Á flótta undan flensunni Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 5. nóvember 2009 06:00 Ég hrekk við og missi næstum brennheitt kaffið niður á mig þegar maðurinn við hliðina á mér hnerrar skyndilega. Þetta var kraftmikill hnerri og maðurinn hélt ekkert aftur af sér. Ég sé að fleirum en mér hefur brugðið, fullorðin kona á borði við gluggann horfir stóreyg á manninn þar sem hann þurrkar sér í vasaklútinn, muldrandi eitthvað um „bölvað kvefið". Ég held niðri í mér andanum og þríf úlpuna af stólbakinu. Ég klára ekki einu sinni úr kaffibollanum heldur dríf mig út undir ferskt loft og dreg ekki aftur andann fyrr en ég er komin fyrir húshornið. Hvað var ég að asnast þetta á kaffihús í miðjum heimsfaraldrinum? bölva ég sjálfri mér í huganum. Það síðasta sem ég las í blaðinu áður en maðurinn hnerraði, var einmitt að svínaflensan virtist leggjast sérstaklega hart á Íslendinga, nóg er nú samt! Ég tek stefnuna heim, það er ekkert vit í að vera á ferðinni meðal fólks núna. Ég ákveð að ganga þennan spöl frekar en taka strætó þótt rigningin dynji á malbikinu. Ég þori ekki að sitja lokuð inni í bíl með ókunnugu fólki, maður veit aldrei hvernig heilsufarsástandið er á hinum farþegunum. Neðar í götunni vík ég mér fimlega undan erlendum túristum í litríkum regnslám sem reyna að spyrja mig til vegar. Hver veit nema þeir hafi borið með sér svínaflensuna frá heimalandinu. Eins tek ég stóran sveig fram hjá hópi skólabarna sem kemur askvaðandi á móti mér, það vita allir að börn eru gangandi gróðrarstía. Ég er farin að óttast svínaflensuna meira en nokkuð annað. Ég er sem hengd upp á þráð, sný mér undan ef á mig er yrt, hrekk til við minnsta hósta og skelli hiklaust á fólk ef það svo mikið sem ræskir sig í símann. Það er aldrei of varlega farið. Ég skrúbba á mér hendurnar upp úr spritti og fletti blöðunum margsinnis á hverjum degi í von um að rekast á fyrirsögnina „Nægt bóluefni komið til landsins, almenningur bólusettur í dag". Á fésbókinni fylgist ég í örvæntingu með hvernig vinirnir falla einn af öðrum fyrir svínaflensunni og ég veit að hringurinn fer að þrengjast. Ég slepp varla mikið lengur, get hvergi falið mig. Og þó! Í flýti hendi ég niður í tösku og endasendist upp í afskekkta sveit norðan heiða. Nú þakka ég fyrir að ekki náðist að malbika hingað upp eftir í góðærinu, eins og stóð til. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun Ísland er síðasta vígi Norður-Atlantshafslaxins Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Menntasjóður, skref í rétta átt? Eyrún Baldursdóttir Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson Skoðun Fólkið í flokknum Helgi Áss Grétarsson Skoðun
Ég hrekk við og missi næstum brennheitt kaffið niður á mig þegar maðurinn við hliðina á mér hnerrar skyndilega. Þetta var kraftmikill hnerri og maðurinn hélt ekkert aftur af sér. Ég sé að fleirum en mér hefur brugðið, fullorðin kona á borði við gluggann horfir stóreyg á manninn þar sem hann þurrkar sér í vasaklútinn, muldrandi eitthvað um „bölvað kvefið". Ég held niðri í mér andanum og þríf úlpuna af stólbakinu. Ég klára ekki einu sinni úr kaffibollanum heldur dríf mig út undir ferskt loft og dreg ekki aftur andann fyrr en ég er komin fyrir húshornið. Hvað var ég að asnast þetta á kaffihús í miðjum heimsfaraldrinum? bölva ég sjálfri mér í huganum. Það síðasta sem ég las í blaðinu áður en maðurinn hnerraði, var einmitt að svínaflensan virtist leggjast sérstaklega hart á Íslendinga, nóg er nú samt! Ég tek stefnuna heim, það er ekkert vit í að vera á ferðinni meðal fólks núna. Ég ákveð að ganga þennan spöl frekar en taka strætó þótt rigningin dynji á malbikinu. Ég þori ekki að sitja lokuð inni í bíl með ókunnugu fólki, maður veit aldrei hvernig heilsufarsástandið er á hinum farþegunum. Neðar í götunni vík ég mér fimlega undan erlendum túristum í litríkum regnslám sem reyna að spyrja mig til vegar. Hver veit nema þeir hafi borið með sér svínaflensuna frá heimalandinu. Eins tek ég stóran sveig fram hjá hópi skólabarna sem kemur askvaðandi á móti mér, það vita allir að börn eru gangandi gróðrarstía. Ég er farin að óttast svínaflensuna meira en nokkuð annað. Ég er sem hengd upp á þráð, sný mér undan ef á mig er yrt, hrekk til við minnsta hósta og skelli hiklaust á fólk ef það svo mikið sem ræskir sig í símann. Það er aldrei of varlega farið. Ég skrúbba á mér hendurnar upp úr spritti og fletti blöðunum margsinnis á hverjum degi í von um að rekast á fyrirsögnina „Nægt bóluefni komið til landsins, almenningur bólusettur í dag". Á fésbókinni fylgist ég í örvæntingu með hvernig vinirnir falla einn af öðrum fyrir svínaflensunni og ég veit að hringurinn fer að þrengjast. Ég slepp varla mikið lengur, get hvergi falið mig. Og þó! Í flýti hendi ég niður í tösku og endasendist upp í afskekkta sveit norðan heiða. Nú þakka ég fyrir að ekki náðist að malbika hingað upp eftir í góðærinu, eins og stóð til.
Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson Skoðun
Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson Skoðun