Við erum óttalegir sóðar 20. júlí 2006 00:01 Í Reykjavík er sennilega meira rusl en í mörgum milljónaborgum erlendis. Hér er reyndar miðað við höfðatölu mest af ýmsu öðru, en þarna er á ferðinni lítt eftirsóknarvert höfðatölumet. Nýr meirihluti í Reykjavík stendur nú fyrir átaki til að bæta umhverfið í borginni og fá borgarbúa til að taka til hendinni og bæta umgengni sína í kjölfar þess. Reglulega hefur verið vakin athygli á umgengni og er þess skemmst að minnast þegar síðasti meirihluti í borginni skar upp herör gegn tyggjóklessum á gangstéttum. Framtakið er þarft og nauðsynlegt að minna okkur á hversu lítið þarf oft til svo umhverfi og mannlíf verði snöggtum fegurra en það er. Við erum nefnilega óttalegir sóðar. Það gildir ekki bara um rusl. Við erum eftirbátar nágrannaþjóðanna þegar kemur að flestu sem lýtur að virðingu fyrir umhverfinu. Vissulega hafa margir þættir færst í betra horf, en enn skiljum við bílana eftir í lausagangi fyrir utan leikskóla, hendum rusli hvar sem okkur býður við að horfa og þó nokkuð vantar upp á að við flokkum frá okkur úrganginn. Auk þess keyrum við utan vega og spillum landi og legi með gálausri háttsemi. Margt bendir til þess að nýjar kynslóðir verði meðvitaðri um umgengni við umhverfi sitt. Skólar landsins hafa undanfarin ár verið í fararbroddi þeirra sem vakið hafa til lífsins virðingu fyrir umhverfi. Þrýstingur barna á foreldra hefur orðið til þess að margir hafa tekið sig á. Margt bendir til þess að nýjar kynslóðir verði meðvitaðri um umgengni við umhverfi sitt. Skólar landsins hafa undanfarin ár verið í fararbroddi þeirra sem vakið hafa til lífsins virðingu fyrir umhverfi. Þrýstingur barna á foreldra hefur orðið til þess að margir hafa tekið sig á. Vonandi verður þetta uppeldi barna á foreldrum sínum til þess að umhverfisvitund okkar skerpist og tillitssemi í samfélaginu aukist. Sóðaskapurinn er nefnilega angi af almennu tillitsleysi, ef ekki algjöru tilfinningaleysi, fyrir meðborgurum okkar. Kannski liggur hluti skýringarinnar í því að við erum ungt borgarsamfélag sem hefur ekki tamið sér siðvenjur grónari borgarsamfélaga. Á síðustu öld skáru menn upp herör gegn almennum sóðaskap hjá Íslendingum. Þá mátti rekja dauðsföll beinlínis til óþrifnaðar. Áberandi í þeirri baráttu voru menn eins og Vilmundur landlæknir, Halldór Laxness og séra Árni Þórarinsson, svo einhverjir séu nefndir. Kannski þarf átak til svo að við fáum rænuna í umgengni við náttúruna sem og stræti og torg. Flestir búa á sæmilega snyrtilegum heimilum og kannski þarf ekki meira til en að stækka örlítið þann hring sem umgengni okkar um eigin rann nær til. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hafliði Helgason Skoðanir Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun Halldór 01.06.2024 Halldór Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Barnapíu á Bessastaði! Karl Sigurðsson Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir Skoðun
Í Reykjavík er sennilega meira rusl en í mörgum milljónaborgum erlendis. Hér er reyndar miðað við höfðatölu mest af ýmsu öðru, en þarna er á ferðinni lítt eftirsóknarvert höfðatölumet. Nýr meirihluti í Reykjavík stendur nú fyrir átaki til að bæta umhverfið í borginni og fá borgarbúa til að taka til hendinni og bæta umgengni sína í kjölfar þess. Reglulega hefur verið vakin athygli á umgengni og er þess skemmst að minnast þegar síðasti meirihluti í borginni skar upp herör gegn tyggjóklessum á gangstéttum. Framtakið er þarft og nauðsynlegt að minna okkur á hversu lítið þarf oft til svo umhverfi og mannlíf verði snöggtum fegurra en það er. Við erum nefnilega óttalegir sóðar. Það gildir ekki bara um rusl. Við erum eftirbátar nágrannaþjóðanna þegar kemur að flestu sem lýtur að virðingu fyrir umhverfinu. Vissulega hafa margir þættir færst í betra horf, en enn skiljum við bílana eftir í lausagangi fyrir utan leikskóla, hendum rusli hvar sem okkur býður við að horfa og þó nokkuð vantar upp á að við flokkum frá okkur úrganginn. Auk þess keyrum við utan vega og spillum landi og legi með gálausri háttsemi. Margt bendir til þess að nýjar kynslóðir verði meðvitaðri um umgengni við umhverfi sitt. Skólar landsins hafa undanfarin ár verið í fararbroddi þeirra sem vakið hafa til lífsins virðingu fyrir umhverfi. Þrýstingur barna á foreldra hefur orðið til þess að margir hafa tekið sig á. Margt bendir til þess að nýjar kynslóðir verði meðvitaðri um umgengni við umhverfi sitt. Skólar landsins hafa undanfarin ár verið í fararbroddi þeirra sem vakið hafa til lífsins virðingu fyrir umhverfi. Þrýstingur barna á foreldra hefur orðið til þess að margir hafa tekið sig á. Vonandi verður þetta uppeldi barna á foreldrum sínum til þess að umhverfisvitund okkar skerpist og tillitssemi í samfélaginu aukist. Sóðaskapurinn er nefnilega angi af almennu tillitsleysi, ef ekki algjöru tilfinningaleysi, fyrir meðborgurum okkar. Kannski liggur hluti skýringarinnar í því að við erum ungt borgarsamfélag sem hefur ekki tamið sér siðvenjur grónari borgarsamfélaga. Á síðustu öld skáru menn upp herör gegn almennum sóðaskap hjá Íslendingum. Þá mátti rekja dauðsföll beinlínis til óþrifnaðar. Áberandi í þeirri baráttu voru menn eins og Vilmundur landlæknir, Halldór Laxness og séra Árni Þórarinsson, svo einhverjir séu nefndir. Kannski þarf átak til svo að við fáum rænuna í umgengni við náttúruna sem og stræti og torg. Flestir búa á sæmilega snyrtilegum heimilum og kannski þarf ekki meira til en að stækka örlítið þann hring sem umgengni okkar um eigin rann nær til.
Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun
Sameinumst um forvarnir gegn átröskun Karen Daðadóttir,Guðrún Erla Hilmarsdóttir,Elva Björk Bjarnadóttir Skoðun