Vika er langur tími fyrir smáfólk Kolbeinn Tumi Daðason skrifar 3. október 2014 07:00 Krílin mín tvö, sem eðli málsins samkvæmt eru einhver efnilegustu börn á Íslandi, dvelja viku hjá mér og viku hjá mömmu sinni. Svona hefur fyrirkomulagið verið frá áramótum og gengið nokkuð vel. Spilar þar stærsta rullu að hinir nýskildu foreldrar eru enn góðir vinir og reyna að ala börnin upp í eins mikilli samvinnu og hægt er. „Ég á tvö hús,“ segir teiknisnillingurinn dóttir mín stundum og nefnir aðra á leikskólanum sem „eiga“ bara eitt hús. Þvílík ósanngirni sem börn hamingjusamra foreldra í sambúð búa við. Það er samt ekki alltaf þannig að tvö hús séu betri en eitt. Ekki einu sinni hjá krökkum á leikskólaaldri. Vikagetur verið lengi að líða hjá þriggja ára dreng og fjögurra ára stúlku. „Ég sakna mömmu,“ segja krakkarnir stundum á kvöldin og kjökra. Það tengist oftar en ekki smá pirringi yfir að kominn sé tími til að fara að sofa eða beiðni um að haldið sé í hönd á meðan verið er að festa svefn. Staðreyndin er samt að sjálfsögðu sú að börnin sakna mömmu sinnar. Margir velta fyrir sér hvert besta fyrirkomulagið sé hjá fráskildum foreldrum. Helgarpabbinn er einn kostur en ég gæti ekki hugsað mér það. Vika og vika er annar kostur. Svo nefna aðrir kostinn að börnin búi á einu heimili þar sem foreldrarnir skiptast á að búa með þeim. Engin lausn er fullkomin. Nákominn ættingi veltir fyrir sér hvort það sé í tísku að skilja. Ein ástæða þeirrar vangaveltu er sú að mjög góður vinur minn og barnsmóðir hans hættu saman eftir langt samband á svipuðum tíma og við fyrrverandi. Kynslóð ættingjans var, eftir því sem ég upplifi, tilbúnari að halda hjónabandi gangandi barnanna vegna. Það gat hvorugt okkar sætt sig við. Við tækjum hins vegar fagnandi frumlegri og betri lausn en viku aðskilnað foreldris og barna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbeinn Tumi Daðason Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun
Krílin mín tvö, sem eðli málsins samkvæmt eru einhver efnilegustu börn á Íslandi, dvelja viku hjá mér og viku hjá mömmu sinni. Svona hefur fyrirkomulagið verið frá áramótum og gengið nokkuð vel. Spilar þar stærsta rullu að hinir nýskildu foreldrar eru enn góðir vinir og reyna að ala börnin upp í eins mikilli samvinnu og hægt er. „Ég á tvö hús,“ segir teiknisnillingurinn dóttir mín stundum og nefnir aðra á leikskólanum sem „eiga“ bara eitt hús. Þvílík ósanngirni sem börn hamingjusamra foreldra í sambúð búa við. Það er samt ekki alltaf þannig að tvö hús séu betri en eitt. Ekki einu sinni hjá krökkum á leikskólaaldri. Vikagetur verið lengi að líða hjá þriggja ára dreng og fjögurra ára stúlku. „Ég sakna mömmu,“ segja krakkarnir stundum á kvöldin og kjökra. Það tengist oftar en ekki smá pirringi yfir að kominn sé tími til að fara að sofa eða beiðni um að haldið sé í hönd á meðan verið er að festa svefn. Staðreyndin er samt að sjálfsögðu sú að börnin sakna mömmu sinnar. Margir velta fyrir sér hvert besta fyrirkomulagið sé hjá fráskildum foreldrum. Helgarpabbinn er einn kostur en ég gæti ekki hugsað mér það. Vika og vika er annar kostur. Svo nefna aðrir kostinn að börnin búi á einu heimili þar sem foreldrarnir skiptast á að búa með þeim. Engin lausn er fullkomin. Nákominn ættingi veltir fyrir sér hvort það sé í tísku að skilja. Ein ástæða þeirrar vangaveltu er sú að mjög góður vinur minn og barnsmóðir hans hættu saman eftir langt samband á svipuðum tíma og við fyrrverandi. Kynslóð ættingjans var, eftir því sem ég upplifi, tilbúnari að halda hjónabandi gangandi barnanna vegna. Það gat hvorugt okkar sætt sig við. Við tækjum hins vegar fagnandi frumlegri og betri lausn en viku aðskilnað foreldris og barna.
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun