Mjúk og róleg gæðatónlist Trausti Júlíusson skrifar 6. febrúar 2013 16:00 Monterey. Time Passing Time. Tónlist. Time Passing Time. Monterey. Eigin útgáfa Monterey er hljómsveit úr Breiðholtinu sem hefur verið starfandi í ein fimm ár, en hét upphaflega April. Árið 2011 var nafninu breytt í Monterey og upptökur hófust á plötunni Time Passing Time sem er fyrsta plata sveitarinnar. Monterey er smábær í nágrenni San Francisco sem er þekktur fyrir Monterey-jasshátíðina og Monterey Pop Festivalið. Forsprakki hljómsveitarinnar er Steindór Ingi Snorrason gítarleikari úr hljómsveitinni Ég, en aðrir meðlimir eru einnig í þeirri sveit. Monterey er ólík Ég. Tónlistin er rólegri og mýkri og rödd Steindórs er ólík rödd Róberts, söngvara Ég. Textarnir eru líka allir á ensku hjá Monterey og umfjöllunarefnin ólík. Þetta er mjög flott plata, sannkallaður gæðagripur. Lögin eru flest hæg. Þau lulla áfram með snyrtilegu gítarspili og nettum hljómborðsleik. Þetta er ein af þessum plötum sem sækja í popptónlist fortíðarinnar með afgerandi hætti. Tónlistin á Time Passing Time minnir oft á popptónlist áttunda áratugarins. Pink Floyd á Wish You Were Here kemur strax upp í hugann (t.d. í upphafslaginu Moving On og í hinu frábæra Don't Shoot). Platan hefur mjög sterkan heildarsvip sem kemur til af hljómi hennar og af því að lögin eru flest í svipuðu tempói. Lagið Jesus (Like Me) er undantekningin. Það byrjar frekar rólega, en svo brestur á með fönkuðum kafla þar sem "wah-wah"-gítar og saxófónsóló eru í aðalhlutverki. Mjög flott lag. Hljómurinn á Time Passing Time er einstaklega góður. Hann er bæði mjúkur og djúpur. Það var Eberg sem hljóðblandaði og hljóðjafnaði og hefur greinilega leyst það verk sérlega vel af hendi. Á heildina litið er Time Passing Time frábær plata, jafn góð og hún er óvænt. Hljómsveitin Ég er greinilega stútfull af hæfileikamönnum. Niðurstaða: Fjórir af meðlimum hljómsveitarinnar Ég með flotta plötu sem er allt öðruvísi en Ég. Gagnrýni Mest lesið „Eins og staðan er núna styttist í endamarkið“ Lífið Gallabuxnaklæddum Jóni Gnarr meinaður aðgangur að þingsal Lífið Samþykktu að yngja viðmælandann um fimm ár Lífið „Hvenær er hægt að leita í óskilamun hjá ykkur?“ Menning Elín Hall í Vogue Tíska og hönnun Unnur Birna og Pétur selja raðhúsið Lífið Inga Lind hlaut blessun á Balí Lífið Uppskrift að umræddasta súkkulaði landsins Lífið Fréttastjóri Heimildarinnar orðin móðir Lífið Sjóðheitt teiti einhleypra og dildókast Lífið Fleiri fréttir Dansandi lögreglukór og fangarnir í Sniglabandinu Fyrirsjáanlegt fjölskyldudrama Bob og Robbie í bobba Fleetwood Mac: Þegar eftirlíkingin verður betri en raunveruleikinn Ómerkilegir þættir um merkilega konu Litríkar umbúðir en lítið innihald Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Sjá meira
Tónlist. Time Passing Time. Monterey. Eigin útgáfa Monterey er hljómsveit úr Breiðholtinu sem hefur verið starfandi í ein fimm ár, en hét upphaflega April. Árið 2011 var nafninu breytt í Monterey og upptökur hófust á plötunni Time Passing Time sem er fyrsta plata sveitarinnar. Monterey er smábær í nágrenni San Francisco sem er þekktur fyrir Monterey-jasshátíðina og Monterey Pop Festivalið. Forsprakki hljómsveitarinnar er Steindór Ingi Snorrason gítarleikari úr hljómsveitinni Ég, en aðrir meðlimir eru einnig í þeirri sveit. Monterey er ólík Ég. Tónlistin er rólegri og mýkri og rödd Steindórs er ólík rödd Róberts, söngvara Ég. Textarnir eru líka allir á ensku hjá Monterey og umfjöllunarefnin ólík. Þetta er mjög flott plata, sannkallaður gæðagripur. Lögin eru flest hæg. Þau lulla áfram með snyrtilegu gítarspili og nettum hljómborðsleik. Þetta er ein af þessum plötum sem sækja í popptónlist fortíðarinnar með afgerandi hætti. Tónlistin á Time Passing Time minnir oft á popptónlist áttunda áratugarins. Pink Floyd á Wish You Were Here kemur strax upp í hugann (t.d. í upphafslaginu Moving On og í hinu frábæra Don't Shoot). Platan hefur mjög sterkan heildarsvip sem kemur til af hljómi hennar og af því að lögin eru flest í svipuðu tempói. Lagið Jesus (Like Me) er undantekningin. Það byrjar frekar rólega, en svo brestur á með fönkuðum kafla þar sem "wah-wah"-gítar og saxófónsóló eru í aðalhlutverki. Mjög flott lag. Hljómurinn á Time Passing Time er einstaklega góður. Hann er bæði mjúkur og djúpur. Það var Eberg sem hljóðblandaði og hljóðjafnaði og hefur greinilega leyst það verk sérlega vel af hendi. Á heildina litið er Time Passing Time frábær plata, jafn góð og hún er óvænt. Hljómsveitin Ég er greinilega stútfull af hæfileikamönnum. Niðurstaða: Fjórir af meðlimum hljómsveitarinnar Ég með flotta plötu sem er allt öðruvísi en Ég.
Gagnrýni Mest lesið „Eins og staðan er núna styttist í endamarkið“ Lífið Gallabuxnaklæddum Jóni Gnarr meinaður aðgangur að þingsal Lífið Samþykktu að yngja viðmælandann um fimm ár Lífið „Hvenær er hægt að leita í óskilamun hjá ykkur?“ Menning Elín Hall í Vogue Tíska og hönnun Unnur Birna og Pétur selja raðhúsið Lífið Inga Lind hlaut blessun á Balí Lífið Uppskrift að umræddasta súkkulaði landsins Lífið Fréttastjóri Heimildarinnar orðin móðir Lífið Sjóðheitt teiti einhleypra og dildókast Lífið Fleiri fréttir Dansandi lögreglukór og fangarnir í Sniglabandinu Fyrirsjáanlegt fjölskyldudrama Bob og Robbie í bobba Fleetwood Mac: Þegar eftirlíkingin verður betri en raunveruleikinn Ómerkilegir þættir um merkilega konu Litríkar umbúðir en lítið innihald Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Sjá meira