Velkomnir í hópinn 4. ágúst 2007 06:45 Björn Bjarnason dómsmálaráðherra og Sigurður Kári Kristjánsson, formaður menntamálanefndar Alþingis, eru boðnir velkomnir í hóp þeirra sem setja spurningarmerki við stöðu Ríkisútvarpsins á fjölmiðlamarkaði. Um leið er þeim þakkað fyrir að halda lifandi umræðunni um þá ójöfnu stöðu sem sannarlega ríkir í samkeppni Ríkisútvarpsins við einkarekna fjölmiðla. Nú vill svo til að Björn og Sigurður Kári greiddu báðir atkvæði með umdeildu frumvarpi um hlutafélagavæðingu Ríkisútvarpsins á síðasta þingi. Frumvarpið var gagnrýnt úr ýmsum áttum, meðal annars á þeim nótum að breyting á rekstrarforminu væri tilgangslítil nema það væri hugsað sem undanfari sölu stofnunarinnar. Sá sem hér skrifar var ekki sammála þeirri gagnrýni, en var hins vegar eindreginn andstæðingur frumvarpsins á þeim forsendum að hvergi var þar tekið á því augljósa ranglæti að Ríkisútvarpið keppir við einkareknu miðlana á auglýsingamarkaði en þiggur jafnframt milljarða rekstrarfé úr ríkissjóði. Birni og Sigurði Kára hefur verið núið því um nasir að sinnaskipti þeirra um málefni Ríkisútvarpsins séu ekki trúverðug í ljósi þess hversu skammt er liðið frá stuðningi þeirra við frumvarpið. Þetta er ósanngjörn gagnrýni. Full ástæða er til að ætla að tvær grímur séu að renna á ýmsa stuðningsmenn Ríkisútvarpsins nú þegar gleggri mynd er að fást af stefnu nýs stjórnanda stofnunarinnar. „Hlutafélagavæðing RÚV var ekki til þess að kaupa starfsmenn annarra stöðva og veita þeim ríkisskjól," skrifar Björn á heimasíðu sína og er þar augljóslega að vísa í kaup Ríkisútvarpsins á Silfri Egils fyrr í sumar. Á þessum stað í Fréttablaðinu hefur líka verið efast um kaup Ríkisútvarpsins á Silfrinu, sem átti að sýna í opinni dagskrá á Stöð 2. Og hér hefur líka verið velt vöngum yfir af hverju Ríkisútvarpið yfirbauð tvær einkastöðvar og keypti Evrópukeppnina í knattspyrnu fyrir um hundrað milljónir króna. Var þó vitað að einkastöðvarnar hugðust sýna meirihluta keppninnar í opinni dagskrá. Hvort tveggja finnst manni undarleg viðskipti og illa farið með fé stofnunarinnar. Til hvers er Ríkisútvarpið að eyða háum fjárhæðum af takmörkuðu ráðstöfunarfé í efni sem átti að sýna annars staðar í opinni dagskrá? Hefði ekki verið nær að verja fénu í framleiðslu á nýju innlendu efni? Útvarpsstjóri mun ef til vill svara því einhvern daginn. Dómsmálaráðherra er greinilega misboðið því hann gengur svo langt í pistli sínum að stinga upp á sölu Ríkisútvarpsins, en halda eftir Rás eitt. Sigurður Kári hefur lýst stuðningi við þessa hugmynd. Fyrirætlanir um sölu Ríkisútvarpsins hræða hins vegar okkur sem þykir vænt um stofnunina og kunnum að meta menningarhlutverk hennar. Þegar það sögulega hlutverk er hins vegar á hraðleið með að leysast upp í dagskrárstefnu sem er kirfilega mörkuð meginstraumnum, er kannski alveg eins gott að selja. Hitt er svo annað mál að erfitt er að una lengur við að gengið sé á rétt þeirra sem keppa við ríkið með því að láta Ríkisútvarpið leika lausum hala á auglýsingamarkaði. Björn og Sigurður Kári mega gjarnan beita sér fyrir leiðréttingu í þeim efnum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Kaldal Mest lesið Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun „Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun Heiðmörk: Gaddavír og girðingar Auður Kjartansdóttir Skoðun Réttlát leiðrétting veiðigjalda Elín Íris Fanndal Skoðun Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Halldór 24.05.2025 Halldór Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun
Björn Bjarnason dómsmálaráðherra og Sigurður Kári Kristjánsson, formaður menntamálanefndar Alþingis, eru boðnir velkomnir í hóp þeirra sem setja spurningarmerki við stöðu Ríkisútvarpsins á fjölmiðlamarkaði. Um leið er þeim þakkað fyrir að halda lifandi umræðunni um þá ójöfnu stöðu sem sannarlega ríkir í samkeppni Ríkisútvarpsins við einkarekna fjölmiðla. Nú vill svo til að Björn og Sigurður Kári greiddu báðir atkvæði með umdeildu frumvarpi um hlutafélagavæðingu Ríkisútvarpsins á síðasta þingi. Frumvarpið var gagnrýnt úr ýmsum áttum, meðal annars á þeim nótum að breyting á rekstrarforminu væri tilgangslítil nema það væri hugsað sem undanfari sölu stofnunarinnar. Sá sem hér skrifar var ekki sammála þeirri gagnrýni, en var hins vegar eindreginn andstæðingur frumvarpsins á þeim forsendum að hvergi var þar tekið á því augljósa ranglæti að Ríkisútvarpið keppir við einkareknu miðlana á auglýsingamarkaði en þiggur jafnframt milljarða rekstrarfé úr ríkissjóði. Birni og Sigurði Kára hefur verið núið því um nasir að sinnaskipti þeirra um málefni Ríkisútvarpsins séu ekki trúverðug í ljósi þess hversu skammt er liðið frá stuðningi þeirra við frumvarpið. Þetta er ósanngjörn gagnrýni. Full ástæða er til að ætla að tvær grímur séu að renna á ýmsa stuðningsmenn Ríkisútvarpsins nú þegar gleggri mynd er að fást af stefnu nýs stjórnanda stofnunarinnar. „Hlutafélagavæðing RÚV var ekki til þess að kaupa starfsmenn annarra stöðva og veita þeim ríkisskjól," skrifar Björn á heimasíðu sína og er þar augljóslega að vísa í kaup Ríkisútvarpsins á Silfri Egils fyrr í sumar. Á þessum stað í Fréttablaðinu hefur líka verið efast um kaup Ríkisútvarpsins á Silfrinu, sem átti að sýna í opinni dagskrá á Stöð 2. Og hér hefur líka verið velt vöngum yfir af hverju Ríkisútvarpið yfirbauð tvær einkastöðvar og keypti Evrópukeppnina í knattspyrnu fyrir um hundrað milljónir króna. Var þó vitað að einkastöðvarnar hugðust sýna meirihluta keppninnar í opinni dagskrá. Hvort tveggja finnst manni undarleg viðskipti og illa farið með fé stofnunarinnar. Til hvers er Ríkisútvarpið að eyða háum fjárhæðum af takmörkuðu ráðstöfunarfé í efni sem átti að sýna annars staðar í opinni dagskrá? Hefði ekki verið nær að verja fénu í framleiðslu á nýju innlendu efni? Útvarpsstjóri mun ef til vill svara því einhvern daginn. Dómsmálaráðherra er greinilega misboðið því hann gengur svo langt í pistli sínum að stinga upp á sölu Ríkisútvarpsins, en halda eftir Rás eitt. Sigurður Kári hefur lýst stuðningi við þessa hugmynd. Fyrirætlanir um sölu Ríkisútvarpsins hræða hins vegar okkur sem þykir vænt um stofnunina og kunnum að meta menningarhlutverk hennar. Þegar það sögulega hlutverk er hins vegar á hraðleið með að leysast upp í dagskrárstefnu sem er kirfilega mörkuð meginstraumnum, er kannski alveg eins gott að selja. Hitt er svo annað mál að erfitt er að una lengur við að gengið sé á rétt þeirra sem keppa við ríkið með því að láta Ríkisútvarpið leika lausum hala á auglýsingamarkaði. Björn og Sigurður Kári mega gjarnan beita sér fyrir leiðréttingu í þeim efnum.
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun
Er sanngjarnt að hækka virðisaukaskatt á mat og gistingu til að láta erlenda ferðamenn borga meira? Þórir Garðarsson Skoðun
„Ef hún hefði haft val, hefði konan mín þá kosið að láta heilabilunina hafa sinn gang?” Ingrid Kuhlman Skoðun
Að vera eða ekki vera – hvað er raunverulegur árangur? Ásta Kristín Sigurjónsdóttir,Inga Hlín Pálsdóttir Skoðun
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun