Gæðakokkar Hannes Pétursson skrifar 21. mars 2013 06:00 Nú fyrir skemmstu lét Vaslav Klaus af forsetaembætti í Tékklandi. Í tvö kjörtímabil, alls tíu ár, sat hann á þeim háa stóli, kjörinn af þinginu. Eftirmaður hans, Milos Zeman, er fyrsti þjóðkjörni forseti Tékka. Vaslav Klaus er nýfrjálshyggjugaur mikill og stendur á því fastara en fótunum að hlýnun loftslags af manna völdum sé haugalygi. Og enda þótt Tékkland gengi í Evrópusambandið 2004, ári síðar en hann varð forseti, er hann rakinn þjóðrembill (orðið beygist eins og vindill) og útúrborumaður, vill sem minnst af samvinnu Tékka og nágrannaþjóða vita. Hann er spilltur og margflæktur í soralega helmingaskiptapólitík, m.a. í tengslum við rússneska auðhringinn Tukoil; og nýkjörni forsetinn þótti ekki heldur barnanna beztur í þeim efnum. Hann er vinstri maður, enginn hatursmaður ESB og hið „skandinavíska þjóðfélagsmódel“ er honum að skapi. Að öðru jöfnu hefði þetta átt að duga til þess að Klaus snerist gegn honum í forsetakosningunum. En það var nú öðru nær, hann barðist fyrir kjöri Zemans og setti þá öllu ofar að þeir höfðu verið bræður í spillingunni og yrðu það sennilega áfram. Í fáum orðum sagt er Vaslav Klaus einn af þessum hlandjötnum sem alls staðar sjást á stjákli í pólitík samtímans. Það er síðast af honum að frétta að hann hefur verið ákærður fyrir landráð sökum valdníðslu í embætti.Bergbúi Eins og að líkum lætur nýtur slíkur bergbúi sem Vaslav Klaus dálætis á vefmiðli Björns Bjarnasonar og Styrmis Gunnarssonar, Evrópuvaktinni. Þar hefur verið vitnað með velþóknun til orða karlsins líkt og talaði Hinn smurði. Klaus er reyndar aðeins einn af mörgum hreinlífismönnum sem náðar njóta á Evrópuvaktinni, en hreinlífismenn eru þeir einir sem agnúast út í Evrópusambandið. Það er annars forkostulegur miðill, Evrópuvaktin. Í hvert skipti sem ég glugga í hann finnst mér sem ég stígi niður í hélugráa jarðholu frá dögum kalda stríðsins. Þar fer mikið fyrir áróðurspistlum ritstjóranna, þeirra góðu drengja, um stjórnmál upp og ofan ásamt sérvöldu musli úr erlendum blöðum og fréttum sem allt á að sanna að innan Evrópusambandsins sjáist ekki stingandi strá, þar sé „gap Ginnunga,/ en gras hvergi“, nefnt „svarthol“ (Styrmir, 28.1. sl.). Af þessu leiðir að ekkert vit er í öðru en að slíta nú þegar aðildarviðræðum íslenzkra stjórnvalda og þeirra þarna í Brussel, en halda þess í stað fast við fullveldisverðbólguna og fullveldisarðránið sem fylgir elsku litlu krónunni okkar. Og er þá fátt talið af kostum viðræðuslita. Uppi í Hádegismóum er svo önnur og stærri jarðhola. Þar niðri situr maður sömuleiðis á Evrópuvakt og skrifar og skrifar undir grýlukertunum. Já vel á minnzt: Brussel! Það er eftirtektarverður bólstaður í hugmyndalífi Björns og Styrmis og annarra fylgismanna Atlantshafsbandalagsins, en höfuðstöðvar þess eru í Brussel rétt eins og höfuðskrifstofur ESB. Þau Evrópusambandsríki sem tilheyra Nató þykja jafnan ágæt í alla staði þegar það hernaðarbandalag á í hlut, en illræmd, „gömul nýlenduveldi“ þegar þau starfa saman á öðrum stað í borginni, þ.e. sem Evrópusambandsríki. Manni er spurn: Hvernig getur hið háheilaga bandalag, Nató, verið þekkt fyrir að hafa önnur eins skítaríki innan vébanda sinna?Tvöfeldni Svona er tvöfeldnin, svona er hræsnin. Þær bakteríur lifa góðu lífi í pólitískum áróðri. Skínandi vitnisburð þess má finna í búnaðarmálaþrasinu íslenzka. Þar aka menn seglum eftir vindi; til dæmis er hrátt, innlent kjöt ævinlega kallað ferskt, en ferskt, erlent kjöt ævinlega hrátt. Þetta kristallaðist enn einu sinni nú á dögunum í sjónvarpsviðtali við nýkjörinn formann bændasamtakanna. Hann var spurður um innflutning á nýju kjöti í þágu neytenda. Það kjöt var hrátt í svörum hans þangað til snögglega að annað hrátt kjöt varð ferskt. Þetta umturnaðist á augabragði af þeirri ástæðu að formaðurinn nefndi útflutning lambakjöts héðan. Það getur maður manni sagt að slíkt kjöt var ekki hrátt, heldur svona í meira lagi ferskt. Það er síðan enn annað mál að áhrifamaður einn í norska Framfaraflokknum, systurflokki Framsóknarflokksins, grjótharður ESB-andstæðingur, er svo uppþembdur af þjóðernishyggju að hann segir allan mannamat eitraðan, sé hann ekki alnorskur. Samkvæmt því eru íslenzk matvæli banvæn, því ekki eru þau norsk. Þarna er kominn sá framfaraflokksmaður sem fyrir bænarstað Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar og Höskuldar Þórhallssonar kvaðst hér um árið mundu útvega Íslendingum ófafé að láni úr norska ríkiskassanum. Þeir brugðust að vonum glaðir við, flýttu för sinni heim og færðu Alþingi tíðindin vígreifir. Öll gjaldeyrisþurrð var úr sögunni. En svo kom upp úr dúrnum að þessi hirðmaður Dofrakonungs hafði ekkert úrskurðarvald í fjármálum norska ríkisins og hlaut ofanígjafir og aðhlátur fyrir frumhlaupið. Upp úr því varð mjög hljótt um Noregsför Sigmundar og Höskuldar. Og verða þeir nú að leggja sér til munns eitraðan, íslenzkan mat eins og við hinir, þar á meðal hráa kjötið okkar, því hvergi á þessu himintungli er fáanlegt óspillt, ferskt kjöt annars staðar en í Noregi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hannes Pétursson Mest lesið Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Samt kýs ég Katrínu Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Öll með? – 4.020 kr. hækkun fyrir skatt eftir 16 mánuði! Unnur Helga Óttarsdóttir Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen Skoðun Skoðun Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Baldur í þágu mannúðar og samfélags Anna María Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Hvar er Reykjavegur? Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif á líf barna Ída Björg Unnarsdóttir skrifar Skoðun Stórbætum samgöngur Logi Einarsson skrifar Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Köllum það réttu nafni: Fordóma Derek Terell Allen skrifar Skoðun Ótrúverðugt plan að annars góðum markmiðum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Formleg uppgjöf Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Örlætisgerningur Vilhjálmur H. Vilhjálmsson skrifar Skoðun Fjármunum veitt þangað sem neyðin er mest Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbær framtíð Vestfjarða Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Aðalsteinn Óskarsson skrifar Skoðun Burt með pólitík á Bessastöðum Kristmundur Carter skrifar Skoðun Náttúran njóti vafans, ótímabundið Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun „Almennings“ samgöngur? Bragi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Góður forseti G. Pétur Matthíasson skrifar Skoðun Hvers vegna Halla Tómasdóttir? Guðjón Sigurðsson skrifar Skoðun Heimildin sem hvarf úr frumvarpi matvælaráðherra Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Sníða sér stakk eftir vexti Guðni Magnús Ingvason skrifar Skoðun Norskir herrar eða íslenskir? Þóra Bergný Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ertu að bjóða þig fram? Sigurður Ragnarsson skrifar Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hagfræðin á Heimildinni Bjarnheiður Hallsdóttir skrifar Skoðun Hreinleikaþráin Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Heimilisleysi blasir við öryrkjum Svanberg Hreinsson skrifar Sjá meira
Nú fyrir skemmstu lét Vaslav Klaus af forsetaembætti í Tékklandi. Í tvö kjörtímabil, alls tíu ár, sat hann á þeim háa stóli, kjörinn af þinginu. Eftirmaður hans, Milos Zeman, er fyrsti þjóðkjörni forseti Tékka. Vaslav Klaus er nýfrjálshyggjugaur mikill og stendur á því fastara en fótunum að hlýnun loftslags af manna völdum sé haugalygi. Og enda þótt Tékkland gengi í Evrópusambandið 2004, ári síðar en hann varð forseti, er hann rakinn þjóðrembill (orðið beygist eins og vindill) og útúrborumaður, vill sem minnst af samvinnu Tékka og nágrannaþjóða vita. Hann er spilltur og margflæktur í soralega helmingaskiptapólitík, m.a. í tengslum við rússneska auðhringinn Tukoil; og nýkjörni forsetinn þótti ekki heldur barnanna beztur í þeim efnum. Hann er vinstri maður, enginn hatursmaður ESB og hið „skandinavíska þjóðfélagsmódel“ er honum að skapi. Að öðru jöfnu hefði þetta átt að duga til þess að Klaus snerist gegn honum í forsetakosningunum. En það var nú öðru nær, hann barðist fyrir kjöri Zemans og setti þá öllu ofar að þeir höfðu verið bræður í spillingunni og yrðu það sennilega áfram. Í fáum orðum sagt er Vaslav Klaus einn af þessum hlandjötnum sem alls staðar sjást á stjákli í pólitík samtímans. Það er síðast af honum að frétta að hann hefur verið ákærður fyrir landráð sökum valdníðslu í embætti.Bergbúi Eins og að líkum lætur nýtur slíkur bergbúi sem Vaslav Klaus dálætis á vefmiðli Björns Bjarnasonar og Styrmis Gunnarssonar, Evrópuvaktinni. Þar hefur verið vitnað með velþóknun til orða karlsins líkt og talaði Hinn smurði. Klaus er reyndar aðeins einn af mörgum hreinlífismönnum sem náðar njóta á Evrópuvaktinni, en hreinlífismenn eru þeir einir sem agnúast út í Evrópusambandið. Það er annars forkostulegur miðill, Evrópuvaktin. Í hvert skipti sem ég glugga í hann finnst mér sem ég stígi niður í hélugráa jarðholu frá dögum kalda stríðsins. Þar fer mikið fyrir áróðurspistlum ritstjóranna, þeirra góðu drengja, um stjórnmál upp og ofan ásamt sérvöldu musli úr erlendum blöðum og fréttum sem allt á að sanna að innan Evrópusambandsins sjáist ekki stingandi strá, þar sé „gap Ginnunga,/ en gras hvergi“, nefnt „svarthol“ (Styrmir, 28.1. sl.). Af þessu leiðir að ekkert vit er í öðru en að slíta nú þegar aðildarviðræðum íslenzkra stjórnvalda og þeirra þarna í Brussel, en halda þess í stað fast við fullveldisverðbólguna og fullveldisarðránið sem fylgir elsku litlu krónunni okkar. Og er þá fátt talið af kostum viðræðuslita. Uppi í Hádegismóum er svo önnur og stærri jarðhola. Þar niðri situr maður sömuleiðis á Evrópuvakt og skrifar og skrifar undir grýlukertunum. Já vel á minnzt: Brussel! Það er eftirtektarverður bólstaður í hugmyndalífi Björns og Styrmis og annarra fylgismanna Atlantshafsbandalagsins, en höfuðstöðvar þess eru í Brussel rétt eins og höfuðskrifstofur ESB. Þau Evrópusambandsríki sem tilheyra Nató þykja jafnan ágæt í alla staði þegar það hernaðarbandalag á í hlut, en illræmd, „gömul nýlenduveldi“ þegar þau starfa saman á öðrum stað í borginni, þ.e. sem Evrópusambandsríki. Manni er spurn: Hvernig getur hið háheilaga bandalag, Nató, verið þekkt fyrir að hafa önnur eins skítaríki innan vébanda sinna?Tvöfeldni Svona er tvöfeldnin, svona er hræsnin. Þær bakteríur lifa góðu lífi í pólitískum áróðri. Skínandi vitnisburð þess má finna í búnaðarmálaþrasinu íslenzka. Þar aka menn seglum eftir vindi; til dæmis er hrátt, innlent kjöt ævinlega kallað ferskt, en ferskt, erlent kjöt ævinlega hrátt. Þetta kristallaðist enn einu sinni nú á dögunum í sjónvarpsviðtali við nýkjörinn formann bændasamtakanna. Hann var spurður um innflutning á nýju kjöti í þágu neytenda. Það kjöt var hrátt í svörum hans þangað til snögglega að annað hrátt kjöt varð ferskt. Þetta umturnaðist á augabragði af þeirri ástæðu að formaðurinn nefndi útflutning lambakjöts héðan. Það getur maður manni sagt að slíkt kjöt var ekki hrátt, heldur svona í meira lagi ferskt. Það er síðan enn annað mál að áhrifamaður einn í norska Framfaraflokknum, systurflokki Framsóknarflokksins, grjótharður ESB-andstæðingur, er svo uppþembdur af þjóðernishyggju að hann segir allan mannamat eitraðan, sé hann ekki alnorskur. Samkvæmt því eru íslenzk matvæli banvæn, því ekki eru þau norsk. Þarna er kominn sá framfaraflokksmaður sem fyrir bænarstað Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar og Höskuldar Þórhallssonar kvaðst hér um árið mundu útvega Íslendingum ófafé að láni úr norska ríkiskassanum. Þeir brugðust að vonum glaðir við, flýttu för sinni heim og færðu Alþingi tíðindin vígreifir. Öll gjaldeyrisþurrð var úr sögunni. En svo kom upp úr dúrnum að þessi hirðmaður Dofrakonungs hafði ekkert úrskurðarvald í fjármálum norska ríkisins og hlaut ofanígjafir og aðhlátur fyrir frumhlaupið. Upp úr því varð mjög hljótt um Noregsför Sigmundar og Höskuldar. Og verða þeir nú að leggja sér til munns eitraðan, íslenzkan mat eins og við hinir, þar á meðal hráa kjötið okkar, því hvergi á þessu himintungli er fáanlegt óspillt, ferskt kjöt annars staðar en í Noregi.
Skoðun Íþróttir fyrir öll, jöfnum og bætum leikinn Hólmfríður Sigþórsdóttir,Anna Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Nýr „loftslagsvænn“ iðnaður - neikvæð áhrif á lífríki og fiskveiðar Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Guðmund Karl! Katrín Valdís Hjartardóttir,Andrea Bóel Bæringsdóttir,Guðbjörg Harpa Ingimundardóttir skrifar