Svar óskast Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 3. febrúar 2014 07:00 Það er erfitt að vera Woody Allen-aðdáandi í dag. Dylan Farrow, dóttir þessa dýrkaða og dáða kvikmyndagerðarmanns, greindi frá því í opnu bréfi sem birt var í New York Times um helgina að leikstjórinn hefði misnotað sig kynferðislega um árabil þegar hún var barn. Allen hefur lengi verið umdeildur og frægt er orðið þegar hann hélt framhjá kærustu sinni með dóttur hennar. Ásakanirnar um kynferðisofbeldi eru reyndar ekki nýjar af nálinni. Mia Farrow, fyrrverandi kærasta Allens, bar ofbeldið upp á hann í forræðisdeilu um börnin þeirra þrjú árið 1992. En framhjáhaldið yfirtók alla umræðu og þar sem ekki þóttu nægilegar sannanir fyrir misnotkuninni til ákæru varð málið aldrei neitt meira en neðanmálsgrein við skandalinn. En nú hefur Dylan Farrow rofið þögnina og það er erfitt að trúa ekki óhuggulegri frásögn hennar af ofbeldinu og afleiðingum þess. Hún beinir orðum sínum að þeim sem hafa látið ásakanirnar sem vind um eyru þjóta vegna þess að þær eru „orð gegn orði“. Ég get tekið þetta til mín, enda langaði mig frekar að trúa því að móðir Farrow væri snældubilaður og hefnigjarn lygari en að einn af mínum uppáhalds listamönnum væri barnanauðgari. Reyndar breytir bréf Dylan Farrow engu um það að ásakanirnar séu orð gegn orði. En bréfið breytir því hvað mér þykir um Woody Allen. Ég trúi Dylan Farrow þó ég hafi ekki trúað móður hennar. Stóra spurningin er hins vegar: Mun þetta breyta áliti mínu á kvikmyndum Allens? Sumir munu eflaust kjósa að horfa ekki á þær af prinsippástæðum. Það sjónarmið skil ég og virði. Flestar myndirnar eru bráðfyndnar, en er hægt að hlæja með manni sem maður trúir að hafi misnotað barn? Ég veit ekki hver niðurstaðan verður. Fyrirhuguðu Woody Allen-maraþoni er að minnsta kosti frestað um óákveðinn tíma. Maðurinn hefur ekki viljað ræða þetta í meira en tuttugu ár. Núna krefst ég þess að hann svari fyrir ásakanirnar. Annars hættir Annie Hall líklega alveg að vera fyndin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mál Woody Allen Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Halldór 18.05.2024 Halldór Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson Skoðun Kynhluthlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann Skoðun Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson Skoðun Til áréttingar Kári Stefánsson Skoðun
Það er erfitt að vera Woody Allen-aðdáandi í dag. Dylan Farrow, dóttir þessa dýrkaða og dáða kvikmyndagerðarmanns, greindi frá því í opnu bréfi sem birt var í New York Times um helgina að leikstjórinn hefði misnotað sig kynferðislega um árabil þegar hún var barn. Allen hefur lengi verið umdeildur og frægt er orðið þegar hann hélt framhjá kærustu sinni með dóttur hennar. Ásakanirnar um kynferðisofbeldi eru reyndar ekki nýjar af nálinni. Mia Farrow, fyrrverandi kærasta Allens, bar ofbeldið upp á hann í forræðisdeilu um börnin þeirra þrjú árið 1992. En framhjáhaldið yfirtók alla umræðu og þar sem ekki þóttu nægilegar sannanir fyrir misnotkuninni til ákæru varð málið aldrei neitt meira en neðanmálsgrein við skandalinn. En nú hefur Dylan Farrow rofið þögnina og það er erfitt að trúa ekki óhuggulegri frásögn hennar af ofbeldinu og afleiðingum þess. Hún beinir orðum sínum að þeim sem hafa látið ásakanirnar sem vind um eyru þjóta vegna þess að þær eru „orð gegn orði“. Ég get tekið þetta til mín, enda langaði mig frekar að trúa því að móðir Farrow væri snældubilaður og hefnigjarn lygari en að einn af mínum uppáhalds listamönnum væri barnanauðgari. Reyndar breytir bréf Dylan Farrow engu um það að ásakanirnar séu orð gegn orði. En bréfið breytir því hvað mér þykir um Woody Allen. Ég trúi Dylan Farrow þó ég hafi ekki trúað móður hennar. Stóra spurningin er hins vegar: Mun þetta breyta áliti mínu á kvikmyndum Allens? Sumir munu eflaust kjósa að horfa ekki á þær af prinsippástæðum. Það sjónarmið skil ég og virði. Flestar myndirnar eru bráðfyndnar, en er hægt að hlæja með manni sem maður trúir að hafi misnotað barn? Ég veit ekki hver niðurstaðan verður. Fyrirhuguðu Woody Allen-maraþoni er að minnsta kosti frestað um óákveðinn tíma. Maðurinn hefur ekki viljað ræða þetta í meira en tuttugu ár. Núna krefst ég þess að hann svari fyrir ásakanirnar. Annars hættir Annie Hall líklega alveg að vera fyndin.
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun