Síðasta öld mannkynsins Egill Helgason skrifar 5. október 2004 00:01 Martin Rees: Our Final Century. Arrow Books 2003. Ekki beinlínis bók sem eykur manni bjartsýni. Martin Rees telur um það bil helmingslíkur á að mannkynið komist í gegnum þessa öld án þess að verða fyrir meiriháttar katastrófu. Samkvæmt honum er heimsendir jafnvel í kortunum. Hætturnar eru ýmsar: Kjarnorkusprengjur í höndum hryðjuverkamanna, sýklar sem sleppa út af rannsóknarstofum eða er sleppt af ásettu ráði, fikt við erfðaefni, tölvur sem fara að hugsa sjálfar og taka völdin, nanótækni sem menn missa tökin á, eðlisfræðitilraunir sem hafa ófyrirséðar afleiðingar, gróðurhúsaáhrif, loftsteinn sem rekst á jörðina. Martin Rees verður heldur ekki afgreiddur sem rugludallur - eða það skyldi maður ekki ætla. Hann er Sir, prófessor við háskólann í Cambridge, sérfræðingur í geimvísindum og höfundur fjölda bóka. Þetta virkar altént ekki eins og neinn vísindaskáldskapur, heldur er meginkenning Rees að við séum að taka alltof mikla og margvíslega áhættu með jörðina og framtíð mannkyns. Hann vegur saman hætturnar og líkur á framförum og spyr hvaða áhætta sé réttlætanleg í vísindum? Þarf kannski að hafa meira eftirlit með vísindamönnum og uppgötvunum þeirra - og er það yfirleitt hægt? Tekst ekki alltaf einhverjum að svindla sér undan slíku eftirliti? Bókin er auðveld aflestrar, líka fyrir þá sem hafa enga teljandi vísindaþekkingu, en manni verður ekki um sel við lesturinn. Brotasilfur Menning Silfur Egils Mest lesið Erfitt að geta ekki rætt meðgönguna við móður sína Lífið Mýtur um fjármál: Hræddur við YOLO-viðhorf Íslendinga Lífið Graham Greene er látinn Lífið „Guð og karlmenn elska mig“ Lífið „Og Rakel er á lausu!“ Lífið Framsóknarprins fékk formannsnafn Lífið Pattra og Birgitta Líf með keppnisskapið og lúkkið upp á tíu Lífið Sagði nei takk við Durex en já við Netflix Lífið Stjörnulífið: „Hógværasti maður á jörðinni“ Lífið Skein jafn skært og demantshringurinn í Feneyjum Lífið Fleiri fréttir Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Martin Rees: Our Final Century. Arrow Books 2003. Ekki beinlínis bók sem eykur manni bjartsýni. Martin Rees telur um það bil helmingslíkur á að mannkynið komist í gegnum þessa öld án þess að verða fyrir meiriháttar katastrófu. Samkvæmt honum er heimsendir jafnvel í kortunum. Hætturnar eru ýmsar: Kjarnorkusprengjur í höndum hryðjuverkamanna, sýklar sem sleppa út af rannsóknarstofum eða er sleppt af ásettu ráði, fikt við erfðaefni, tölvur sem fara að hugsa sjálfar og taka völdin, nanótækni sem menn missa tökin á, eðlisfræðitilraunir sem hafa ófyrirséðar afleiðingar, gróðurhúsaáhrif, loftsteinn sem rekst á jörðina. Martin Rees verður heldur ekki afgreiddur sem rugludallur - eða það skyldi maður ekki ætla. Hann er Sir, prófessor við háskólann í Cambridge, sérfræðingur í geimvísindum og höfundur fjölda bóka. Þetta virkar altént ekki eins og neinn vísindaskáldskapur, heldur er meginkenning Rees að við séum að taka alltof mikla og margvíslega áhættu með jörðina og framtíð mannkyns. Hann vegur saman hætturnar og líkur á framförum og spyr hvaða áhætta sé réttlætanleg í vísindum? Þarf kannski að hafa meira eftirlit með vísindamönnum og uppgötvunum þeirra - og er það yfirleitt hægt? Tekst ekki alltaf einhverjum að svindla sér undan slíku eftirliti? Bókin er auðveld aflestrar, líka fyrir þá sem hafa enga teljandi vísindaþekkingu, en manni verður ekki um sel við lesturinn.
Brotasilfur Menning Silfur Egils Mest lesið Erfitt að geta ekki rætt meðgönguna við móður sína Lífið Mýtur um fjármál: Hræddur við YOLO-viðhorf Íslendinga Lífið Graham Greene er látinn Lífið „Guð og karlmenn elska mig“ Lífið „Og Rakel er á lausu!“ Lífið Framsóknarprins fékk formannsnafn Lífið Pattra og Birgitta Líf með keppnisskapið og lúkkið upp á tíu Lífið Sagði nei takk við Durex en já við Netflix Lífið Stjörnulífið: „Hógværasti maður á jörðinni“ Lífið Skein jafn skært og demantshringurinn í Feneyjum Lífið Fleiri fréttir Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira