Biscúter eftirstríðsáranna 21. janúar 2013 10:27 Var nefndur Bjalla Spánverjans. Í hráefnisþurrð áranna eftir seinni heimsstyrjöldina var enn meir þörf fyrir smábíla í Evrópu en hún er í dag. Stál, gúmmí, eldsneyti og allslags hráefni til smíði bíla var af skornum skammti. Þá þýddi ekki að halda áfram smíði stórra orkufrekra bíla til að komast leiðar sinnar. Á þessum tíma voru framleiddir ýmsir áhugaverðir agnarsmáir bílar í álfunni, eins og Isetta og Goggomobile, sem nú eru verðmætir söfnunargripir. Spánverja létu ekki sitt eftir liggja við smíði agnarsmárra bíla og þó svo þessi Biscúter sem sést hér að ofan hafi ekki orðið eins þekktur og hinir tveir, var hann athyglivert framlag Spánverja til smíði smárra bíla og hann seldist ágætlega. Hann varð reyndar svo vinæll á Spáni að hann var kallaður Bjalla Spánverjans af Þjóðverjum og Mini Spánverjans af Bretum. Sjálfir kölluðu þeir hann "Zapatilla", eða "litli skór". Það var Frakkinn Gabriel Voisin sem teiknaði Biscúter, sem hann reyndar kallaði "Biscooter" og hafði þá merkingu að vera um það bil á stærð við tvo "scooter". Enginn hafði áhuga á hönnum Voisin í heimalandinu og svo fór að hann seldi hana til spænsks bílaframleiðanda, Autonacional S.A. í Barcelona sem hóf strax framleiðslu Biscúter, árið 1953. Bíllinn var með 0,2 lítra eins strokks vél, 9 hestafla og framhjóladrifinn, en það skrítna var að aðeins annað framhjólið fékk afl frá vélinni. Skiptingin var þriggja gíra. Bíllinn hafði ýmsa athygliverða kosti, svo sem sjálfstæða fjöðrun á öllum hjólum, undirvagn úr áli og svo var hann blæjubíll. Blæjuna mátti fjarlægja með fáum handtökum. Biscúter var framleiddur örlítið fram á sjöunda áratuginn, alls um 12.000 bílar. Hann tapaði vinsældum sínum af sömu ástæðu og aðra smábílar álfunnar, einkum vegna bætts efnahags og betra aðgengis hráefna. Bílar tóku að stækka og verða dýrari, en kaupendur höfðu efni á því. Mjög fáir Biscúter bílar eru til í dag sem gera hann að einum eftirsóknarverðasta söfnunargrip meðal smábíla.Fábrotin innrétting BiscúterÍburður vakti ekki fyrir þeim er smíðuðu smábíla eftirstríðsáranna, sem sannarlega þjónuðu sínum tilgangi.Isetta eins manns bíllEins manns bíllinn Isetta var gott dæmi um smábíla þá sem framleiddir voru er lítið hráefni var til staðar. Mest lesið Fólk veltir fyrir sér hvort Áslaug Arna hafi verið slompuð í ræðustól Innlent Bensínbrúsar inni í íbúðinni Innlent Maðurinn kominn í leitirnar Innlent Annar látinn eftir eldsvoðann á Hjarðarhaga Innlent Lagði Livio sem þarf að punga út 25 milljónum króna Innlent Sást ekki til sólar fyrir mýi Innlent „Verkefnið bara heltekur okkur“ Innlent Fær þyngri dóm fyrir að nauðga konu, taka það upp og senda henni Innlent Skoða hvort eitthvað saknæmt hafi átt sér stað Innlent Fólki sé vel treystandi til að fá sér bjór á íþróttaviðburðum Innlent
Var nefndur Bjalla Spánverjans. Í hráefnisþurrð áranna eftir seinni heimsstyrjöldina var enn meir þörf fyrir smábíla í Evrópu en hún er í dag. Stál, gúmmí, eldsneyti og allslags hráefni til smíði bíla var af skornum skammti. Þá þýddi ekki að halda áfram smíði stórra orkufrekra bíla til að komast leiðar sinnar. Á þessum tíma voru framleiddir ýmsir áhugaverðir agnarsmáir bílar í álfunni, eins og Isetta og Goggomobile, sem nú eru verðmætir söfnunargripir. Spánverja létu ekki sitt eftir liggja við smíði agnarsmárra bíla og þó svo þessi Biscúter sem sést hér að ofan hafi ekki orðið eins þekktur og hinir tveir, var hann athyglivert framlag Spánverja til smíði smárra bíla og hann seldist ágætlega. Hann varð reyndar svo vinæll á Spáni að hann var kallaður Bjalla Spánverjans af Þjóðverjum og Mini Spánverjans af Bretum. Sjálfir kölluðu þeir hann "Zapatilla", eða "litli skór". Það var Frakkinn Gabriel Voisin sem teiknaði Biscúter, sem hann reyndar kallaði "Biscooter" og hafði þá merkingu að vera um það bil á stærð við tvo "scooter". Enginn hafði áhuga á hönnum Voisin í heimalandinu og svo fór að hann seldi hana til spænsks bílaframleiðanda, Autonacional S.A. í Barcelona sem hóf strax framleiðslu Biscúter, árið 1953. Bíllinn var með 0,2 lítra eins strokks vél, 9 hestafla og framhjóladrifinn, en það skrítna var að aðeins annað framhjólið fékk afl frá vélinni. Skiptingin var þriggja gíra. Bíllinn hafði ýmsa athygliverða kosti, svo sem sjálfstæða fjöðrun á öllum hjólum, undirvagn úr áli og svo var hann blæjubíll. Blæjuna mátti fjarlægja með fáum handtökum. Biscúter var framleiddur örlítið fram á sjöunda áratuginn, alls um 12.000 bílar. Hann tapaði vinsældum sínum af sömu ástæðu og aðra smábílar álfunnar, einkum vegna bætts efnahags og betra aðgengis hráefna. Bílar tóku að stækka og verða dýrari, en kaupendur höfðu efni á því. Mjög fáir Biscúter bílar eru til í dag sem gera hann að einum eftirsóknarverðasta söfnunargrip meðal smábíla.Fábrotin innrétting BiscúterÍburður vakti ekki fyrir þeim er smíðuðu smábíla eftirstríðsáranna, sem sannarlega þjónuðu sínum tilgangi.Isetta eins manns bíllEins manns bíllinn Isetta var gott dæmi um smábíla þá sem framleiddir voru er lítið hráefni var til staðar.
Mest lesið Fólk veltir fyrir sér hvort Áslaug Arna hafi verið slompuð í ræðustól Innlent Bensínbrúsar inni í íbúðinni Innlent Maðurinn kominn í leitirnar Innlent Annar látinn eftir eldsvoðann á Hjarðarhaga Innlent Lagði Livio sem þarf að punga út 25 milljónum króna Innlent Sást ekki til sólar fyrir mýi Innlent „Verkefnið bara heltekur okkur“ Innlent Fær þyngri dóm fyrir að nauðga konu, taka það upp og senda henni Innlent Skoða hvort eitthvað saknæmt hafi átt sér stað Innlent Fólki sé vel treystandi til að fá sér bjór á íþróttaviðburðum Innlent