Háð og holl ráð Ívar Halldórsson skrifar 23. nóvember 2015 11:44 Í kjölfar þess að um 400 saklausir borgarar hafa látið lífið á stuttum tíma í árásarhrinum Rússa í Sýrlandi er eðlilegt að líta í kringum sig og ganga úr skugga um að fólk sem fordæmir fjöldamorð sé ekki örugglega hneykslað á því að Rússar passi sig ekki betur. Að komast upp með að sprengja fjóra spítala ætti að fá fólk til að rísa upp á afturfæturna og fordæma þessi fjöldamorð af hendi Rússa. Vopnabúr Rússa er talsvert stærra en vopnabúr ISIS manna og því óeðlilegt að beita miklu herafli, þ.e. nota herflugvélar þegar hægt er að sýna hernaðarlegan skilning með því að senda inn rússneska hermenn í sjálfsmorðsvestum....eða hvað??? Ég ímynda mér til gamans að bréf frá Ísrael liggi nú á borði Frakklandsforseta, dagsett daginn eftir hryðjuverkaárásina í París. Bréf þar sem Ísrael miðlar af reynslu sinni í viðureign við öfgamenn í kjölfar Parísarárásanna. Ég gæti ímyndað mér að bréf þetta frá Ísrael til Frakka þyrfti að vera pólitískt rétt ritað – þ.e. skrifað með ráðleggingar heimsbyggðarinnar til Ísraels, til hliðsjónar. Auðvitað er pínu hæðnistónn í framsetningu bréfsins, en hæðnin getur þó stundum verið holl og hjálpleg við mat á eigin siðgæði: „Kæru Frakkar, Mig langar til að deila reynslu okkar af hryðjuverkum hér í Ísrael í kjölfar „óeirða“ og „atburða“ þeirra sem áttu sér því miður stað í landi ykkar fyrir stuttu. Þið kallið þetta hryðjuverk, en heimsbyggðin kallar þetta ekki sömu nöfnum þegar þetta gerist hér í Ísrael. Vonandi munu ráðleggingar okkar hjálpa ykkur að sætta ykkur við ástandið og koma í veg fyrir slík „atvik“ í framtíðinni – í það minnsta virðast þeir sem veita ráð, þ.m.t. ríkisfulltrúar ykkar, trúa því – ef ekki, til hvers þá að gefa ráð á annað borð? Stjórnvöld ykkar bentu okkur nýlega á, eftir „atburð“ hér í Ísrael, að lönd verði að verja sig gegn herskáum öflum, en þó halda aftur af sér til að kynda ekki undir frekari óeirðir á svæðinu. Vinir þurfa ekki að semja um frið. Það þurfa óvinir hins vegar að gera , hvort sem þeir vilja það eða ekki. Það er engin hernaðarleg lausn við hryðjuverkum og einmitt þess vegna þarf að leita diplómatískra leiða. Þið verðið að skilja þjáningar og þarfir ósáttu öfgamúslimana, sem nota sprengjur fyrir sinn málstað, og gæta þess að viðbrögð séu við hæfi þannig að ofbeldishringrásin fari nú ekki úr böndunum. Þið verðið að semja þótt að verið sé að ráðast á land ykkar. Að fara fram á að friðarumræður sem byggja á að ofbeldi taki enda, er aðferð sem ekki er vænleg til árangurs. Slíkt kallar einfaldlega á frekari blóðsúthellingar. Lykillinn er að byggja upp nýja Evrópu, Evrópu sem einbeitir sér að raunveruleikanum eins og hann er á jörðu niðri. Að loka landamærum mun aðeins leiða til frekari kúgunar og reiði – þannig að það skulið þið ekki gera. Ef þið gerið árás á þá sem standa að baki árásunum og stuðningsmenn þeirra, munuð þið aðeins framlengja ófriði og stækka hringrás ofbeldis. Þið skuluð því ekki gera það. Sprengjur ykkar sem ætlaðar eru ofbeldismönnum munu eflaust skaða saklausa borgara og börn, og það mun aðeins hvetja fórnarlömb til hefnda – þannig að gagnárás er ekki rétta leiðin. Byrjið á því að lýsa yfir alhliða vopnahléi! Takið í sama streng og Lennon er hann söng „Give peace a chance!“ Ekki láta sogast inn í svarthol ofbeldis. Bindið enda á óeirðirnar. Sýnið stillingu. Best væri kannski að skipta Frakklandi í tvennt, og París í tvær borgir fyrir tvenns konar siðmenningu. Engin Frakki vogar sér hvort eð er inn í múslimsk hverfi í París, né heldur lögreglan, þannig að borgin er nú þegar tvískipt. Hver er munurinn í ættjarðarlandi ykkar? Baráttukveðjur, Ísraelska þjóðin" Já, stundum verðum við einfaldlega að horfast í augu við hræsnina í okkur sjálfum. Við megum ekki gera mismunandi kröfur til þjóða sem glíma við öfgafullan óþjóðalýð, því að á slíkt er litið sem mismunun á grundvelli þjóðernis - kynþáttamisrétti. Að allri hæðni slepptri styð ég aðgerðir Rússa, Ísraela og Frakka í baráttu sinni við öfgaöfl. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ívar Halldórsson Mest lesið Halldór 01.06.2024 Halldór Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu Skoðun Barnapíu á Bessastaði! Karl Sigurðsson Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ég kýs Michael Jordan (Höllu Hrund Logadóttur) Óskar Arnarson skrifar Skoðun Ástæður til að kjósa Jón Gnarr Helgi Hrafn Gunnarsson skrifar Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson skrifar Skoðun Gerum það! Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Bónaður brjóstkassi og barnaafmæli Þorbjörg Marínósdóttir skrifar Skoðun Gleðilegan kosningadag kæru landsmenn Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Hæfasti einstaklingurinn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Verðmætin og sköpunarkraftur sá sem í mannauð okkar býr Pétur Már Halldórsson skrifar Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson skrifar Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson skrifar Skoðun Takk, Katrín Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving skrifar Skoðun Samherjar Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Að hitta hetjuna sína Gréta Kristín Ómarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri Þóra Valný Yngvadóttir skrifar Skoðun Um afrekskonuna Katrínu Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr skrifar Skoðun Óskað eftir forseta sem færir ungu fólki völd Valgerður Eyja Eyþórsdóttir skrifar Skoðun Með ósk um velgengni, Halla Hrund Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ég styð Höllu Hrund Logadóttur Þórólfur Árnason skrifar Skoðun Arnar Þór Jónsson Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Opið bréf til Jóns Ólafssonar heimspekings Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Persónan Katrín Jakobsdóttir Sólveig Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þjóðaröryggi Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Tóbak markaðssett fyrir ungt fólk Guðlaug B. Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn, NATÓ, ýsan og blokkin Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun „Svona er á síld“ Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Aldrei hitta hetjurnar þínar Skarphéðinn Guðmundsson skrifar Sjá meira
Í kjölfar þess að um 400 saklausir borgarar hafa látið lífið á stuttum tíma í árásarhrinum Rússa í Sýrlandi er eðlilegt að líta í kringum sig og ganga úr skugga um að fólk sem fordæmir fjöldamorð sé ekki örugglega hneykslað á því að Rússar passi sig ekki betur. Að komast upp með að sprengja fjóra spítala ætti að fá fólk til að rísa upp á afturfæturna og fordæma þessi fjöldamorð af hendi Rússa. Vopnabúr Rússa er talsvert stærra en vopnabúr ISIS manna og því óeðlilegt að beita miklu herafli, þ.e. nota herflugvélar þegar hægt er að sýna hernaðarlegan skilning með því að senda inn rússneska hermenn í sjálfsmorðsvestum....eða hvað??? Ég ímynda mér til gamans að bréf frá Ísrael liggi nú á borði Frakklandsforseta, dagsett daginn eftir hryðjuverkaárásina í París. Bréf þar sem Ísrael miðlar af reynslu sinni í viðureign við öfgamenn í kjölfar Parísarárásanna. Ég gæti ímyndað mér að bréf þetta frá Ísrael til Frakka þyrfti að vera pólitískt rétt ritað – þ.e. skrifað með ráðleggingar heimsbyggðarinnar til Ísraels, til hliðsjónar. Auðvitað er pínu hæðnistónn í framsetningu bréfsins, en hæðnin getur þó stundum verið holl og hjálpleg við mat á eigin siðgæði: „Kæru Frakkar, Mig langar til að deila reynslu okkar af hryðjuverkum hér í Ísrael í kjölfar „óeirða“ og „atburða“ þeirra sem áttu sér því miður stað í landi ykkar fyrir stuttu. Þið kallið þetta hryðjuverk, en heimsbyggðin kallar þetta ekki sömu nöfnum þegar þetta gerist hér í Ísrael. Vonandi munu ráðleggingar okkar hjálpa ykkur að sætta ykkur við ástandið og koma í veg fyrir slík „atvik“ í framtíðinni – í það minnsta virðast þeir sem veita ráð, þ.m.t. ríkisfulltrúar ykkar, trúa því – ef ekki, til hvers þá að gefa ráð á annað borð? Stjórnvöld ykkar bentu okkur nýlega á, eftir „atburð“ hér í Ísrael, að lönd verði að verja sig gegn herskáum öflum, en þó halda aftur af sér til að kynda ekki undir frekari óeirðir á svæðinu. Vinir þurfa ekki að semja um frið. Það þurfa óvinir hins vegar að gera , hvort sem þeir vilja það eða ekki. Það er engin hernaðarleg lausn við hryðjuverkum og einmitt þess vegna þarf að leita diplómatískra leiða. Þið verðið að skilja þjáningar og þarfir ósáttu öfgamúslimana, sem nota sprengjur fyrir sinn málstað, og gæta þess að viðbrögð séu við hæfi þannig að ofbeldishringrásin fari nú ekki úr böndunum. Þið verðið að semja þótt að verið sé að ráðast á land ykkar. Að fara fram á að friðarumræður sem byggja á að ofbeldi taki enda, er aðferð sem ekki er vænleg til árangurs. Slíkt kallar einfaldlega á frekari blóðsúthellingar. Lykillinn er að byggja upp nýja Evrópu, Evrópu sem einbeitir sér að raunveruleikanum eins og hann er á jörðu niðri. Að loka landamærum mun aðeins leiða til frekari kúgunar og reiði – þannig að það skulið þið ekki gera. Ef þið gerið árás á þá sem standa að baki árásunum og stuðningsmenn þeirra, munuð þið aðeins framlengja ófriði og stækka hringrás ofbeldis. Þið skuluð því ekki gera það. Sprengjur ykkar sem ætlaðar eru ofbeldismönnum munu eflaust skaða saklausa borgara og börn, og það mun aðeins hvetja fórnarlömb til hefnda – þannig að gagnárás er ekki rétta leiðin. Byrjið á því að lýsa yfir alhliða vopnahléi! Takið í sama streng og Lennon er hann söng „Give peace a chance!“ Ekki láta sogast inn í svarthol ofbeldis. Bindið enda á óeirðirnar. Sýnið stillingu. Best væri kannski að skipta Frakklandi í tvennt, og París í tvær borgir fyrir tvenns konar siðmenningu. Engin Frakki vogar sér hvort eð er inn í múslimsk hverfi í París, né heldur lögreglan, þannig að borgin er nú þegar tvískipt. Hver er munurinn í ættjarðarlandi ykkar? Baráttukveðjur, Ísraelska þjóðin" Já, stundum verðum við einfaldlega að horfast í augu við hræsnina í okkur sjálfum. Við megum ekki gera mismunandi kröfur til þjóða sem glíma við öfgafullan óþjóðalýð, því að á slíkt er litið sem mismunun á grundvelli þjóðernis - kynþáttamisrétti. Að allri hæðni slepptri styð ég aðgerðir Rússa, Ísraela og Frakka í baráttu sinni við öfgaöfl.
Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun
Skoðun Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir skrifar
Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun