Verðtryggður flótti í boði Seðlabankans Ragnar Þór Ingólfsson skrifar 19. maí 2023 11:32 Peningastefnunefnd Seðlabanka Íslands situr nú á rökstólum og mun tilkynna næstu vaxtaákvörðun sína miðvikudaginn 24. maí. Flestir greiningaraðilar spá því að bankinn muni hækka stýrivexti, þrettánda skiptið í röð. Tilhugsunin um frekari hækkanir veldur mörgum kvíða, enda hefur greiðslubyrði lána hjá heimilum og fyrirtækjum í landinu rokið upp á síðustu misserum. Meginvextir Seðlabankans eru í dag 7,5% og hafa tífaldast á tveimur árum, en í maí 2021 voru þeir 0,75%. Þessar gegndarlausu vaxtahækkanir eru sársaukafullar. Á því leikur enginn vafi. Afstaða Seðlabankans er hins vegar sú að tilgangurinn helgi meðalið – óþægindin sem fylgja hærra vaxtastigi séu skárri en lægra vaxtastig og stjórnlaus verðbólga. Röksemdafærslu þessa skortir trúverðugleika, enda er fátt sem bendir til þess að vaxtahækkanir Seðlabankans hafi dregið úr verðbólgu, sem hefur staðið óhögguð í kringum tíu prósent frá því um mitt síðasta ár. Þetta ástand skapar tvöfalt víti fyrir fólkið í landinu, vöruverð fer hækkandi um leið og vaxtagjöld éta upp sífellt stærri hluta ráðstöfunartekna þess. Það er erfitt að sjá fyrir endann á þessu ófremdarástandi, en verðbólgustig á Íslandi mun að öllum líkindum haldast hátt út árið, annað en í Bandaríkjunum og Evrópu þar sem lækkanir eru í kortunum. Það eru margar ástæður fyrir því að stýrivaxtahækkanir Seðlabankans ná ekki að bíta á verðbólguna. Ein þeirra er skortur á viðeigandi aðgerðum frá ríkisstjórninni. Þá ber að vekja sérstaka athygli á hlutverki verðtryggingar í þessu samhengi. Segja má að helsta afleiðing vaxtahækkana hjá Seðlabankanum hafi ekki verið að draga úr verðbólgu, heldur að neyða lántakendur til þess að skipta yfir í verðtryggð lán. Þetta sést m.a. í mánaðarskýrslum Húsnæðis- og mannvirkjastofnunar (HMS) þar sem fram kemur að mikill meirihluti nýrra (og endurfjármagnaðra) lána eru verðtryggð. Það er ekki erfitt að skilja þessa þróun. Stýrivaxtahækkanir hafa langmest áhrif á óverðtryggð lán á breytilegum vöxtum. Fólk sem skuldar mikið ræður því illa við vaxtahækkanir og neyðist því til að endurfjármagna sig og taka verðtryggð lán. Þar eru reglubundnar greiðslur lægri, en verðbólgutaxtanum er aftur á móti skellt ofan á höfuðstólinn, sem hægir verulega á, og étur upp eignamyndun. Aðgerðir Seðlabankans draga þannig ekki úr verðbólgu, heldur skapa sterkan hvata til þess að leita í verðtryggingu, eins og sjá má í eftirfarandi dæmi: Myndin sýnir hvernig greiðslur á óverðtryggðu 30 m.kr. láni til 40 ára hafa breyst í kjölfar stýrivaxtahækkana, samanborið við verðtryggð lán. Heimili með óverðtryggt húsnæðislán greiddi um 136.000 krónur á mánuði, miðað við vaxtastig um mitt ár 2020. Í dag er fastvaxtatímabilinu hjá fjölskyldunni lokið. Fyrir þessa fjölskyldu er tvennt í boðið annars vegar að færa lánið yfir í óverðtryggt lán á breytilegum vöxtum og myndi greiðslan þá verða 208.000 krónur á mánuði, sem hækkar greiðslubyrðina um 72.000 krónur á mánuði eða um 53%. Hins vegar gæti fjölskyldan skipt yfir í verðtryggt lán og lækkað mánaðarlega greiðslubyrði um 18.000 krónur á mánuði. Ljóst er að mörg heimili í slíkum aðstæðum myndi finna sig knúin til að skipta yfir í verðtryggð lán, til þess að eiga efni á öðrum útgjöldum en húsnæði. Það er líka einmitt það sem hefur gerst, undanfarin tvö ár. Greiðslur af óverðtryggðum lánum eru einfaldlega alltof háar til þess að venjulegt fólk ráði við þær. Þessi þróun er jafnframt líkleg ástæða þess að stýrivaxtahækkanir Seðlabankans hafa reynst gagnlitlar andspænis verðbólgunni. Forsenda þeirra aðgerða sem Seðlabankinn stendur fyrir er sú að með því að hækka vexti verði hægt að draga úr eftirspurn heimila og fyrirtækja. Hugmyndin er að fólk eyði minna þegar það verður dýrt að borga af lánum og að minni eftirspurn lækki á endanum verð í hagkerfinu. Dæmin hér að ofan sýna hins vegar að þessi forsenda hefur ekki staðist. Stýrivaxtahækkanir leiða frekar til þess að fólk skipti yfir í verðtryggð lán og lækki þannig mánaðarlega greiðslubyrði sína til þess að viðhalda svipuðu neyslustigi. Ávinningurinn af þessum aðgerðum verður þannig sáralítill en kostnaðurinn hár. Seðlabankinn lítur á sig sem lækni sem þarf að koma sjúklingi í gegnum erfiða meðferð. Stundum er vissulega nauðsynlegt að sætta sig við aukaverkanir lyfja eða áhættu sem fylgir skurðaðgerð, til að forðast margfalt verri afleiðingar óhefts sjúkdóms. Þá skiptir öllu máli að vita að meðferðin sé viðeigandi og líkleg til árangurs. Ef læknir sér að íþyngjandi meðferð hefur ekki borið neinn árangur fyrir sjúklinginn, þá ber honum skylda til þess að endurhugsa hana. Eitt grunngildi læknisfræðinnar er einmitt lýst í latneska slagorðinu primum non nocere: framar öllu, ekki skaða. Seðlabankinn mun að öllum líkindum hækka stýrivexti í þrettánda skiptið í röð á fundi sínum í næstu viku. Sú ákvörðun mun ekki draga úr verðbólgu. Hækkun stýrivaxta mun hins vegar ýta undir verðtryggða lántöku. VR hvetur peningastefnunefnd til þess að endurhugsa aðferðafræði sína. Tilgangurinn helgar ekki meðalið ef tilganginum er aldrei náð. Höfundur er formaður VR. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnar Þór Ingólfsson Stéttarfélög Kjaramál Fjármál heimilisins Seðlabankinn Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir Skoðun Menntamorð Ingólfur Gíslason Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir Skoðun Almenn kvíðaröskun: léttvægt vandamál eða áhyggjuefni? Sævar Már Gústavsson Skoðun Skoðun Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Menntamorð Ingólfur Gíslason skrifar Skoðun Náttúruminjasafn Íslands má sinna sýningahaldi! Hilmar J. Malmquist skrifar Skoðun Hvers vegna þurfti að farga bókinni? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hjarta umhverfismála Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Hugsjónir og fræðimennska – einstakt veganesti Baldurs í embætti forseta Íslands Rannveig Traustadóttir skrifar Skoðun Ísland hástökkvari í málefnum hinsegin fólks Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Banvænt aðgerðarleysi Tómas A. Tómasson skrifar Skoðun Viltu koma í ferðalag? Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun „Ég kýs homma“ Óli Gunnar Gunnarsson skrifar Skoðun Forseti sem svarar á mannamáli Erna Ástþórsdóttir skrifar Skoðun Hugrekki Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Afvegaleiðing SFS? Friðleifur Egill Guðmundsson skrifar Skoðun Jón Gnarr fyrir dýraverndina Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Mannréttindastofnun verður að veruleika Jódís Skúladóttir skrifar Skoðun Samstarf við landsbyggðina Sævar Þór Halldórsson skrifar Skoðun Lausnin út í mýri? Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Sigþórsdóttir skrifar Skoðun Takk Ísland fyrir upplýsandi kosningabaráttu! Tómas Ellert Tómasson skrifar Sjá meira
Peningastefnunefnd Seðlabanka Íslands situr nú á rökstólum og mun tilkynna næstu vaxtaákvörðun sína miðvikudaginn 24. maí. Flestir greiningaraðilar spá því að bankinn muni hækka stýrivexti, þrettánda skiptið í röð. Tilhugsunin um frekari hækkanir veldur mörgum kvíða, enda hefur greiðslubyrði lána hjá heimilum og fyrirtækjum í landinu rokið upp á síðustu misserum. Meginvextir Seðlabankans eru í dag 7,5% og hafa tífaldast á tveimur árum, en í maí 2021 voru þeir 0,75%. Þessar gegndarlausu vaxtahækkanir eru sársaukafullar. Á því leikur enginn vafi. Afstaða Seðlabankans er hins vegar sú að tilgangurinn helgi meðalið – óþægindin sem fylgja hærra vaxtastigi séu skárri en lægra vaxtastig og stjórnlaus verðbólga. Röksemdafærslu þessa skortir trúverðugleika, enda er fátt sem bendir til þess að vaxtahækkanir Seðlabankans hafi dregið úr verðbólgu, sem hefur staðið óhögguð í kringum tíu prósent frá því um mitt síðasta ár. Þetta ástand skapar tvöfalt víti fyrir fólkið í landinu, vöruverð fer hækkandi um leið og vaxtagjöld éta upp sífellt stærri hluta ráðstöfunartekna þess. Það er erfitt að sjá fyrir endann á þessu ófremdarástandi, en verðbólgustig á Íslandi mun að öllum líkindum haldast hátt út árið, annað en í Bandaríkjunum og Evrópu þar sem lækkanir eru í kortunum. Það eru margar ástæður fyrir því að stýrivaxtahækkanir Seðlabankans ná ekki að bíta á verðbólguna. Ein þeirra er skortur á viðeigandi aðgerðum frá ríkisstjórninni. Þá ber að vekja sérstaka athygli á hlutverki verðtryggingar í þessu samhengi. Segja má að helsta afleiðing vaxtahækkana hjá Seðlabankanum hafi ekki verið að draga úr verðbólgu, heldur að neyða lántakendur til þess að skipta yfir í verðtryggð lán. Þetta sést m.a. í mánaðarskýrslum Húsnæðis- og mannvirkjastofnunar (HMS) þar sem fram kemur að mikill meirihluti nýrra (og endurfjármagnaðra) lána eru verðtryggð. Það er ekki erfitt að skilja þessa þróun. Stýrivaxtahækkanir hafa langmest áhrif á óverðtryggð lán á breytilegum vöxtum. Fólk sem skuldar mikið ræður því illa við vaxtahækkanir og neyðist því til að endurfjármagna sig og taka verðtryggð lán. Þar eru reglubundnar greiðslur lægri, en verðbólgutaxtanum er aftur á móti skellt ofan á höfuðstólinn, sem hægir verulega á, og étur upp eignamyndun. Aðgerðir Seðlabankans draga þannig ekki úr verðbólgu, heldur skapa sterkan hvata til þess að leita í verðtryggingu, eins og sjá má í eftirfarandi dæmi: Myndin sýnir hvernig greiðslur á óverðtryggðu 30 m.kr. láni til 40 ára hafa breyst í kjölfar stýrivaxtahækkana, samanborið við verðtryggð lán. Heimili með óverðtryggt húsnæðislán greiddi um 136.000 krónur á mánuði, miðað við vaxtastig um mitt ár 2020. Í dag er fastvaxtatímabilinu hjá fjölskyldunni lokið. Fyrir þessa fjölskyldu er tvennt í boðið annars vegar að færa lánið yfir í óverðtryggt lán á breytilegum vöxtum og myndi greiðslan þá verða 208.000 krónur á mánuði, sem hækkar greiðslubyrðina um 72.000 krónur á mánuði eða um 53%. Hins vegar gæti fjölskyldan skipt yfir í verðtryggt lán og lækkað mánaðarlega greiðslubyrði um 18.000 krónur á mánuði. Ljóst er að mörg heimili í slíkum aðstæðum myndi finna sig knúin til að skipta yfir í verðtryggð lán, til þess að eiga efni á öðrum útgjöldum en húsnæði. Það er líka einmitt það sem hefur gerst, undanfarin tvö ár. Greiðslur af óverðtryggðum lánum eru einfaldlega alltof háar til þess að venjulegt fólk ráði við þær. Þessi þróun er jafnframt líkleg ástæða þess að stýrivaxtahækkanir Seðlabankans hafa reynst gagnlitlar andspænis verðbólgunni. Forsenda þeirra aðgerða sem Seðlabankinn stendur fyrir er sú að með því að hækka vexti verði hægt að draga úr eftirspurn heimila og fyrirtækja. Hugmyndin er að fólk eyði minna þegar það verður dýrt að borga af lánum og að minni eftirspurn lækki á endanum verð í hagkerfinu. Dæmin hér að ofan sýna hins vegar að þessi forsenda hefur ekki staðist. Stýrivaxtahækkanir leiða frekar til þess að fólk skipti yfir í verðtryggð lán og lækki þannig mánaðarlega greiðslubyrði sína til þess að viðhalda svipuðu neyslustigi. Ávinningurinn af þessum aðgerðum verður þannig sáralítill en kostnaðurinn hár. Seðlabankinn lítur á sig sem lækni sem þarf að koma sjúklingi í gegnum erfiða meðferð. Stundum er vissulega nauðsynlegt að sætta sig við aukaverkanir lyfja eða áhættu sem fylgir skurðaðgerð, til að forðast margfalt verri afleiðingar óhefts sjúkdóms. Þá skiptir öllu máli að vita að meðferðin sé viðeigandi og líkleg til árangurs. Ef læknir sér að íþyngjandi meðferð hefur ekki borið neinn árangur fyrir sjúklinginn, þá ber honum skylda til þess að endurhugsa hana. Eitt grunngildi læknisfræðinnar er einmitt lýst í latneska slagorðinu primum non nocere: framar öllu, ekki skaða. Seðlabankinn mun að öllum líkindum hækka stýrivexti í þrettánda skiptið í röð á fundi sínum í næstu viku. Sú ákvörðun mun ekki draga úr verðbólgu. Hækkun stýrivaxta mun hins vegar ýta undir verðtryggða lántöku. VR hvetur peningastefnunefnd til þess að endurhugsa aðferðafræði sína. Tilgangurinn helgar ekki meðalið ef tilganginum er aldrei náð. Höfundur er formaður VR.
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar
Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Hugsjónir og fræðimennska – einstakt veganesti Baldurs í embætti forseta Íslands Rannveig Traustadóttir skrifar