Réttur maður í verkið Trausti Júlíusson skrifar 10. mars 2012 13:00 Wrecking Ball. Bruce Springsteen. Wrecking Ball. Bruce Springsteen. Wrecking Ball er sautjánda plata Bruce Springsteen. Hún er ekki gerð með hljómsveitinni hans E-Street Band, heldur koma fjölmargir hljóðfæraleikarar við sögu, bæði meðlimir í E-Street bandinu og aðrir, þ.ám. fyrrum Rage Against the Machine-gítarleikarinn Tom Morello sem spilar í tveimur lögum. Upptökum stjórnaði Ron Aniello. Wrecking Ball er þemaplata. Hún fjallar um hrunið árið 2008 og efnahagskreppuna sem fylgdi í kjölfarið. Lögin hafa hvert sitt sjónarhorn á viðfangsefnið; í Shackled and Drawn fá verðbréfabraskarar kaldar kveðjur, í This Depression bendir Bruce á nauðsyn þess að standa saman í þrengingum, í Jack of All Trades, sem er ósvikin ballaða í anda lagsins The River, er söguhetjan búin að missa vinnuna og í Death to My Hometown er vakin athygli á því að þeir sem lögðu bæinn í rúst hafi ekki farið um með sprengjur og riffla, og að þeir séu enn frjálsir ferða sinna… Bruce er reiður og segir hlutina beint út á plötunni, en í titillaginu Wrecking Ball setur hann þessa efnahagskreppu í samhengi við þær fyrri, sem er auðvitað jákvæð afstaða, „Hard Times Go and Hard Times Come“. Tónlistarlega er platan eins og óður til bandarískrar tónlistarsögu. Wrecking Ball hefur kraftmikið og rokkað yfirbragð, en hún er full af tilvísunum í aðrar tónlistarstefnur. Það er írsk þjóðlagatónlist hér, gospel, mexíkósk stemning á einum stað og meira að segja lítill rappkafli. Engar áhyggjur samt, það er ekki Bruce sjálfur sem rappar heldur gospelsöngkonan Michelle Moore. Þrátt fyrir þetta virkar tónlistin aldrei eins og einhver samsuða. Lögin eru öll góð og heildarmyndin er mjög sterk. Tónlistarmenn hafa lítið látið í sér heyra um kreppuna. Einhverjir lýstu yfir stuðningi við Occupy-hreyfinguna, en fáir hafa gert efnahagsástandið að viðfangsefni á plötum sínum. Það er kannski allt í lagi, fæstir þeirra gætu gert það af einhverju viti. Bruce Springsteen er hinsvegar rétti maðurinn í verkið. Wrecking Ball er búin til utan um stóra hugmynd sem gengur fullkomlega upp. Tónlist og textar vinna saman. Að mínu mati besta plata Springsteens allavega síðan Born in the U.S.A. kom út árið 1984. Niðurstaða: Mikilvægasta plata Bruce Springsteen í langan tíma. Mest lesið Heitustu pörin í húrrandi jólagír Tíska og hönnun Vann ekki úr nauðguninni og skaddaðist á mænu Lífið Það skrítnasta á djamminu: Amfetamín inni á klósetti og fólk að ríða Menning Kim mældist með „litla heilavirkni“ Lífið Fagnaði 35 árum með stæl í Kólumbíu Lífið Stjörnulífið: Ólétta og ást í 23 ár Lífið Þetta er fólkið sem fær listamannalaun 2026 Menning Ljósavinir fögnuðu í Sjálandi Lífið Radiohead frestar tónleikum sínum í Köben Lífið Er hægt að njóta kynlífs þrátt fyrir mikla áfallasögu? Lífið Fleiri fréttir Vonlaust í víkinni Hörkuhasar þótt persónusköpun skorti Bragðlaust eins og skyr með sykri Sambandslaus Hamlet Sjá meira
Wrecking Ball. Bruce Springsteen. Wrecking Ball er sautjánda plata Bruce Springsteen. Hún er ekki gerð með hljómsveitinni hans E-Street Band, heldur koma fjölmargir hljóðfæraleikarar við sögu, bæði meðlimir í E-Street bandinu og aðrir, þ.ám. fyrrum Rage Against the Machine-gítarleikarinn Tom Morello sem spilar í tveimur lögum. Upptökum stjórnaði Ron Aniello. Wrecking Ball er þemaplata. Hún fjallar um hrunið árið 2008 og efnahagskreppuna sem fylgdi í kjölfarið. Lögin hafa hvert sitt sjónarhorn á viðfangsefnið; í Shackled and Drawn fá verðbréfabraskarar kaldar kveðjur, í This Depression bendir Bruce á nauðsyn þess að standa saman í þrengingum, í Jack of All Trades, sem er ósvikin ballaða í anda lagsins The River, er söguhetjan búin að missa vinnuna og í Death to My Hometown er vakin athygli á því að þeir sem lögðu bæinn í rúst hafi ekki farið um með sprengjur og riffla, og að þeir séu enn frjálsir ferða sinna… Bruce er reiður og segir hlutina beint út á plötunni, en í titillaginu Wrecking Ball setur hann þessa efnahagskreppu í samhengi við þær fyrri, sem er auðvitað jákvæð afstaða, „Hard Times Go and Hard Times Come“. Tónlistarlega er platan eins og óður til bandarískrar tónlistarsögu. Wrecking Ball hefur kraftmikið og rokkað yfirbragð, en hún er full af tilvísunum í aðrar tónlistarstefnur. Það er írsk þjóðlagatónlist hér, gospel, mexíkósk stemning á einum stað og meira að segja lítill rappkafli. Engar áhyggjur samt, það er ekki Bruce sjálfur sem rappar heldur gospelsöngkonan Michelle Moore. Þrátt fyrir þetta virkar tónlistin aldrei eins og einhver samsuða. Lögin eru öll góð og heildarmyndin er mjög sterk. Tónlistarmenn hafa lítið látið í sér heyra um kreppuna. Einhverjir lýstu yfir stuðningi við Occupy-hreyfinguna, en fáir hafa gert efnahagsástandið að viðfangsefni á plötum sínum. Það er kannski allt í lagi, fæstir þeirra gætu gert það af einhverju viti. Bruce Springsteen er hinsvegar rétti maðurinn í verkið. Wrecking Ball er búin til utan um stóra hugmynd sem gengur fullkomlega upp. Tónlist og textar vinna saman. Að mínu mati besta plata Springsteens allavega síðan Born in the U.S.A. kom út árið 1984. Niðurstaða: Mikilvægasta plata Bruce Springsteen í langan tíma.
Mest lesið Heitustu pörin í húrrandi jólagír Tíska og hönnun Vann ekki úr nauðguninni og skaddaðist á mænu Lífið Það skrítnasta á djamminu: Amfetamín inni á klósetti og fólk að ríða Menning Kim mældist með „litla heilavirkni“ Lífið Fagnaði 35 árum með stæl í Kólumbíu Lífið Stjörnulífið: Ólétta og ást í 23 ár Lífið Þetta er fólkið sem fær listamannalaun 2026 Menning Ljósavinir fögnuðu í Sjálandi Lífið Radiohead frestar tónleikum sínum í Köben Lífið Er hægt að njóta kynlífs þrátt fyrir mikla áfallasögu? Lífið Fleiri fréttir Vonlaust í víkinni Hörkuhasar þótt persónusköpun skorti Bragðlaust eins og skyr með sykri Sambandslaus Hamlet Sjá meira