Hoppað yfir þriðja tuginn Álfrún Pálsdóttir skrifar 4. júní 2013 09:05 Jæja, þá er dagurinn sem ég hef kviðið fyrir síðustu 364 daga runninn upp. Dagurinn sem var í svo mikilli órafjarlægð fyrir tíu árum. Já, í dag hoppa ég yfir í nýjan tug. Ég er 30 ára í dag. Fertugsaldurinn ógurlegi hefur bankað að dyrum. Ég er ekki viss um að ég þori til dyra. Þegar þetta er skrifað er ég ekki í miklu afmælisstuði. Síðasti dagurinn sem tuttugu og eitthvað. Ég hef líka búið þannig um hnútana að ég get ekki drekkt sorgum mínum á einhverjum barnum niðri í bæ. Nei, ég ákvað að gera þessi tímamót í mínu lífi enn þá raunverulegri með því að eiga von á mínu öðru barni í næsta mánuði. Þá verð ég þrítug tveggja barna móðir. Ég legg ekki meira á ykkur. Ég veit ekki alveg hvers vegna ég hræðist þennan nýja tug svona mikið. Kannski vegna þess að í fyrsta sinn man ég eftir foreldrum mínum á sama aldri. Kannski er það vegna þess að orðinn þrjátíu og eitthvað hættir maður skyndilega að vera efnilegur. Maður verður annaðhvort bara góður eða lélegur og rýmið fyrir mistök minnkar. Dansinn uppi á borðum á skemmtistöðunum hættir að vera flippaður og fyndinn og verður bara sorglegur. Árin til að sletta úr klaufunum og að finna sig eru liðin. Eða það hef ég bitið í mig. Þetta getur allt verið mikill misskilningur hjá mér enda er ég enn þá 29 ára þegar þessi pistill er skrifaður og veit því ekkert hvað bíður mín á næstu misserum. Kannski verður það eina sem breytist að ég hækka um eitt box á eyðublöðum opinberra stofnana. Sjáum til. Ég fékk samt að heyra það um helgina að það sé fyrst á fjörutíu ára afmælinu sem maður byrjar að njóta lífsins. Það gæti verið gott að halda í þá trú næstu tíu árin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Álfrún Pálsdóttir Mest lesið Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Jæja, þá er dagurinn sem ég hef kviðið fyrir síðustu 364 daga runninn upp. Dagurinn sem var í svo mikilli órafjarlægð fyrir tíu árum. Já, í dag hoppa ég yfir í nýjan tug. Ég er 30 ára í dag. Fertugsaldurinn ógurlegi hefur bankað að dyrum. Ég er ekki viss um að ég þori til dyra. Þegar þetta er skrifað er ég ekki í miklu afmælisstuði. Síðasti dagurinn sem tuttugu og eitthvað. Ég hef líka búið þannig um hnútana að ég get ekki drekkt sorgum mínum á einhverjum barnum niðri í bæ. Nei, ég ákvað að gera þessi tímamót í mínu lífi enn þá raunverulegri með því að eiga von á mínu öðru barni í næsta mánuði. Þá verð ég þrítug tveggja barna móðir. Ég legg ekki meira á ykkur. Ég veit ekki alveg hvers vegna ég hræðist þennan nýja tug svona mikið. Kannski vegna þess að í fyrsta sinn man ég eftir foreldrum mínum á sama aldri. Kannski er það vegna þess að orðinn þrjátíu og eitthvað hættir maður skyndilega að vera efnilegur. Maður verður annaðhvort bara góður eða lélegur og rýmið fyrir mistök minnkar. Dansinn uppi á borðum á skemmtistöðunum hættir að vera flippaður og fyndinn og verður bara sorglegur. Árin til að sletta úr klaufunum og að finna sig eru liðin. Eða það hef ég bitið í mig. Þetta getur allt verið mikill misskilningur hjá mér enda er ég enn þá 29 ára þegar þessi pistill er skrifaður og veit því ekkert hvað bíður mín á næstu misserum. Kannski verður það eina sem breytist að ég hækka um eitt box á eyðublöðum opinberra stofnana. Sjáum til. Ég fékk samt að heyra það um helgina að það sé fyrst á fjörutíu ára afmælinu sem maður byrjar að njóta lífsins. Það gæti verið gott að halda í þá trú næstu tíu árin.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun