Sætu stelpurnar eiga ekki að bera kylfur Viktoría Hermannsdóttir skrifar 1. október 2014 07:00 Í vikunni bárust fréttir af því að uppboði á námsmeyjum í Verslunarskóla Íslands hefði verið hætt. Líklega ráku margir upp stór augu líkt og ég við þessar fréttir. Ekki af því að verið væri að láta af hefðinni, heldur að hún hafi verið til yfirhöfuð. Hefðin var í grófum dráttum sú að stúlkur innan skólans voru boðnar upp sem kylfuberar fyrir árlegt golfmót og þær sem þóttu álitlegastar fengu svo þann vafasama heiður að bera kylfur fyrir eldri bekkinga skólans. Það þarf kannski engan að undra að enn sé töluverður launamunur milli kynjanna þegar litið er til þess, að þessi tiltekna kylfuberahefð hafi verið við lýði allt þar til í ár. Útskrifaðir nemendur úr Verslunarskólanum hafa væntanlega farið með þá hugmynd út í lífið að ekkert óeðlilegt væri við það að sætustu stelpurnar bæru kylfurnar fyrir þá. Samfélagslega viðurkennd hefð þó ekki hafi farið mikið fyrir henni. Ef nánar er að gáð er kannski ekki skrýtið að þetta hafi enn verið í gangi. Þegar ég var í skóla hófst nefnilega fegurðargreiningin strax í barnaskóla. Kosið var um fegurstu nemendurna; þá sem höfðu fallegustu einstöku líkamspartana eða besta brosið. Ég veit ekki hvernig þessu er háttað í dag en þegar maður hugsar til baka þá er einkennilegt að yfirhöfuð sé verið að velja þá sem fallegastir eru í barnaskóla. Margt hefur breyst undanfarin ár. Einu sinni þótti til dæmis töff að taka þátt í fegurðarsamkeppni en í dag þykir mörgum það tímaskekkja. Þarna er líklega femínistabarátta undanfarinna ára að skila sér. Kynslóðin sem nú fetar menntaskólaveginn er nefnilega talsvert meðvitaðri um jafnrétti kynjanna en kynslóðirnar á undan. Femínistafélög eru starfrækt í fjölda framhaldsskóla og þar eru frábærar fyrirmyndir sem láta ekki bjóða sér það að fólk sé dregið í dilka eftir fegurð; eða gerir allavega athugasemdir við það. Ég vona að kynslóðin sem er í framhaldsskóla núna útrými launamun kynjanna. Þarna er nefnilega fólk með bein í nefinu sem veit að sætustu stelpurnar eiga ekki að vera kylfuberar fyrir einn eða neinn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Viktoría Hermannsdóttir Mest lesið Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson Skoðun
Í vikunni bárust fréttir af því að uppboði á námsmeyjum í Verslunarskóla Íslands hefði verið hætt. Líklega ráku margir upp stór augu líkt og ég við þessar fréttir. Ekki af því að verið væri að láta af hefðinni, heldur að hún hafi verið til yfirhöfuð. Hefðin var í grófum dráttum sú að stúlkur innan skólans voru boðnar upp sem kylfuberar fyrir árlegt golfmót og þær sem þóttu álitlegastar fengu svo þann vafasama heiður að bera kylfur fyrir eldri bekkinga skólans. Það þarf kannski engan að undra að enn sé töluverður launamunur milli kynjanna þegar litið er til þess, að þessi tiltekna kylfuberahefð hafi verið við lýði allt þar til í ár. Útskrifaðir nemendur úr Verslunarskólanum hafa væntanlega farið með þá hugmynd út í lífið að ekkert óeðlilegt væri við það að sætustu stelpurnar bæru kylfurnar fyrir þá. Samfélagslega viðurkennd hefð þó ekki hafi farið mikið fyrir henni. Ef nánar er að gáð er kannski ekki skrýtið að þetta hafi enn verið í gangi. Þegar ég var í skóla hófst nefnilega fegurðargreiningin strax í barnaskóla. Kosið var um fegurstu nemendurna; þá sem höfðu fallegustu einstöku líkamspartana eða besta brosið. Ég veit ekki hvernig þessu er háttað í dag en þegar maður hugsar til baka þá er einkennilegt að yfirhöfuð sé verið að velja þá sem fallegastir eru í barnaskóla. Margt hefur breyst undanfarin ár. Einu sinni þótti til dæmis töff að taka þátt í fegurðarsamkeppni en í dag þykir mörgum það tímaskekkja. Þarna er líklega femínistabarátta undanfarinna ára að skila sér. Kynslóðin sem nú fetar menntaskólaveginn er nefnilega talsvert meðvitaðri um jafnrétti kynjanna en kynslóðirnar á undan. Femínistafélög eru starfrækt í fjölda framhaldsskóla og þar eru frábærar fyrirmyndir sem láta ekki bjóða sér það að fólk sé dregið í dilka eftir fegurð; eða gerir allavega athugasemdir við það. Ég vona að kynslóðin sem er í framhaldsskóla núna útrými launamun kynjanna. Þarna er nefnilega fólk með bein í nefinu sem veit að sætustu stelpurnar eiga ekki að vera kylfuberar fyrir einn eða neinn.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun