Öfgar sem eyðileggja alla umræðu 13. mars 2007 05:00 Vegna þess að tungumálið okkar er svo lifandi breytist merking sumra orða jafnvel á skömmum tíma. Margir þora að viðurkenna að orð sem lýsa kvenkyni eru frekar notuð sem skammaryrði - eins og píka og kelling - á meðan enginn myndi lýsa karlkyns hálfvita honum til háðungar sem tippi og kalli. Röskir karlar eru fylgnir sér og ákveðnir á meðan röskar konur eru frekjur og vargar. Samt hafa stöku orð bæði sterka neikvæða og jákvæða merkingu, eftir því hver er spurður. „Feministi" er eitt þessara dæma. Mín mynd af feminista er að minnsta kosti ekki lúpuleg rola hlekkjuð á bak við eldavélina heldur manneskja sem vill sjá jafnrétti kynjanna á öllum sviðum og lætur ekki sussa á sig. Finnst grátlegt hversu lítil völd konur hafa í landinu. Til dæmis hefur kona aldrei verið hér bankastjóri eða forsætisráðherra. Sumir alhæfingarsinnar, með og á móti, virðast þó leggja sig fram um að sneiða allar hugsjónir af feministaheitinu og sjá bara heittrúaðan boðbera ströngustu kredda sem krefst lagasetningar á allt tvírætt. Öfgastefnur í báðar áttir kristölluðust einmitt í klámumræðunni á dögunum. Þjóðsagan um hamingjusömu klámmyndaleikkonuna var auðvitað vakin til lífsins úpsadeisí! Upp til hópa reyndust þær vera gullfallegar, sjálfstæðar, lífsglaðar og með afburðagreind og völdu með ánægju þennan starfsferil umfram alla aðra. Hafa aldrei verið þvingaðar til neins en nota ágóðann til að styrkja fátæk börn í þróunarlöndunum. Hinsvegar þótti öðrum afar mikilvægt að allt klám yrði skilgreint sem ofbeldi án þess þó að skilgreina klám. Hið loðna og teygjanlega hugtak gæti því lagst á hvaðeina sem hreyfðist. Netlögreglan gæti þá fjarlægt ósómann og hneppt hina ósæmilegu í varðhald. Fermingarstúlka á auglýsingabæklingi þótti einum sýna af sér argasta klám með því að beygja sig áfram með opinn munninn. Í því framhaldi verð ég að viðurkenna að samsvarandi viðbjóður fer iðulega fram á heimili mínu. Sjálf tíni ég reyndar oft á dag upp barnadótið í þekktum klámmyndastellingum og um þessar mundir einmitt gjarnan með opinn munninn. Bara svona til að ná andanum, það gerir kvefið sjáið til. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Halldór 24.05.2025 Halldór #blessmeta - önnur grein Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir Skoðun Tuttugu ár af röddum sem áður voru þaggaðar, og framtíðin er okkar Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson Skoðun Nú þurfa foreldrar að vera hugrakkir Jón Pétur Zimsen Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson Skoðun
Vegna þess að tungumálið okkar er svo lifandi breytist merking sumra orða jafnvel á skömmum tíma. Margir þora að viðurkenna að orð sem lýsa kvenkyni eru frekar notuð sem skammaryrði - eins og píka og kelling - á meðan enginn myndi lýsa karlkyns hálfvita honum til háðungar sem tippi og kalli. Röskir karlar eru fylgnir sér og ákveðnir á meðan röskar konur eru frekjur og vargar. Samt hafa stöku orð bæði sterka neikvæða og jákvæða merkingu, eftir því hver er spurður. „Feministi" er eitt þessara dæma. Mín mynd af feminista er að minnsta kosti ekki lúpuleg rola hlekkjuð á bak við eldavélina heldur manneskja sem vill sjá jafnrétti kynjanna á öllum sviðum og lætur ekki sussa á sig. Finnst grátlegt hversu lítil völd konur hafa í landinu. Til dæmis hefur kona aldrei verið hér bankastjóri eða forsætisráðherra. Sumir alhæfingarsinnar, með og á móti, virðast þó leggja sig fram um að sneiða allar hugsjónir af feministaheitinu og sjá bara heittrúaðan boðbera ströngustu kredda sem krefst lagasetningar á allt tvírætt. Öfgastefnur í báðar áttir kristölluðust einmitt í klámumræðunni á dögunum. Þjóðsagan um hamingjusömu klámmyndaleikkonuna var auðvitað vakin til lífsins úpsadeisí! Upp til hópa reyndust þær vera gullfallegar, sjálfstæðar, lífsglaðar og með afburðagreind og völdu með ánægju þennan starfsferil umfram alla aðra. Hafa aldrei verið þvingaðar til neins en nota ágóðann til að styrkja fátæk börn í þróunarlöndunum. Hinsvegar þótti öðrum afar mikilvægt að allt klám yrði skilgreint sem ofbeldi án þess þó að skilgreina klám. Hið loðna og teygjanlega hugtak gæti því lagst á hvaðeina sem hreyfðist. Netlögreglan gæti þá fjarlægt ósómann og hneppt hina ósæmilegu í varðhald. Fermingarstúlka á auglýsingabæklingi þótti einum sýna af sér argasta klám með því að beygja sig áfram með opinn munninn. Í því framhaldi verð ég að viðurkenna að samsvarandi viðbjóður fer iðulega fram á heimili mínu. Sjálf tíni ég reyndar oft á dag upp barnadótið í þekktum klámmyndastellingum og um þessar mundir einmitt gjarnan með opinn munninn. Bara svona til að ná andanum, það gerir kvefið sjáið til.
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun