Talað tungum tveim? - Stefáni Einari Stefánssyni svarað Einar Steinn Valgarðsson skrifar 11. apríl 2024 21:25 Í grein sinni í Viðskiptamogganum 10. apríl sl. rifjar Stefán Einar Stefánsson blaðamaður og viðskiptasiðfræðingur upp ritdeilu sem við Hjálmtýr Heiðdal áttum við hann fyrir þremur árum. Í þeirri ritdeilu rægði hann okkur sem mest hann mátti, og af nýju greininni að dæma er hann enn við sama heygarðshornið. En fyrst Stefán Einar vill vera að rifja upp skrif, þá er rétt að geta þess að ekki eru meira en rúmlega tvö ár frá því að Stefán Einar fordæmdi sjálfur innrás Rússlands í Úkraínu og nefndi það sérstaklega að hann styddi sniðgöngu gagnvart Rússlandi. Þannig sagði hann beinlínis á facebook: „ Ég mun ekki snerta á rússneskum vörum fyrr en Pútín og morðhundar hans eru komnir frá völdum.“ Slík orð ein og sér má vel taka undir, og stendur mér raunar málið nærri. Konan mín er frá Kyiv og tengdafjölskylda mín og vinir okkar einnig. Ég hef sjálfur oft heimsótt borgina og átt sumar af mínum bestu stundum þar. Það hefur verið skelfilegt að horfa upp á þessa hryllilegu innrás. Það að vita af ástvinum ýmist föstum á staðnum eða þurfandi að yfirgefa allt sitt og halda á flótta, er einfaldlega skelfilegt áfall sem verður vart með orðum lýst. Ég fordæmi innrásina alfarið og skilyrðislaust, rétt eins og ég fordæmi hryðjuverk Hamas, slátrun Ísraels á Gaza og hernámið sjálft. Gallinn er hins vegar sá, að þegar Stefán Einar talaði þarna fyrir sniðgöngu gagnvart Rússlandi vegna mannréttindabrota, þá var það töluvert annar tónn en hann sýndi árið áður og nú enn á ný fólki sem talar fyrir því sama þegar málið snýr að Palestínu, Í ritdeilu okkar Hjálmtýs Heiðdal við Stefán Einar snerist gagnrýni okkar á skrif hans um að hann mærði í grein sinni í Morgunblaðinu vín frá landtökubyggð Ísraela á Vesturbakkanum og hvatti lesendur blaðsins til að kaupa það, en vínframleiðslan, landtakan og sjálft hernámið stríða gegn alþjóðalögum, eins og Félagið Ísland-Palestína hefur bent á. Stefán Einar svaraði gagnrýni okkar með því að saka okkur um „illa dulið gyðingahatur“, en sýndi þó hvergi fram á að neitt í okkar skrifum styddi þá fáránlegu ásökun. Þessu hélt hann svo áfram á facebooksíðu sinni og lét sig ekki um muna að kalla okkur „stórhættulega ofbeldismenn“ sem „fólk ætti að taka vara á“. Minna má það víst ekki vera! Morgunblaðið hafnaði að birta svargrein okkar við rógi Stefáns Einars og sjálfur svaraði hann umleitunum okkar um að hann beitti sér fyrir rétti okkar til andsvars með þögninni. Við fengum hins vegar birta svargrein á Vísi og kemur þessi grein hér sem síðbúið framhald, fyrst Stefán Einar kaus að taka upp þráðinn aftur núna, þremur árum síðar. Að afgreiða hvers konar gagnrýni á hernám, landtökur og aðskilnaðarstefnu í boði stjórnvalda í Ísrael sem gyðingahatur ber annað hvort vott um ótrúlega fáfræði eða ótrúlegan óheiðarleika. Ég læt lesendum eftir að dæma hvort eigi fremur við í tilfelli Stefáns Einars Stefánssonar. Slíkt er aftur á móti algeng taktík hjá stuðningsfólki þessarar sömu stefnu Ísraelsstjórnar og sýnir best hve slæman málstað það hefur að verja. Ef marka á skrif þeirra, gefa Stefán Einar og kumpánar hans (svo notuð séu hans orð) lítið fyrir alþjóðarétt og mannréttindasáttmála, eða gagnrýni friðar- og mannréttindasamtaka, þeir vilja væntanlega afgreiða alla slíka gagnrýni sem gyðingahatur. Og gildir þá einu hvort um er að ræða Sameinuðu þjóðirnar, Genfarsáttmálann, Amnesty International, Alþjóðadómstóllinn í Haag, Rauða krossinn, Rauða hálfmánann, Lækna án landamæra, Human Rights Watch eða Evrópusambandið. En því fer einnig fjarri að allir Ísraelar, hvað þá allir gyðingar, styðji ísraelsk stjórnvöld eða landránsstefnu og mannréttindabrot, þvert á móti hefur þeim víða verið andmælt. Hér má nefna mannréttinda- og friðarhreyfingar eins og B‘tselem, Peace Now, Israeli Comittee Against House Demolitions (ICAHD), Gush Shalom (ísraelsk friðarsamtök sem kölluðu eftir sniðgöngu á landtökuvörum svo snemma sem á 10. áratugnum), Yesh Gvul, Ta‘ayush, Women in Black, Bat Shalom, Rabbis for Human Rights, Gisha, Jewish Voice for Peace, Combatants for Peace (Ísraelar og Palestínumenn), Parents Circle – Families Forum (sömuleiðis) Alternative Information Center (ICA, sömuleiðis skipuð Ísraelum og Palestínumönnum) og Anarchists Against the Wall. Að ógleymdum fjölmiðlum eins og Haaretz (víðlesnasta dagblað Ísraels), 972 Magazine og Mondoweiss. Stefán Einar vill kannski útskýra fyrir okkur allt hið stæka gyðingahatur þessara samtaka og miðla? Athygli vekur að stuðningsfólk ísraelskra stjórnvalda þykist gjarnan bera hag Palestínumanna fyrir brjósti en vitnar nær aldrei til slíkra samtaka, nema þá helst með neikvæðum formerkjum. Það afgreiðir þau iðulega sem öfgasamtök eða sjálfshatandi gyðinga eða í besta falli nytsama sakleysingja. Þar með er gefið í skyn að til þess að vera góður og gegn gyðingur verði maður að styðja ísraelsk stjórnvöld, landrán og mannréttindabrot í einu og öllu. Og verður þá ekki annað sagt en að slík krafa gagnvart gyðingum lýsi afar sérkennilegum viðhorfum til þeirra. Stefáni Einari fannst gagnrýni okkar Hjálmtýs á grein hans öfgakennd, þar sem hann leitaðist við að réttlæta vín úr ólöglegum landtökubyggðum og merkingar sem geta í besta falli talist misvísandi. Sjálfur skirrtist Stefán Einar hins vegar ekki við að lýsa stuðningi við þetta landrán, hvetja aðra til að gerast þjófsnautar og að ásaka síðan blygðunarlaust þá sem gagnrýna þessa stefnu um gyðingahatur í fjölmiðlinum sem hann er á launum hjá, auk áðurnefndra svívirðinga á facebook. Hvorki hann né ritstjórinn gátu síðan sýnt af sér þann manndóm að leyfa hinum ásökuðu að svara fyrir sig í Morgunblaðinu. Furðulegast er þó að Stefán Einar hvatti annars vegar fólk til þess í grein sinni að kaupa landtökuvín af stolnu landi Palestínumanna og mærði framleiðsluna sem einhverja meinta fyrirmynd að sátt og samlyndi, en mætti síðar galvaskur í Silfur Egils og sagði landránið slæmt og spilla friðarhorfum. Sama landránið og hann hafði skömmu áður sjálfur mært í grein sinni. Svo kom trompið, þegar hann talaði sjálfur fyrir sniðgöngu gagnvart Rússlandi fyrir mannréttindabrot, hafandi áður úthrópað okkur gyðingahatara þegar við gerðum slíkt hið sama. Og hann er enn að. Já, það verður víst seint af Stefáni Einari Stefánssyni skafið að lengi getur hann trompað sig. Eftir stendur þó spurningin: Talar blaðamaðurinn og siðfræðingurinn tungum tveim? Og hvora eigum við þá að hlusta á? Það væri vel þegið að Stefán Einar Stefánsson útskýrði það. Það hefði sömuleiðis verið óskandi að þessi nýfundni stuðningur hans við sniðgöngu hefði orðið til þess að hann endurskoðaði afstöðu sína til sniðgöngu á landránsvörum og að hann hefði horfst í augu við eigin hræsni og rógburð. Að hann hefði jafnvel séð sóma sinn í að biðjast afsökunar. Af því hefur bersýnilega ekki orðið, og að fenginni reynslu get ég ekki sagt að ég haldi niður í mér andanum með það. Höfundur er félaginu í Félaginu Íslands-Palestína. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen Skoðun Nú vandast valið Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir Skoðun Halldór 18.05.2024 Halldór Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar Skoðun Hvaða eiginleika þarf forseti að hafa? Hildur Eir Bolladóttir skrifar Skoðun Þegar ég heyri nafnið Katrín Jakobsdóttir Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Í framhaldi af viðtali við Helgu Þórisdóttur Kári Stefánsson skrifar Skoðun Góð gildi og staðfesta Höllu Hrundar Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund eða Katrín? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Til áréttingar Kári Stefánsson skrifar Skoðun Kynhluthlaust mál, máltilfinning og forsetaframboð Höskuldur Þráinsson skrifar Skoðun Er klassískt frjálslyndi orðið að jaðarskoðun? Kári Allansson skrifar Skoðun Forseti Íslands veifaði mér Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Ákall til framtíðar: Nám í félagsráðgjöf! Steinunn Bergmann skrifar Skoðun Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir skrifar Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson skrifar Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Kosningum frestað Ása Berglind Hjálmarsdóttir,Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Sjá meira
Í grein sinni í Viðskiptamogganum 10. apríl sl. rifjar Stefán Einar Stefánsson blaðamaður og viðskiptasiðfræðingur upp ritdeilu sem við Hjálmtýr Heiðdal áttum við hann fyrir þremur árum. Í þeirri ritdeilu rægði hann okkur sem mest hann mátti, og af nýju greininni að dæma er hann enn við sama heygarðshornið. En fyrst Stefán Einar vill vera að rifja upp skrif, þá er rétt að geta þess að ekki eru meira en rúmlega tvö ár frá því að Stefán Einar fordæmdi sjálfur innrás Rússlands í Úkraínu og nefndi það sérstaklega að hann styddi sniðgöngu gagnvart Rússlandi. Þannig sagði hann beinlínis á facebook: „ Ég mun ekki snerta á rússneskum vörum fyrr en Pútín og morðhundar hans eru komnir frá völdum.“ Slík orð ein og sér má vel taka undir, og stendur mér raunar málið nærri. Konan mín er frá Kyiv og tengdafjölskylda mín og vinir okkar einnig. Ég hef sjálfur oft heimsótt borgina og átt sumar af mínum bestu stundum þar. Það hefur verið skelfilegt að horfa upp á þessa hryllilegu innrás. Það að vita af ástvinum ýmist föstum á staðnum eða þurfandi að yfirgefa allt sitt og halda á flótta, er einfaldlega skelfilegt áfall sem verður vart með orðum lýst. Ég fordæmi innrásina alfarið og skilyrðislaust, rétt eins og ég fordæmi hryðjuverk Hamas, slátrun Ísraels á Gaza og hernámið sjálft. Gallinn er hins vegar sá, að þegar Stefán Einar talaði þarna fyrir sniðgöngu gagnvart Rússlandi vegna mannréttindabrota, þá var það töluvert annar tónn en hann sýndi árið áður og nú enn á ný fólki sem talar fyrir því sama þegar málið snýr að Palestínu, Í ritdeilu okkar Hjálmtýs Heiðdal við Stefán Einar snerist gagnrýni okkar á skrif hans um að hann mærði í grein sinni í Morgunblaðinu vín frá landtökubyggð Ísraela á Vesturbakkanum og hvatti lesendur blaðsins til að kaupa það, en vínframleiðslan, landtakan og sjálft hernámið stríða gegn alþjóðalögum, eins og Félagið Ísland-Palestína hefur bent á. Stefán Einar svaraði gagnrýni okkar með því að saka okkur um „illa dulið gyðingahatur“, en sýndi þó hvergi fram á að neitt í okkar skrifum styddi þá fáránlegu ásökun. Þessu hélt hann svo áfram á facebooksíðu sinni og lét sig ekki um muna að kalla okkur „stórhættulega ofbeldismenn“ sem „fólk ætti að taka vara á“. Minna má það víst ekki vera! Morgunblaðið hafnaði að birta svargrein okkar við rógi Stefáns Einars og sjálfur svaraði hann umleitunum okkar um að hann beitti sér fyrir rétti okkar til andsvars með þögninni. Við fengum hins vegar birta svargrein á Vísi og kemur þessi grein hér sem síðbúið framhald, fyrst Stefán Einar kaus að taka upp þráðinn aftur núna, þremur árum síðar. Að afgreiða hvers konar gagnrýni á hernám, landtökur og aðskilnaðarstefnu í boði stjórnvalda í Ísrael sem gyðingahatur ber annað hvort vott um ótrúlega fáfræði eða ótrúlegan óheiðarleika. Ég læt lesendum eftir að dæma hvort eigi fremur við í tilfelli Stefáns Einars Stefánssonar. Slíkt er aftur á móti algeng taktík hjá stuðningsfólki þessarar sömu stefnu Ísraelsstjórnar og sýnir best hve slæman málstað það hefur að verja. Ef marka á skrif þeirra, gefa Stefán Einar og kumpánar hans (svo notuð séu hans orð) lítið fyrir alþjóðarétt og mannréttindasáttmála, eða gagnrýni friðar- og mannréttindasamtaka, þeir vilja væntanlega afgreiða alla slíka gagnrýni sem gyðingahatur. Og gildir þá einu hvort um er að ræða Sameinuðu þjóðirnar, Genfarsáttmálann, Amnesty International, Alþjóðadómstóllinn í Haag, Rauða krossinn, Rauða hálfmánann, Lækna án landamæra, Human Rights Watch eða Evrópusambandið. En því fer einnig fjarri að allir Ísraelar, hvað þá allir gyðingar, styðji ísraelsk stjórnvöld eða landránsstefnu og mannréttindabrot, þvert á móti hefur þeim víða verið andmælt. Hér má nefna mannréttinda- og friðarhreyfingar eins og B‘tselem, Peace Now, Israeli Comittee Against House Demolitions (ICAHD), Gush Shalom (ísraelsk friðarsamtök sem kölluðu eftir sniðgöngu á landtökuvörum svo snemma sem á 10. áratugnum), Yesh Gvul, Ta‘ayush, Women in Black, Bat Shalom, Rabbis for Human Rights, Gisha, Jewish Voice for Peace, Combatants for Peace (Ísraelar og Palestínumenn), Parents Circle – Families Forum (sömuleiðis) Alternative Information Center (ICA, sömuleiðis skipuð Ísraelum og Palestínumönnum) og Anarchists Against the Wall. Að ógleymdum fjölmiðlum eins og Haaretz (víðlesnasta dagblað Ísraels), 972 Magazine og Mondoweiss. Stefán Einar vill kannski útskýra fyrir okkur allt hið stæka gyðingahatur þessara samtaka og miðla? Athygli vekur að stuðningsfólk ísraelskra stjórnvalda þykist gjarnan bera hag Palestínumanna fyrir brjósti en vitnar nær aldrei til slíkra samtaka, nema þá helst með neikvæðum formerkjum. Það afgreiðir þau iðulega sem öfgasamtök eða sjálfshatandi gyðinga eða í besta falli nytsama sakleysingja. Þar með er gefið í skyn að til þess að vera góður og gegn gyðingur verði maður að styðja ísraelsk stjórnvöld, landrán og mannréttindabrot í einu og öllu. Og verður þá ekki annað sagt en að slík krafa gagnvart gyðingum lýsi afar sérkennilegum viðhorfum til þeirra. Stefáni Einari fannst gagnrýni okkar Hjálmtýs á grein hans öfgakennd, þar sem hann leitaðist við að réttlæta vín úr ólöglegum landtökubyggðum og merkingar sem geta í besta falli talist misvísandi. Sjálfur skirrtist Stefán Einar hins vegar ekki við að lýsa stuðningi við þetta landrán, hvetja aðra til að gerast þjófsnautar og að ásaka síðan blygðunarlaust þá sem gagnrýna þessa stefnu um gyðingahatur í fjölmiðlinum sem hann er á launum hjá, auk áðurnefndra svívirðinga á facebook. Hvorki hann né ritstjórinn gátu síðan sýnt af sér þann manndóm að leyfa hinum ásökuðu að svara fyrir sig í Morgunblaðinu. Furðulegast er þó að Stefán Einar hvatti annars vegar fólk til þess í grein sinni að kaupa landtökuvín af stolnu landi Palestínumanna og mærði framleiðsluna sem einhverja meinta fyrirmynd að sátt og samlyndi, en mætti síðar galvaskur í Silfur Egils og sagði landránið slæmt og spilla friðarhorfum. Sama landránið og hann hafði skömmu áður sjálfur mært í grein sinni. Svo kom trompið, þegar hann talaði sjálfur fyrir sniðgöngu gagnvart Rússlandi fyrir mannréttindabrot, hafandi áður úthrópað okkur gyðingahatara þegar við gerðum slíkt hið sama. Og hann er enn að. Já, það verður víst seint af Stefáni Einari Stefánssyni skafið að lengi getur hann trompað sig. Eftir stendur þó spurningin: Talar blaðamaðurinn og siðfræðingurinn tungum tveim? Og hvora eigum við þá að hlusta á? Það væri vel þegið að Stefán Einar Stefánsson útskýrði það. Það hefði sömuleiðis verið óskandi að þessi nýfundni stuðningur hans við sniðgöngu hefði orðið til þess að hann endurskoðaði afstöðu sína til sniðgöngu á landránsvörum og að hann hefði horfst í augu við eigin hræsni og rógburð. Að hann hefði jafnvel séð sóma sinn í að biðjast afsökunar. Af því hefur bersýnilega ekki orðið, og að fenginni reynslu get ég ekki sagt að ég haldi niður í mér andanum með það. Höfundur er félaginu í Félaginu Íslands-Palestína.
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir skrifar
Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar
Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Þegar orðið einelti er gjaldfellt – Til fylgjenda Katrínar Jakobsdóttur Kolbrá Höskuldsdóttir Skoðun
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun