Með Claptonúti á engi Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 4. mars 2009 06:00 Dag nokkurn á öndverðum sjöunda áratug síðustu aldar kom ungur maður að tali við stöðvarstjóra á lestarstöð skammt frá Beaulieu á Englandi. Sá ungi bar ekki höfuðið hátt enda hafði hann lognast útaf nóttina áður á drykkjusamkomu á tjaldsvæði í nágrenninu en vaknað síðan glerþunnur og peningalaus úti á engi. Þar að auki var hann búinn að gera í brækurnar og æla yfir sig allan. Menn sem þannig er ástatt fyrir eru ekki líklegir til að ná einhverjum árangri í samningaviðræðum. En stöðvarstjóri sá aumur á þeim unga og hripaði skuldarviðurkenningu svo hann kæmist heim til Ripley. Af hverju í ósköpunum skyldi hann hafa gert það? Hvað fær menn til að treysta einhverjum sem er með allt niðrum sig? Ekki nóg með það heldur lætur hann reyna á þolmörk samferðafólksins sem var almennilega til fara og þurfti að þola návist þessa útataða saurlífsseggs. Stöðvarstjórinn hefur verið meðvitaður um það að skuldir má afskrifa en mannsandann aldrei. Jafnvel þótt hann sé í lægstu skör niðurlægingarinnar. Og oft vill það nú verða þannig að sá sem þekkir lægðirnar fær oft viljann og máttinn til að lyfta mannsandanum í efstu hæðir. Og stöðvarstjórinn hafði á réttu að standa. Lífið er oft eins og rússibani og þó maður rekist á einhvern sem kominn er á fjóra fætur væri manni hollast að staldra við áður en hann er afskrifaður líkt og skuld fyrrverandi auðkýfings. Enda rættist heldur betur úr þessum unga manni, Eric Clapton að nafni, þó vissulega hafi hann lognast út af við sullið nokkrum sinnum síðan. Clapton hefur komist til æðstu metorða enda lyft anda ófárra upp til skýja með tónlist sinni. Hann hefur einnig opnað meðferðarstofnun fyrir vímuefnafíkla og því afeitrað marga sem áttu það á hættu að vakna illa á sig komnir úti á engi. Við Íslendingar erum einmitt núna nývaknaðir úti á engi eftir svakalegt svall og ástandið er ekki upp á marga fiska; kannski nokkrar gulldeplur. Samningsstaða okkar er því svipuð og hjá gítarleikaranum knáa í árdaga. Ég vil því benda sendinefnd Alþjóðagjaldeyrissjóðsins á sjálfsævisögu Erics Clapton, en hún er á tilboði núna, kostar ekki nema átta pund. Einnig geta skilanefndirnar eflaust nálgast íslensku þýðinguna í betri bókabúðum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Ónýtt dekk undir rándýrum bíl Kristján Ra. Kristjánsson Skoðun Mamma fékk fjórar milljónir fyrir að eignast þig í apríl Guðfinna Kristín Björnsdóttir Skoðun Kemur málinu ekki við Inga Sæland Skoðun Fimm áherslur sem hafa bætt lífsgæði Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir,Orri Hlöðversson Skoðun Móttökudeildir: Brú til þátttöku – ekki aðskilnaður Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Góð samviska er gulli betri Árni Sigurðsson Skoðun Réttindi allra að tala íslensku Hrafn Splidt Skoðun Mótum framtíðina með sterku skólakerfi Magnús Þór Jónsson Skoðun Bætt stjórnsýsla fyrir framhaldsskólana Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Kynjuð vísindi, leikskólaráð á villigötum, klámsýki, svipmyndir frá Norður-Kóreu Fastir pennar
Dag nokkurn á öndverðum sjöunda áratug síðustu aldar kom ungur maður að tali við stöðvarstjóra á lestarstöð skammt frá Beaulieu á Englandi. Sá ungi bar ekki höfuðið hátt enda hafði hann lognast útaf nóttina áður á drykkjusamkomu á tjaldsvæði í nágrenninu en vaknað síðan glerþunnur og peningalaus úti á engi. Þar að auki var hann búinn að gera í brækurnar og æla yfir sig allan. Menn sem þannig er ástatt fyrir eru ekki líklegir til að ná einhverjum árangri í samningaviðræðum. En stöðvarstjóri sá aumur á þeim unga og hripaði skuldarviðurkenningu svo hann kæmist heim til Ripley. Af hverju í ósköpunum skyldi hann hafa gert það? Hvað fær menn til að treysta einhverjum sem er með allt niðrum sig? Ekki nóg með það heldur lætur hann reyna á þolmörk samferðafólksins sem var almennilega til fara og þurfti að þola návist þessa útataða saurlífsseggs. Stöðvarstjórinn hefur verið meðvitaður um það að skuldir má afskrifa en mannsandann aldrei. Jafnvel þótt hann sé í lægstu skör niðurlægingarinnar. Og oft vill það nú verða þannig að sá sem þekkir lægðirnar fær oft viljann og máttinn til að lyfta mannsandanum í efstu hæðir. Og stöðvarstjórinn hafði á réttu að standa. Lífið er oft eins og rússibani og þó maður rekist á einhvern sem kominn er á fjóra fætur væri manni hollast að staldra við áður en hann er afskrifaður líkt og skuld fyrrverandi auðkýfings. Enda rættist heldur betur úr þessum unga manni, Eric Clapton að nafni, þó vissulega hafi hann lognast út af við sullið nokkrum sinnum síðan. Clapton hefur komist til æðstu metorða enda lyft anda ófárra upp til skýja með tónlist sinni. Hann hefur einnig opnað meðferðarstofnun fyrir vímuefnafíkla og því afeitrað marga sem áttu það á hættu að vakna illa á sig komnir úti á engi. Við Íslendingar erum einmitt núna nývaknaðir úti á engi eftir svakalegt svall og ástandið er ekki upp á marga fiska; kannski nokkrar gulldeplur. Samningsstaða okkar er því svipuð og hjá gítarleikaranum knáa í árdaga. Ég vil því benda sendinefnd Alþjóðagjaldeyrissjóðsins á sjálfsævisögu Erics Clapton, en hún er á tilboði núna, kostar ekki nema átta pund. Einnig geta skilanefndirnar eflaust nálgast íslensku þýðinguna í betri bókabúðum.