Übermensch 4. maí 2007 06:00 Þegar nýráðinn forstjóri Glitnis var kynntur til leiks á mánudag fékk ég sem snöggvast á tilfinninguna að vísindamenn hefðu náð jafn merkilegum áfanga og þegar kindin Dolly var klónuð. Svo virtist sem maður hefði verið soðinn saman úr því besta frá Kristjáni Pálssyni, fyrrverandi alþingismanni, og líkamsræktarfrömuðinum Gillzenegger. Hefði Kristján aðeins verið fyrirferðarmeiri stærð í íslenskum stjórnmálum væri nærtækasta ályktunin sú að forstjórinn ungi hefði verið búinn til á tilraunastofu. Einhvers konar ofurforstjóri - tákngervingur tíðarandans á Íslandi í upphafi 21. aldar. Übermensch. Bankaforstjórarnir eru nefnilega sannkallaðar ofurhetjur okkar Íslendinga . Þeir státa jafnvel af nöfnum sem hljóma ofurhetjulega, til dæmis S-hópurinn, Straumur og Samson. Eini munurinn á íslenska ofurforstjóranum og hinu klassíska ofurmenni er sá að hann þarf aldrei að fara huldu höfði. Á daginn er hann þrítugur, fjallmyndarlegur forstjóri eins farsælasta fjármálafyrirtækis landsins en á kvöldin er hann … ja, þrítugur, fjallmyndarlegur forstjóri eins farsælasta fjármálafyrirtækis landsins. Með sínum virðisaukandi áhrifum og ofurafli á sviði fjárfestinga og eignastýringa gera ofurforstjórarnir lífið líka bærilegra fyrir okkur hin. Miðað við þau kaup og kjör sem menn í fjármálageiranum hafa vanist gætu þeir líka allt eins verið frá annarri plánetu en restin af okkur. Geimverur frá fjarlægum stjörnuþokum sem ekkert bítur á undir okkar gulu sól. Nema kannski skattar. Sumum blöskraði að við starfslok sín fékk nýkvaddur forstjóri Glitnis ríflega hálfan milljarð króna fyrir sinn snúð og öðlaðist það sem á máli ofurforstjóra er kallað „fjárhagslegt sjálfstæði". Ég yppti öxlum. Í fyrsta lagi skil ég ekki hvað svona háar fjárhæðir þýða, en auk þess er álíka fánýtt að súpa hveljur yfir þessu og að öfundast út í fugla fyrir að geta flogið. Það er orðið tímabært að horfast í augu við það að forstjórarnir búa einfaldlega yfir öðrum eiginleikum en flestir aðrir; þeir eru nánast af annarri tegund. Hinn blauti draumur Péturs Blöndal um hreinræktaðan homo economus hefur ræst og mannkynið stendur á þröskuldi nýs kafla í þróunarsögunni. Ég spái því að það sé aðeins tímaspursmál þangað til við sjáum forstjórana spígspora niður Bankastræti í sokkabuxum með skikkjur eða klædda í Hugo Boss-nærbuxur yfir jakkafötin. Ekki af því þeir þurfa það, heldur einmitt vegna þess að þeir þurfa það ekki. Þeir bara geta það. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Halldór 01.06.2024 Halldór Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu Skoðun Barnapíu á Bessastaði! Karl Sigurðsson Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir Skoðun
Þegar nýráðinn forstjóri Glitnis var kynntur til leiks á mánudag fékk ég sem snöggvast á tilfinninguna að vísindamenn hefðu náð jafn merkilegum áfanga og þegar kindin Dolly var klónuð. Svo virtist sem maður hefði verið soðinn saman úr því besta frá Kristjáni Pálssyni, fyrrverandi alþingismanni, og líkamsræktarfrömuðinum Gillzenegger. Hefði Kristján aðeins verið fyrirferðarmeiri stærð í íslenskum stjórnmálum væri nærtækasta ályktunin sú að forstjórinn ungi hefði verið búinn til á tilraunastofu. Einhvers konar ofurforstjóri - tákngervingur tíðarandans á Íslandi í upphafi 21. aldar. Übermensch. Bankaforstjórarnir eru nefnilega sannkallaðar ofurhetjur okkar Íslendinga . Þeir státa jafnvel af nöfnum sem hljóma ofurhetjulega, til dæmis S-hópurinn, Straumur og Samson. Eini munurinn á íslenska ofurforstjóranum og hinu klassíska ofurmenni er sá að hann þarf aldrei að fara huldu höfði. Á daginn er hann þrítugur, fjallmyndarlegur forstjóri eins farsælasta fjármálafyrirtækis landsins en á kvöldin er hann … ja, þrítugur, fjallmyndarlegur forstjóri eins farsælasta fjármálafyrirtækis landsins. Með sínum virðisaukandi áhrifum og ofurafli á sviði fjárfestinga og eignastýringa gera ofurforstjórarnir lífið líka bærilegra fyrir okkur hin. Miðað við þau kaup og kjör sem menn í fjármálageiranum hafa vanist gætu þeir líka allt eins verið frá annarri plánetu en restin af okkur. Geimverur frá fjarlægum stjörnuþokum sem ekkert bítur á undir okkar gulu sól. Nema kannski skattar. Sumum blöskraði að við starfslok sín fékk nýkvaddur forstjóri Glitnis ríflega hálfan milljarð króna fyrir sinn snúð og öðlaðist það sem á máli ofurforstjóra er kallað „fjárhagslegt sjálfstæði". Ég yppti öxlum. Í fyrsta lagi skil ég ekki hvað svona háar fjárhæðir þýða, en auk þess er álíka fánýtt að súpa hveljur yfir þessu og að öfundast út í fugla fyrir að geta flogið. Það er orðið tímabært að horfast í augu við það að forstjórarnir búa einfaldlega yfir öðrum eiginleikum en flestir aðrir; þeir eru nánast af annarri tegund. Hinn blauti draumur Péturs Blöndal um hreinræktaðan homo economus hefur ræst og mannkynið stendur á þröskuldi nýs kafla í þróunarsögunni. Ég spái því að það sé aðeins tímaspursmál þangað til við sjáum forstjórana spígspora niður Bankastræti í sokkabuxum með skikkjur eða klædda í Hugo Boss-nærbuxur yfir jakkafötin. Ekki af því þeir þurfa það, heldur einmitt vegna þess að þeir þurfa það ekki. Þeir bara geta það.
Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun
Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun