Túristinn sækir í sig veðrið Magnús Þ. Lúðvíksson skrifar 14. júní 2013 08:44 Stærsta breytingin sem orðið hefur á íslensku mannlífi síðustu ár er sennilega fjölgun erlendra ferðamanna. Á þessu ári gætu þeir orðið 800 þúsund og hefur þá fjölgað um ígildi íslensku þjóðarinnar á fimm árum. Allir þekkja umræðuna um hvað við erum að græða mikið á ferðamönnunum enda færa þeir okkur gjaldeyri og búa til grundvöll fyrir fjölda starfa. Sömuleiðis þekkja allir umræðuna um aukinn ágang á náttúruperlur. Hættan er sú að þessir staðir grotni niður og upplifunin líði fyrir það. Náttúruperlurnar á Íslandi eru föst stærð, við getum ekki fjölgað þeim að ráði til að dreifa álaginu. En þetta vita allir, feikinóg hefur verið skrifað um þetta. Mig langar heldur til að gefa annars konar perlum gaum. Perlum sem eru eins og náttúruperlurnar eftirsóknarverðar en má fjölga; menningarperlum. Því þótt náttúran sé helsta aðdráttarafl landsins er ekki eins og allir ferðamenn gisti í hjólhýsum í Haukadal og bara haldi sig þar. Fjölgun ferðamanna hefur nefnilega stóraukið möguleika til þess að halda úti blómlegri menningarstarfsemi á Íslandi. Það segir sig sjálft að fleiri menningarviðburðir, söfn, veitingastaðir og svo framvegis fá þrifist eftir því sem mengi mögulegra gesta eða kúnna stækkar. Og þótt ég hafi notað orðið mengi eru þetta ekki akademískar vangaveltur. Gott dæmi er hvernig miðborgin hefur teygt sig eftir höfninni í átt að Granda, ekki síst eftir að Reykjavík Marina hótelið opnaði. Nú er þar að finna fjölda veitingastaða og annars konar starfsemi sem ekki var grundvöllur fyrir áður. En þetta er ekki bara spurning um miðborgina. Án þess að ég þekki það af eigin raun skilst mér að menningarlíf hafi aukist nokkuð, í það minnsta á sumrin, til dæmis á Akureyri og Ísafirði síðustu ár. Því fylgja aukin lífsgæði fyrir íbúa. Þá grunar mig að enn séu ónýtt tækifæri í tengslum við menningarstarfsemi fyrir ferðamenn. Gætu leikhúsin í Reykjavík sett upp leiksýningar á ensku á sumrin? Ég veit það ekki, en ég er fáránlega ánægður með alla nýju ferðamennina. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Magnús Þorlákur Lúðvíksson Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun
Stærsta breytingin sem orðið hefur á íslensku mannlífi síðustu ár er sennilega fjölgun erlendra ferðamanna. Á þessu ári gætu þeir orðið 800 þúsund og hefur þá fjölgað um ígildi íslensku þjóðarinnar á fimm árum. Allir þekkja umræðuna um hvað við erum að græða mikið á ferðamönnunum enda færa þeir okkur gjaldeyri og búa til grundvöll fyrir fjölda starfa. Sömuleiðis þekkja allir umræðuna um aukinn ágang á náttúruperlur. Hættan er sú að þessir staðir grotni niður og upplifunin líði fyrir það. Náttúruperlurnar á Íslandi eru föst stærð, við getum ekki fjölgað þeim að ráði til að dreifa álaginu. En þetta vita allir, feikinóg hefur verið skrifað um þetta. Mig langar heldur til að gefa annars konar perlum gaum. Perlum sem eru eins og náttúruperlurnar eftirsóknarverðar en má fjölga; menningarperlum. Því þótt náttúran sé helsta aðdráttarafl landsins er ekki eins og allir ferðamenn gisti í hjólhýsum í Haukadal og bara haldi sig þar. Fjölgun ferðamanna hefur nefnilega stóraukið möguleika til þess að halda úti blómlegri menningarstarfsemi á Íslandi. Það segir sig sjálft að fleiri menningarviðburðir, söfn, veitingastaðir og svo framvegis fá þrifist eftir því sem mengi mögulegra gesta eða kúnna stækkar. Og þótt ég hafi notað orðið mengi eru þetta ekki akademískar vangaveltur. Gott dæmi er hvernig miðborgin hefur teygt sig eftir höfninni í átt að Granda, ekki síst eftir að Reykjavík Marina hótelið opnaði. Nú er þar að finna fjölda veitingastaða og annars konar starfsemi sem ekki var grundvöllur fyrir áður. En þetta er ekki bara spurning um miðborgina. Án þess að ég þekki það af eigin raun skilst mér að menningarlíf hafi aukist nokkuð, í það minnsta á sumrin, til dæmis á Akureyri og Ísafirði síðustu ár. Því fylgja aukin lífsgæði fyrir íbúa. Þá grunar mig að enn séu ónýtt tækifæri í tengslum við menningarstarfsemi fyrir ferðamenn. Gætu leikhúsin í Reykjavík sett upp leiksýningar á ensku á sumrin? Ég veit það ekki, en ég er fáránlega ánægður með alla nýju ferðamennina.
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun