Bakþankar

Úr fjötrum fjarkanna

Haukur Viðar Alfreðsson skrifar
Stærstu stjórnmálaflokkar landsins – Sjálfstæðisflokkurinn, Framsókn, Samfylkingin og Vinstri grænir, mynda „fjórflokkinn“. „The Big Four“ vísar síðan til fjögurra þungarokkshljómsveita sem slógu í gegn upp úr 1980; Slayer, Anthrax, Metallica og Megadeth. Ég paraði þetta saman að gamni:

Samfylkingin = Metallica

Höfðar til margra en fer í taugarnar á öðrum fyrir miðjumoð. Til í að vinna með öllum. Samfylkingin fékk slaka kosningu í fyrra og síðasta plata Metallica seldist ekkert sérlega vel.

Sjálfstæðisflokkurinn = Slayer

Fyrirsjáanlegt en nýtur virðingar. Davíð Oddsson var eins konar Jeff Hanneman flokksins og dyggir stuðningsmenn sakna hans sárt. Davíð var hins vegar ekki bitinn af eitraðri könguló og er enn í fullu fjöri.

Vinstri grænir = Megadeth

Frábærir sprettir í gamla daga. Alltaf í skugga stóra bróður. Ögmundur gekk á hurð, varð skrýtinn og VG tapaði fylgi. Dave Mustaine hætti að drekka, varð ofsatrúarklikkhaus og Megadeth glataði aðdáendum.

Framsóknarflokkurinn = Anthrax

Enginn veit hverjir kjósa Framsóknarflokkinn og enn síður hverjir kaupa plötur Anthrax. Enda ekki eitthvað sem eðlilegt fólk viðurkennir opinberlega. Stuðningsmenn oftar en ekki smekkleysingjar í lummó fötum.

Ekkert af þessu á erindi við nútímann. Af og til örlar á smá hugsjón og ástríðu, en við sem kjósum þessa flokka og kaupum þessar plötur erum sjálfviljug að láta svína á okkur. Þetta fólk hefur ekkert nýtt fram að færa og því hlýtur að vera kominn tími á eitthvað annað. Og ekki flokk sem er eiginlega alveg eins og Samfylkingin eða hljómsveit sem kóperar Slayer.

Það er samt svo merkilegt þetta með Framsókn og Anthrax. Við vorum svo nálægt því að losna við bæði.






×