Feikuð fullnæging Sigga Dögg kynfræðingur skrifar 14. desember 2010 15:06 Nýverið flutti ég fyrirlestur um sögu titrarans. Sú saga er ákaflega áhugaverð þar sem upphaf hennar má rekja til læknismeðferðar við móðursýki. Konur voru iðulega greindar móðursjúkar og minnti sjúkdómslýsingin á kynsvelta konu og því var eina lækningin fullnæging af hendi læknis eða ljósmóður. Ég lagði sérstaka áherslu á mikilvægi titrarans fyrir fullnægingu kvenna því með tilkomu titrarans færðist athyglin frá innra kynfærinu, það er leggöngum, að því ytra, skapabörmum og sníp, sem mestu máli skiptir fyrir fullnægingu kvenna. Með þessari tæknivæðingu styttist einnig sá tími töluvert sem það tók að framkalla fullnægingu og læknar gátu tekið á móti fleiri þjáðum konum. Það voru því í raun læknar sem færðu okkur titrarann. Eftir fyrirlesturinn vatt sér upp að mér ungur karlmaður sem sagðist vera ósammála mér. Það er í sjálfu sér gott og blessað, nema hvað, hann var ósammála því að konur ættu erfitt með að fá fullnægingu í samförum. Hann tjáði mér að hann og hans vinir hefðu oft haft samfarir við fjölda kvenna sem allar hefðu fengið fullnægingu í beinum samförum án allrar fingrafimi. Þær konur sem ekki hefðu upplifað slíkt hefðu því ekki kynnst bólfimi þeirra félaga. Ég starði á hann í smástund, bara til að vera viss um að hann væri ekki að grínast, áður en ég datt í tölfræðina og heimildirnar. Freud á sökina að þessari tvíhyggju fullnægingarinnar, það er leggöng annars vegar og snípur hins vegar. Hann taldi leggangafullnægingu vera þroskaðri og betri fullnægingu. Í sakleysi mínu taldi ég þessa mýtu vera grafna og gleymda. Sannleikurinn er að meirihluti kvenna getur ekki fengið fullnægingu í beinum samförum heldur þarf aðra örvun. Margir kynfræðingar efast um tilvist fyrirbærisins leggangafullnægingar og telja að snípurinn sé eini staðurinn sem geti framkallað fullnægingu. Ég reyndi hvað ég gat að sannfæra hann, án árangurs. Ég dansaði þá í kringum þá staðreynd að stórt hlutfall kvenna (og aðeins færri karlmenn) hefði „feikað" fullnægingu. Þetta taldi maðurinn vera algera fjarstæðu því sannur karlmaður vissi hvenær kona væri í raun fullnægð. Ég brosti út í annað, klappaði honum á bakið og hvíslaði „When Harry Met Sally" í eyra hans er ég gekk í burtu. Sendu Siggu Dögg póst með spurningum eða óskum um umfjöllunarefni. Netfangið er kynlif@frettabladid.is Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigga Dögg Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun Reykjavík er meðal dreifðustu höfuðborga Evrópu Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson Skoðun Samræmt gæðanám eða einsleit kerfi? Bogi Ragnarsson Skoðun Dýrin skilin eftir í náttúruvá Linda Karen Gunnarsdóttir Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson Skoðun
Nýverið flutti ég fyrirlestur um sögu titrarans. Sú saga er ákaflega áhugaverð þar sem upphaf hennar má rekja til læknismeðferðar við móðursýki. Konur voru iðulega greindar móðursjúkar og minnti sjúkdómslýsingin á kynsvelta konu og því var eina lækningin fullnæging af hendi læknis eða ljósmóður. Ég lagði sérstaka áherslu á mikilvægi titrarans fyrir fullnægingu kvenna því með tilkomu titrarans færðist athyglin frá innra kynfærinu, það er leggöngum, að því ytra, skapabörmum og sníp, sem mestu máli skiptir fyrir fullnægingu kvenna. Með þessari tæknivæðingu styttist einnig sá tími töluvert sem það tók að framkalla fullnægingu og læknar gátu tekið á móti fleiri þjáðum konum. Það voru því í raun læknar sem færðu okkur titrarann. Eftir fyrirlesturinn vatt sér upp að mér ungur karlmaður sem sagðist vera ósammála mér. Það er í sjálfu sér gott og blessað, nema hvað, hann var ósammála því að konur ættu erfitt með að fá fullnægingu í samförum. Hann tjáði mér að hann og hans vinir hefðu oft haft samfarir við fjölda kvenna sem allar hefðu fengið fullnægingu í beinum samförum án allrar fingrafimi. Þær konur sem ekki hefðu upplifað slíkt hefðu því ekki kynnst bólfimi þeirra félaga. Ég starði á hann í smástund, bara til að vera viss um að hann væri ekki að grínast, áður en ég datt í tölfræðina og heimildirnar. Freud á sökina að þessari tvíhyggju fullnægingarinnar, það er leggöng annars vegar og snípur hins vegar. Hann taldi leggangafullnægingu vera þroskaðri og betri fullnægingu. Í sakleysi mínu taldi ég þessa mýtu vera grafna og gleymda. Sannleikurinn er að meirihluti kvenna getur ekki fengið fullnægingu í beinum samförum heldur þarf aðra örvun. Margir kynfræðingar efast um tilvist fyrirbærisins leggangafullnægingar og telja að snípurinn sé eini staðurinn sem geti framkallað fullnægingu. Ég reyndi hvað ég gat að sannfæra hann, án árangurs. Ég dansaði þá í kringum þá staðreynd að stórt hlutfall kvenna (og aðeins færri karlmenn) hefði „feikað" fullnægingu. Þetta taldi maðurinn vera algera fjarstæðu því sannur karlmaður vissi hvenær kona væri í raun fullnægð. Ég brosti út í annað, klappaði honum á bakið og hvíslaði „When Harry Met Sally" í eyra hans er ég gekk í burtu. Sendu Siggu Dögg póst með spurningum eða óskum um umfjöllunarefni. Netfangið er kynlif@frettabladid.is
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun