Setjum öll uppkynjagleraugu Steinunn Stefánsdóttir skrifar 15. október 2010 06:00 Þjónusta við konur og karla sem hafa mátt þola kynferðislegt ofbeldi sem og þjónusta við konur sem búa við ofbeldi í nánum samböndum fer að langstærstum hluta fram á vegum félagasamtaka og grasrótarhreyfinga. Þarna eru fyrirferðarmest annars vegar Stígamót sem sinna konum og körlum sem hafa orðið fyrir kynferðislegu ofbeldi og hins vegar Samtök um kvennaathvarf sem reka Kvennaathvarfið þar sem tekið er á móti konum sem hafa orðið fyrir ofbeldi af hálfu maka. Bæði þessi samtök fá framlag frá ríki og sveitarfélögum en rekstur athvarfa þeirra er á ábyrgð þessara hreyfinga og samtaka. Þar er því iðulega þröngt í búi, ekki síst vegna þess að erfitt getur verið að sjá fyrir um þörfina á þjónustu frá ári til árs og jafnvel mánuði til mánaðar. Fyrir skemmstu kom til dæmis fram að í kjölfar umræðunnar um kynferðislegt ofbeldi kirkjunnar manna hefði þeim konum sem leituðu til Stígamóta fjölgað verulega. Hér verður nefnilega að gæta þess að margir þolendur kynferðislegs ofbeldis hafa byrgt óbærilega reynslu inni um langt skeið áður en þeir áræða að leita sér hjálpar við að vinna úr henni. Kvennaathvarfið er eingöngu til staðar í höfuðborginni en á Akureyri njóta þolendur kynbundins ofbeldis þjónustu frá Aflinu sem einnig er rekið af félagasamtökum og á Ísafirði gegna Sólstafir svipuðu hlutverki. Stígamót veittu til skamms tíma þjónustu á sjö stöðum utan höfuðborgarsvæðisins en eftir efnahagshrunið þurftu samtökin að loka þessum þjónustumiðstöðvum vegna fjárskorts. Til að bæta úr því og einnig til að flytja starfsemi Stígamóta í stærra húsnæði og veita þjónustu allan sólarhringinn, meðal annars með opnun athvarfs fyrir konur sem vilja brjótast út úr mansali og vændi, efna Skotturnar til landssöfnunar nú um helgina. Markmiðið er að stórauka og bæta þjónustu Stígamóta. Þjóðinni gefst þá kostur á að styðja við starfsemi Stígamóta með því að kaupa barmmerki með kynjagleraugum fyrir þúsund krónur. Bleika og bláa glerið í kynjagleraugunum hafa þá fallegu og táknrænu merkingu að minna á að bæði kyn eiga að taka ábyrgð á kynferðisofbeldi. Það er afar brýnt að Stígamót geti að nýju þjónað þolendum kynferðislegs ofbeldis víða um land. Hitt verkefnið er ekki síður brýnt að hægt sé að leita til Stígamóta allan sólarhringinn og að athvarfi fyrir konur sem vilja brjótast út úr vændi og mansali, og vaxandi þörf er fyrir, verði komið á fót. Konur í vændi og þolendur mansals er hópur sem var algerlega falinn þar til fyrir fáeinum misserum. Nú er hins vegar orðin dagljós nauðsyn þess að þessum hópi standi til boða þjónusta sem sérstaklega er sniðinn að þörfum hans. Það er svo í anda þeirrar sömu kvennasamstöðu sem liggur að baki bæði Stígamótum og Kvennaathvarfinu að markmið Skottanna er ekki aðeins að safna fé til að unnt verði að auka og bæta starf Stígamóta heldur einnig að manna að einhverju leyti þá starfsemi með sjálfboðastarfi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Steinunn Stefánsdóttir Mest lesið Ruglaðist Kristrún á flokkum, þegar hún fór í stjórnmál? - Það hefði verið einfaldara fyrir hana, að ganga strax í Framsókn, en að breyta Samfylkingunni í Framsókn Ole Anton Bieltvedt Skoðun Hvert er „útlendingavandamálið“? Karen Kjartansdóttir Skoðun Kennarinn sem hvarf Sigrún Birna Björnsdóttir Kaaber Skoðun Takk fyrir peninginn Inga Sæland Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þúsundir íbúða á glámbekk! Guðfinna Jóh. Guðmundsdóttir Skoðun Hið augljósa útlendingavandamál Hallþór Jökull Hákonarson Skoðun Kennir bara meira! Aðalheiður Marta Steindórsdóttir Skoðun Það er kominn tími á uppfærslu á Íslandi Þórður Snær Júlíusson Skoðun Kallar veikleiki stjórnmálaflokkanna á þekkt andlit til liðsinnis? Guðjón Heiðar Pálsson Skoðun Af hverju Píratar? Daníel Þröstur Pálsson Skoðun
Þjónusta við konur og karla sem hafa mátt þola kynferðislegt ofbeldi sem og þjónusta við konur sem búa við ofbeldi í nánum samböndum fer að langstærstum hluta fram á vegum félagasamtaka og grasrótarhreyfinga. Þarna eru fyrirferðarmest annars vegar Stígamót sem sinna konum og körlum sem hafa orðið fyrir kynferðislegu ofbeldi og hins vegar Samtök um kvennaathvarf sem reka Kvennaathvarfið þar sem tekið er á móti konum sem hafa orðið fyrir ofbeldi af hálfu maka. Bæði þessi samtök fá framlag frá ríki og sveitarfélögum en rekstur athvarfa þeirra er á ábyrgð þessara hreyfinga og samtaka. Þar er því iðulega þröngt í búi, ekki síst vegna þess að erfitt getur verið að sjá fyrir um þörfina á þjónustu frá ári til árs og jafnvel mánuði til mánaðar. Fyrir skemmstu kom til dæmis fram að í kjölfar umræðunnar um kynferðislegt ofbeldi kirkjunnar manna hefði þeim konum sem leituðu til Stígamóta fjölgað verulega. Hér verður nefnilega að gæta þess að margir þolendur kynferðislegs ofbeldis hafa byrgt óbærilega reynslu inni um langt skeið áður en þeir áræða að leita sér hjálpar við að vinna úr henni. Kvennaathvarfið er eingöngu til staðar í höfuðborginni en á Akureyri njóta þolendur kynbundins ofbeldis þjónustu frá Aflinu sem einnig er rekið af félagasamtökum og á Ísafirði gegna Sólstafir svipuðu hlutverki. Stígamót veittu til skamms tíma þjónustu á sjö stöðum utan höfuðborgarsvæðisins en eftir efnahagshrunið þurftu samtökin að loka þessum þjónustumiðstöðvum vegna fjárskorts. Til að bæta úr því og einnig til að flytja starfsemi Stígamóta í stærra húsnæði og veita þjónustu allan sólarhringinn, meðal annars með opnun athvarfs fyrir konur sem vilja brjótast út úr mansali og vændi, efna Skotturnar til landssöfnunar nú um helgina. Markmiðið er að stórauka og bæta þjónustu Stígamóta. Þjóðinni gefst þá kostur á að styðja við starfsemi Stígamóta með því að kaupa barmmerki með kynjagleraugum fyrir þúsund krónur. Bleika og bláa glerið í kynjagleraugunum hafa þá fallegu og táknrænu merkingu að minna á að bæði kyn eiga að taka ábyrgð á kynferðisofbeldi. Það er afar brýnt að Stígamót geti að nýju þjónað þolendum kynferðislegs ofbeldis víða um land. Hitt verkefnið er ekki síður brýnt að hægt sé að leita til Stígamóta allan sólarhringinn og að athvarfi fyrir konur sem vilja brjótast út úr vændi og mansali, og vaxandi þörf er fyrir, verði komið á fót. Konur í vændi og þolendur mansals er hópur sem var algerlega falinn þar til fyrir fáeinum misserum. Nú er hins vegar orðin dagljós nauðsyn þess að þessum hópi standi til boða þjónusta sem sérstaklega er sniðinn að þörfum hans. Það er svo í anda þeirrar sömu kvennasamstöðu sem liggur að baki bæði Stígamótum og Kvennaathvarfinu að markmið Skottanna er ekki aðeins að safna fé til að unnt verði að auka og bæta starf Stígamóta heldur einnig að manna að einhverju leyti þá starfsemi með sjálfboðastarfi.
Ruglaðist Kristrún á flokkum, þegar hún fór í stjórnmál? - Það hefði verið einfaldara fyrir hana, að ganga strax í Framsókn, en að breyta Samfylkingunni í Framsókn Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Ruglaðist Kristrún á flokkum, þegar hún fór í stjórnmál? - Það hefði verið einfaldara fyrir hana, að ganga strax í Framsókn, en að breyta Samfylkingunni í Framsókn Ole Anton Bieltvedt Skoðun