Kennsluhættir í Háskóla Íslands Kjartan Atli Kjartansson skrifar 8. nóvember 2013 06:00 Menntamál eru vinsælt þrætuefni. Mikið hefur verið rætt um grunnskólamenntun hér á landi og þá yfirleitt í tengslum við kjör kennara. Svo virðist sem auðvelt sé að hafa skoðun á því. En í umræðunni gleymist gjarnan að grunnskólakennarar eru líklega fremstir í því að brydda upp á nýjum kennsluháttum. Að ná til allra. Margir grunnskólakennarar leggja sig alla fram til þess að ná til barna sem kannski streitast á móti og neita að læra. Sjálfur stundaði ég nám við Háskóla Íslands. Og þekki marga aðra sem það gerðu. Og mikið vildi ég að fleiri kennarar í Háskólanum hefðu verið lærðir grunnskólakennarar. Ég vildi að fleiri kennarar hefðu lagt sig fram við að ná til allra og gera námið spennandi. En þannig kennarar voru á undanhaldi í Háskólanum. Flestar kennslustundir sem ég sat í Háskólanum voru í formi fyrirlestra. Snemma á köldum vetrarmorgnum stóð kennari með kaffibollann sinn fyrir framan fjölda úlpuklæddra þreyttra nemenda og las af glærum. Að halda athygli heilan fyrirlestur við þessar aðstæður er erfitt. Gríðarlega erfitt. Háskóli Íslands er einfaldlega risaeðla þegar að kennsluháttum kemur. Námsmatið í fullt af kúrsum sem ég sat var eitt lokapróf. Einn dagur af heilli önn skipti máli. Ef maður átti slæman dag þá var öll önnin búin. Í sumum kúrsum var nemendum gert að skila einni ritgerð auk þess að þreyta lokapróf. Oft voru prófin þannig að þau áttu að koma nemendum á óvart. Markmiðið virtist vera að fella sem flesta, í staðinn fyrir að miðla þekkingunni þannig að sem flestir nái. Viðhorfið þar virðist vera þannig að nemendur eigi einfaldlega að bjarga sér sjálfir. Að nemendur eigi að vera komnir upp á náð og miskunn prófessora sem miðla þekkingu sinni eftir sínu eigin höfði. Nemendur eiga eingöngu að aðlagast kerfinu, en ekki kerfið þeim. Ef grunnskólakennarar kenndu í Háskóla Íslands myndu fleiri útskrifast og hafa jákvæðari mynd af námi við skólann. Þess vegna legg ég til að grunnskólakennarar fái hærri laun en prófessorar við HÍ sem lesa bara af glærum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kjartan Atli Kjartansson Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun
Menntamál eru vinsælt þrætuefni. Mikið hefur verið rætt um grunnskólamenntun hér á landi og þá yfirleitt í tengslum við kjör kennara. Svo virðist sem auðvelt sé að hafa skoðun á því. En í umræðunni gleymist gjarnan að grunnskólakennarar eru líklega fremstir í því að brydda upp á nýjum kennsluháttum. Að ná til allra. Margir grunnskólakennarar leggja sig alla fram til þess að ná til barna sem kannski streitast á móti og neita að læra. Sjálfur stundaði ég nám við Háskóla Íslands. Og þekki marga aðra sem það gerðu. Og mikið vildi ég að fleiri kennarar í Háskólanum hefðu verið lærðir grunnskólakennarar. Ég vildi að fleiri kennarar hefðu lagt sig fram við að ná til allra og gera námið spennandi. En þannig kennarar voru á undanhaldi í Háskólanum. Flestar kennslustundir sem ég sat í Háskólanum voru í formi fyrirlestra. Snemma á köldum vetrarmorgnum stóð kennari með kaffibollann sinn fyrir framan fjölda úlpuklæddra þreyttra nemenda og las af glærum. Að halda athygli heilan fyrirlestur við þessar aðstæður er erfitt. Gríðarlega erfitt. Háskóli Íslands er einfaldlega risaeðla þegar að kennsluháttum kemur. Námsmatið í fullt af kúrsum sem ég sat var eitt lokapróf. Einn dagur af heilli önn skipti máli. Ef maður átti slæman dag þá var öll önnin búin. Í sumum kúrsum var nemendum gert að skila einni ritgerð auk þess að þreyta lokapróf. Oft voru prófin þannig að þau áttu að koma nemendum á óvart. Markmiðið virtist vera að fella sem flesta, í staðinn fyrir að miðla þekkingunni þannig að sem flestir nái. Viðhorfið þar virðist vera þannig að nemendur eigi einfaldlega að bjarga sér sjálfir. Að nemendur eigi að vera komnir upp á náð og miskunn prófessora sem miðla þekkingu sinni eftir sínu eigin höfði. Nemendur eiga eingöngu að aðlagast kerfinu, en ekki kerfið þeim. Ef grunnskólakennarar kenndu í Háskóla Íslands myndu fleiri útskrifast og hafa jákvæðari mynd af námi við skólann. Þess vegna legg ég til að grunnskólakennarar fái hærri laun en prófessorar við HÍ sem lesa bara af glærum.
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun