi er fjarlæg. Það þyrfti í það minnsta að ígrunda vel og lengi áður en stóra skrefið yrði stigið, aftur. Auðvitað eru alls konar praktískir ókostir við núverandi fyrirkomulag. Það er dýrara, kallar á meiri skipulagningu, krakkarnir sakna stundum hins foreldrisins og öfugt. Vika getur verið langur tími fyrir smáfólk. En ef foreldrarnir eru skilningsríkir, í garð hvort annars og barnanna, og ekki á hvínandi kúpunni þá á þetta samt allt að geta gengið upp og hefur sem betur fer gert í á þriðja ár. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbeinn Tumi Daðason Mest lesið Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson Skoðun
Ég tilheyri því sem verður vafalaust innan tíðar þekkt sem vísitölufjölskyldan miðað við skilnaðarvagninn sem sífellt fleiri virðast stökkva á. Krakkarnir eru hjá mér aðra hverja viku og hjá mömmu sinni hina. Við erum svo heppin með samskipti okkar á milli að krakkarnir virðast enn sem komið er ekki sjá neinn ókost við fyrirkomulagið. Þau eru jafn sátt og foreldrarnir. Ástæða þess að við fyrrverandi erum svona sátt tengist því vafalítið að bæði eru laus úr sambandi sem var langt í frá að vera fullkomið þótt það væri alls ekki slæmt. Í breyttu fyrirkomulagi getur maður slakað á eina vikuna, hugsað vel um sjálfan sig og tekið svo endurnærður á móti krökkunum og gefið þeim mun meira af sér hina vikuna. Hljómar kannski eigingjarnt en í okkar tilfelli held ég að þetta hafi verið til bóta, fyrir alla. Dóttir mín er farin að spyrja hvort ég ætli ekki að finna mér fallega konu og giftast henni. Sonur minn minnir hana á að ég sé „búinn að giftast mömmu“ og svo ræða þau hve oft maður megi giftast. Allt endar yfirleitt í hlátrasköllum. Fyrirkomulagið núna er samt svo gott að hugsunin um að fara aftur í samband og sameina fjölskyldur með öllu tilheyrandi er fjarlæg. Það þyrfti í það minnsta að ígrunda vel og lengi áður en stóra skrefið yrði stigið, aftur. Auðvitað eru alls konar praktískir ókostir við núverandi fyrirkomulag. Það er dýrara, kallar á meiri skipulagningu, krakkarnir sakna stundum hins foreldrisins og öfugt. Vika getur verið langur tími fyrir smáfólk. En ef foreldrarnir eru skilningsríkir, í garð hvort annars og barnanna, og ekki á hvínandi kúpunni þá á þetta samt allt að geta gengið upp og hefur sem betur fer gert í á þriðja ár.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun