Yfirgangur yfirvaldsins 21. júní 2007 03:45 Það er hreint með ólíkindum hversu langt kjörnir (og "næstum" því kjörnir) fulltrúar borgarinnar ganga í áróðursherferð sinni gagnvart íbúum í nágrenni og sambýli við Njálsgötu 74. Sakirnar eru að hafa lýst andstöðu sinni við því að þar, í fjölbýlishúsalengju verði rekin stofnun (sem borgin kallar heimili) fyrir heimilislausa karla í virkri áfengis- og vímuefnanotkun. Nú síðast er það varaborgarfulltrúi VG sem fer með rakalausan þvætting og dylgjur í Fréttablaðinu 15. júní. Litlu skárri var Jórunn Frímannsdóttir í "viðtali" í Morgunblaðinu 9. júní s.l. með aðstoð annarrar tveggja stuðningskvenna áformana meðal íbúa (sem mér er kunnugt um). "Fáeinir borgarbúar kusu VG?" Í nýjasta útspilinu talar Þorleifur um "nokkra" áhyggjufulla íbúa við Njálsgötu og gefur í skyn í niðurlagi að þeir séu óvenjulegir að auki. Það sem er óvenjulegt er leyndin yfir málinu. Skrifað var undir kaupsamning 29 mars og samþykktur í borgarráði 12 apríl. Fyrst þegar Fréttablaðið birtir frétt um málið 25. apríl sér Velferðarsvið borgarinnar sig nauðbeygt og sendir snubbótta tilkynningu um áformin í bréfi dags. 26. apríl til íbúa og eiganda á skilgreindu svæði. Í framhaldinu gengu nokkrir íbúar í allra næstu hús við Njálsgötu 74, á langtum takmarkaðra svæði en borgaryfirvöld skilgreindu. Þrátt fyrir það söfnuðust undirskriftir 127 einstaklinga sem andmæltu þessum áformum. Það samsvarar 15% þess hóps sem borgin telur að eigi hagsmuni að gæta í málinu. Þorleifur vill kannski tala um þau 12% sem kusu VG í síðustu borgarstjórnarkosningum sem fáeina borgarbúa? Hvað þá með 11% Breiðhyltinga sem mótmæltu í mjög víðtækri undirskriftarsöfnun opnun löglegs spilasalar með tilætluðum árangri? Örfáa? Á móti blindum, heyrnarlausum og hreyfihömluðum. Í grein sinni leggur Þorleifur að jöfnu rekstur stofnunar fyrir heimilslausa karlmenn í virkri áfengis- og vímuefnaneyslu við skólastefnu án aðgreiningar og þátttöku hreyfihamlaðra, sjónskertra og heyrnarskertra í samfélaginu. Sem sagt; íbúar sem eru á móti umræddri stofnun á þessum stað eru í huga Þorleifs þar með á móti heimilislausum, á móti geðfötluðum og vilja að auki útskúfa blindum, heyrnarlausum og hreyfihömluðum úr samfélaginu. Í starandi framsýnum augum Þorleifs erum við einfaldlega gamaldags fordómafullt pakk og eina ráðið er að kenna okkur með gerræði. Við eium bara sætta okkur við ákvarðanir yfirvaldsins sem hann er varahluti af. Stillir hann upp tveimur kostum: Annars vegar að opna þessa stofnun í þessu húsi eða ekki neitt (eða í mesta lagi fleiri greni og trúboðar). Og hafiði það! Þessi málflutningur er hreinasti dónaskapur við ofangreinda hópa sérstaklega en engu síður við íbúa borgarinnar almennt sem voga sér að hafa aðra skoðun en hann. Í minni orðabók eru það fordómar. Að leggjast svona lágt í málflutningi sýnir einungis hversu slæman málstað Þorleifur á að verja, virðingarleysi fyrir skoðunum annarra og hans eigin fordóma. Til að bíta höfuðið af skömminni leggur hann að jöfnu greni, hitaveitustokka og vistun hjá trúboðum í upptalningu sinni á gististöðum ógæfufólks. Hvað finnst Samhjálparmönnum um það? Þeir reka "heimilin" að Miklubraut 18 og 20 fyrir Velferðarsvið borgarinnar. Þorleifur skuldar mörgum afsökunarbeiðni. Partý í eins manns höfði. Þorleifur fer með staðlausa stafi þegar hann heldur því fram að nágrannar hafi sérstakar áhyggjur af því sem hann kallar partýstand. Slíkar áhyggjur hafa hvergi komið fram, enda ástæðulaust að hafa áhyggjur af því sem fram kann að fara innan stofnunarinnar. Þar verður vaktmaður ef ekki menn allan sólahringinn og vistmönnum gert að lúta sérstökum reglum settum af stjórn stofnunarinnar sem borgaryfirvöld kjósa að kalla heimili. Meðal annars mun þeim vera óheimilt að stunda sína áfengis- og vímuefnaneyslu innan stofnunarinnar. Það er því ljóst að neyslan mun fara fram annarsstaðar og þá í nágrenni stofnunarinnar. Er því líklegt að vistmennirnir noti "heimilsaðstöðuna" fyrst og síðast sem næturskjól. Ítrekað hefur komið fram skilningur íbúa á að svona stofnun kunni að eiga heima miðsvæðis en okkur er það óskiljanlegt af hverju þetta hús var valið sérstaklega. Einu skilyrðin sem það virðist uppfylla eru að það var til sölu (borgin greiddi uppsett verð), það er miðsvæðis og að í hverju herbergi er vaskur. Ef mark skal takandi á Þorleifi þá er það helst mannmergð sem dregur heimilislausa í miðbæinn, ekki öldurhús og afskiptaleysi. Verslunarmenn miðbæjarins kvarta hinsvegar yfir því að fjöldinn haldi til í Kringlu og Smáralind - af hverju halda heimilislausir þá ekki til þar? Rétt er að taka það fram að ekki eru til neinar skriflegar verklagsreglur, viðmið eða skilgreiningar hjá velferðarsviði borgarinnar um hvernig staðið skuli að vali á húsnæði í þessum eða svipuðum tilgangi. Einnig virðist öllum undirbúningi fyrir svona fjárfestingar vera mjög ábótavant. Má þar nefna dæmi um Skeggjagötu 1, sem er tvíbýlishús, en þar var borgin gerð afturreka með áform um svipaða stofnun. Ekki hafði verið gætt að því að fá samþykki meðeiganda að áformunum. Nauðsyn þess ætti hverjum manni að vera ljós. Það að ætla svo að "láta á þetta reyna" í fjölbýlishúsi er hreint ofar mínum skilningi. Lái mér hver sem vill. Aðalatriði og aukaatriði. Það sérkennilegasta við þetta mál nú er sú ofuráhersla sem fulltrúar í velferðarráði, með þau Jórunni og Þorleif í fararbroddi (sem líklega hafa aldrei verið sammála um nokkuð annað fyrr né síðar), leggja á að þessi stofnun verði í umræddu húsi. Er þar allt lagt í sölurnar. Hugmyndir um aukna löggæslu og eftirlitsmyndavélar er velt upp, kostir sem eru reyndar á allt annarra höndum en velferðarráðs og velferðarsviðs. Einnig virðist það ekki vera neitt mál að draga enn frekar úr þegar takmörkuðum persónuréttindum væntanlegra vistmanna.Ljóst hefur verið frá upphafi að þeir munu ekki njóta stjórnarskrárvarins réttar til friðhelgi heimilisins. Verður þeim meinað að drekka og dópa á "heimilinu"og þurfa að hlíta sérstökum reglum um gestaheimssóknir. Þá eru velferðarráðsmenn tilbúnir að loka garðinum fyrir þeim. Þá væntanlega með því að loka kjallaradyrum í bakgarðinum sem og svalarhurðum og síðast en ekki síst sundunum við Barónsstíg og Snorrabraut. Þá er bara að kalla þetta heimili og allir eiga að una glaðir við sitt. Sem sagt; húsið er forgangsmál en skjólstæðingarnir, sem ég taldi vera aðalatriðið er orðið að aukaatriði hjá velferðarráði. Hvernig skyldi nú standa á því? Spyr sá sem ekki veit. Epli og applesínur Bæði fulltrúum velferðarráðs sem og embættismönnum velferðarsviðs hefur orðið tíðrætt til samanburðar heimili að Miklabraut 18-20 en það eina sem sammerkt er með Njálsgötu er að þetta eru hús. Allt annað er ólíkt og má líkja málflutningnum við að reynt sé að lýsa hnetu með samanburði á epli og appelsínu. Húsið á Miklubraut er allt í eigu borgarinnar, stendur sér og deilir einungis lóðarmörkum með nágrönnum sínum. Njálsgata 74 er eins og stigagangur í fjölbýlishúsi og er sambyggt 18 öðrum húsum umhverfis garðsvæði í sam- og séreign. Samsíða í 15 metra fjarlægð er rekinn leikskóli. Fyrirkomulag þetta, eins og að Njálsgötu 74, er mjög sérstakt í borginni og er teljandi á fingrum annarrar handar svæði sem svona hafa verið byggð. Að líkja þessu tvennu saman er eins og færa rök fyrir reykingum í farþegaflugi með því að þar sem sumir leyfa reykingar í einkabíl ætti að leyfa reykingar í farþegaflugvélum. Höfum við bent á að rekstur svona heimilis eigi best heima í sérbýli, bæði fyrir "heimilismennina" sem og nágranna. Þannig megi tryggja sem best réttindi beggja hópa og líkur um meiri sátt væru auknar. Hvað vilja nágrannarnir? Á þessu stigi málsins fara íbúar í nágrenni Njálsgötu 74 fyrst og fremst fram á að borgaryfirvöld hætti að fara í kringum lög og reglur, kalli stofnunina sína réttu nafni, að áformin fari lögboðna leið í grenndarkynningu, að kjörnir fulltrúar, aðal og vara, láti af óhróðri, áróðri og ofsóknum gegn íbúum sem þrátt fyrir allt gera ekki athugasemdir við að allt að 30% félagslegs húsnæðis í 101 (3% alls félagslegs húsnæðis borgarinnar) sé á sama 30 þúsund fermetra blettinum í kringum Njálsgötu 74. Það er óþarfi að bæta í og gera þetta fjölbreytta og skemmtilega hverfi að einsleitu hverfi félagslegra úrræða - enda er það stefna borgarinnar að koma í veg fyrir félagslega einsleitni í hverfum borgarinnar. Eða á það kannski bara ekki við um þetta hverfi? Höfundur er annar kjörinna fulltrúa íbúa í samráðsnefnd með embættismönnum velferðarsviðs. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun Mest lesið Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Skoðun Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er lýðskóli eiginlega? Margrét Gauja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Búum til pláss fyrir framtíðina Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Hættuleg ofnotkun svefnlyfja á Íslandi Drífa Sigfúsdóttir skrifar Skoðun Kveikjum neistann um allt land Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Sjá meira
Það er hreint með ólíkindum hversu langt kjörnir (og "næstum" því kjörnir) fulltrúar borgarinnar ganga í áróðursherferð sinni gagnvart íbúum í nágrenni og sambýli við Njálsgötu 74. Sakirnar eru að hafa lýst andstöðu sinni við því að þar, í fjölbýlishúsalengju verði rekin stofnun (sem borgin kallar heimili) fyrir heimilislausa karla í virkri áfengis- og vímuefnanotkun. Nú síðast er það varaborgarfulltrúi VG sem fer með rakalausan þvætting og dylgjur í Fréttablaðinu 15. júní. Litlu skárri var Jórunn Frímannsdóttir í "viðtali" í Morgunblaðinu 9. júní s.l. með aðstoð annarrar tveggja stuðningskvenna áformana meðal íbúa (sem mér er kunnugt um). "Fáeinir borgarbúar kusu VG?" Í nýjasta útspilinu talar Þorleifur um "nokkra" áhyggjufulla íbúa við Njálsgötu og gefur í skyn í niðurlagi að þeir séu óvenjulegir að auki. Það sem er óvenjulegt er leyndin yfir málinu. Skrifað var undir kaupsamning 29 mars og samþykktur í borgarráði 12 apríl. Fyrst þegar Fréttablaðið birtir frétt um málið 25. apríl sér Velferðarsvið borgarinnar sig nauðbeygt og sendir snubbótta tilkynningu um áformin í bréfi dags. 26. apríl til íbúa og eiganda á skilgreindu svæði. Í framhaldinu gengu nokkrir íbúar í allra næstu hús við Njálsgötu 74, á langtum takmarkaðra svæði en borgaryfirvöld skilgreindu. Þrátt fyrir það söfnuðust undirskriftir 127 einstaklinga sem andmæltu þessum áformum. Það samsvarar 15% þess hóps sem borgin telur að eigi hagsmuni að gæta í málinu. Þorleifur vill kannski tala um þau 12% sem kusu VG í síðustu borgarstjórnarkosningum sem fáeina borgarbúa? Hvað þá með 11% Breiðhyltinga sem mótmæltu í mjög víðtækri undirskriftarsöfnun opnun löglegs spilasalar með tilætluðum árangri? Örfáa? Á móti blindum, heyrnarlausum og hreyfihömluðum. Í grein sinni leggur Þorleifur að jöfnu rekstur stofnunar fyrir heimilslausa karlmenn í virkri áfengis- og vímuefnaneyslu við skólastefnu án aðgreiningar og þátttöku hreyfihamlaðra, sjónskertra og heyrnarskertra í samfélaginu. Sem sagt; íbúar sem eru á móti umræddri stofnun á þessum stað eru í huga Þorleifs þar með á móti heimilislausum, á móti geðfötluðum og vilja að auki útskúfa blindum, heyrnarlausum og hreyfihömluðum úr samfélaginu. Í starandi framsýnum augum Þorleifs erum við einfaldlega gamaldags fordómafullt pakk og eina ráðið er að kenna okkur með gerræði. Við eium bara sætta okkur við ákvarðanir yfirvaldsins sem hann er varahluti af. Stillir hann upp tveimur kostum: Annars vegar að opna þessa stofnun í þessu húsi eða ekki neitt (eða í mesta lagi fleiri greni og trúboðar). Og hafiði það! Þessi málflutningur er hreinasti dónaskapur við ofangreinda hópa sérstaklega en engu síður við íbúa borgarinnar almennt sem voga sér að hafa aðra skoðun en hann. Í minni orðabók eru það fordómar. Að leggjast svona lágt í málflutningi sýnir einungis hversu slæman málstað Þorleifur á að verja, virðingarleysi fyrir skoðunum annarra og hans eigin fordóma. Til að bíta höfuðið af skömminni leggur hann að jöfnu greni, hitaveitustokka og vistun hjá trúboðum í upptalningu sinni á gististöðum ógæfufólks. Hvað finnst Samhjálparmönnum um það? Þeir reka "heimilin" að Miklubraut 18 og 20 fyrir Velferðarsvið borgarinnar. Þorleifur skuldar mörgum afsökunarbeiðni. Partý í eins manns höfði. Þorleifur fer með staðlausa stafi þegar hann heldur því fram að nágrannar hafi sérstakar áhyggjur af því sem hann kallar partýstand. Slíkar áhyggjur hafa hvergi komið fram, enda ástæðulaust að hafa áhyggjur af því sem fram kann að fara innan stofnunarinnar. Þar verður vaktmaður ef ekki menn allan sólahringinn og vistmönnum gert að lúta sérstökum reglum settum af stjórn stofnunarinnar sem borgaryfirvöld kjósa að kalla heimili. Meðal annars mun þeim vera óheimilt að stunda sína áfengis- og vímuefnaneyslu innan stofnunarinnar. Það er því ljóst að neyslan mun fara fram annarsstaðar og þá í nágrenni stofnunarinnar. Er því líklegt að vistmennirnir noti "heimilsaðstöðuna" fyrst og síðast sem næturskjól. Ítrekað hefur komið fram skilningur íbúa á að svona stofnun kunni að eiga heima miðsvæðis en okkur er það óskiljanlegt af hverju þetta hús var valið sérstaklega. Einu skilyrðin sem það virðist uppfylla eru að það var til sölu (borgin greiddi uppsett verð), það er miðsvæðis og að í hverju herbergi er vaskur. Ef mark skal takandi á Þorleifi þá er það helst mannmergð sem dregur heimilislausa í miðbæinn, ekki öldurhús og afskiptaleysi. Verslunarmenn miðbæjarins kvarta hinsvegar yfir því að fjöldinn haldi til í Kringlu og Smáralind - af hverju halda heimilislausir þá ekki til þar? Rétt er að taka það fram að ekki eru til neinar skriflegar verklagsreglur, viðmið eða skilgreiningar hjá velferðarsviði borgarinnar um hvernig staðið skuli að vali á húsnæði í þessum eða svipuðum tilgangi. Einnig virðist öllum undirbúningi fyrir svona fjárfestingar vera mjög ábótavant. Má þar nefna dæmi um Skeggjagötu 1, sem er tvíbýlishús, en þar var borgin gerð afturreka með áform um svipaða stofnun. Ekki hafði verið gætt að því að fá samþykki meðeiganda að áformunum. Nauðsyn þess ætti hverjum manni að vera ljós. Það að ætla svo að "láta á þetta reyna" í fjölbýlishúsi er hreint ofar mínum skilningi. Lái mér hver sem vill. Aðalatriði og aukaatriði. Það sérkennilegasta við þetta mál nú er sú ofuráhersla sem fulltrúar í velferðarráði, með þau Jórunni og Þorleif í fararbroddi (sem líklega hafa aldrei verið sammála um nokkuð annað fyrr né síðar), leggja á að þessi stofnun verði í umræddu húsi. Er þar allt lagt í sölurnar. Hugmyndir um aukna löggæslu og eftirlitsmyndavélar er velt upp, kostir sem eru reyndar á allt annarra höndum en velferðarráðs og velferðarsviðs. Einnig virðist það ekki vera neitt mál að draga enn frekar úr þegar takmörkuðum persónuréttindum væntanlegra vistmanna.Ljóst hefur verið frá upphafi að þeir munu ekki njóta stjórnarskrárvarins réttar til friðhelgi heimilisins. Verður þeim meinað að drekka og dópa á "heimilinu"og þurfa að hlíta sérstökum reglum um gestaheimssóknir. Þá eru velferðarráðsmenn tilbúnir að loka garðinum fyrir þeim. Þá væntanlega með því að loka kjallaradyrum í bakgarðinum sem og svalarhurðum og síðast en ekki síst sundunum við Barónsstíg og Snorrabraut. Þá er bara að kalla þetta heimili og allir eiga að una glaðir við sitt. Sem sagt; húsið er forgangsmál en skjólstæðingarnir, sem ég taldi vera aðalatriðið er orðið að aukaatriði hjá velferðarráði. Hvernig skyldi nú standa á því? Spyr sá sem ekki veit. Epli og applesínur Bæði fulltrúum velferðarráðs sem og embættismönnum velferðarsviðs hefur orðið tíðrætt til samanburðar heimili að Miklabraut 18-20 en það eina sem sammerkt er með Njálsgötu er að þetta eru hús. Allt annað er ólíkt og má líkja málflutningnum við að reynt sé að lýsa hnetu með samanburði á epli og appelsínu. Húsið á Miklubraut er allt í eigu borgarinnar, stendur sér og deilir einungis lóðarmörkum með nágrönnum sínum. Njálsgata 74 er eins og stigagangur í fjölbýlishúsi og er sambyggt 18 öðrum húsum umhverfis garðsvæði í sam- og séreign. Samsíða í 15 metra fjarlægð er rekinn leikskóli. Fyrirkomulag þetta, eins og að Njálsgötu 74, er mjög sérstakt í borginni og er teljandi á fingrum annarrar handar svæði sem svona hafa verið byggð. Að líkja þessu tvennu saman er eins og færa rök fyrir reykingum í farþegaflugi með því að þar sem sumir leyfa reykingar í einkabíl ætti að leyfa reykingar í farþegaflugvélum. Höfum við bent á að rekstur svona heimilis eigi best heima í sérbýli, bæði fyrir "heimilismennina" sem og nágranna. Þannig megi tryggja sem best réttindi beggja hópa og líkur um meiri sátt væru auknar. Hvað vilja nágrannarnir? Á þessu stigi málsins fara íbúar í nágrenni Njálsgötu 74 fyrst og fremst fram á að borgaryfirvöld hætti að fara í kringum lög og reglur, kalli stofnunina sína réttu nafni, að áformin fari lögboðna leið í grenndarkynningu, að kjörnir fulltrúar, aðal og vara, láti af óhróðri, áróðri og ofsóknum gegn íbúum sem þrátt fyrir allt gera ekki athugasemdir við að allt að 30% félagslegs húsnæðis í 101 (3% alls félagslegs húsnæðis borgarinnar) sé á sama 30 þúsund fermetra blettinum í kringum Njálsgötu 74. Það er óþarfi að bæta í og gera þetta fjölbreytta og skemmtilega hverfi að einsleitu hverfi félagslegra úrræða - enda er það stefna borgarinnar að koma í veg fyrir félagslega einsleitni í hverfum borgarinnar. Eða á það kannski bara ekki við um þetta hverfi? Höfundur er annar kjörinna fulltrúa íbúa í samráðsnefnd með embættismönnum velferðarsviðs.
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir Skoðun
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun