Skítt með innihaldið Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 8. febrúar 2016 09:00 Forval stendur nú yfir fyrir forsetakosningar í Bandaríkjunum og eins og vanalega er öll umgjörð í kringum kosningabaráttuna mun yfirgengilegri en sú sem við eigum að venjast hér á landi. Frambjóðendur fljúga ríkja á milli, halda innblásnar þrumuræður og smella einum rennblautum á öll ungbörn sem þeir komast í tæri við. Í yfirdrifnum og þjóðrembingslegum framboðsauglýsingum er hefð fyrir því að fara ekki í málefnin nema að vaða duglega í manninn í leiðinni. Ekki er verra ef hægt er að moka einhverjum beinagrindum úr skáp mótherjans. Óábyrgri notkun á netpósti, framhjáhöldum, mannáti – allt er leyfilegt og barist er til síðasta blóðdropa. Það má margt segja um Bandaríkin en því verður ekki neitað að Kaninn kann að búa til „sjóv“. Það skipti engu máli þó ég kynni ekki reglur leiksins þegar ég var dreginn á hafnaboltaleik í Bandaríkjunum fyrir nokkrum árum. Ég sat bara sáttur með frauðputtann minn, hakkaði í mig hnetur og sönglaði með heimamönnum í takt við falska orgelið á milli þess sem orrustuþotur flugu yfir völlinn. Ég man ekki einu sinni hvort liðið vann. Sjóvið var það sem upp úr stóð, alveg eins og í pólitíkinni. Á Íslandi er kosningabarátta smærri í sniðum. Fólk þiggur Bragakaffi og þurrar kleinur á kosningaskrifstofum frambjóðendanna og spjallar um jarðgöng og flugvelli. Þeir allra heppnustu fá kannski barmmerki eða blöðru. Þetta er auðvitað hundleiðinlegt til lengdar. Af hverju ekki að hætta að pæla svona mikið í innihaldinu og fara að gefa umgjörðinni meiri gaum? Svona fyrst að innihaldið er hvort eð er ekki betra en Sigmundur Davíð og Bjarni Ben. Næst kýs ég þann sem býður upp á orrustuþotur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen Skoðun Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson Skoðun
Forval stendur nú yfir fyrir forsetakosningar í Bandaríkjunum og eins og vanalega er öll umgjörð í kringum kosningabaráttuna mun yfirgengilegri en sú sem við eigum að venjast hér á landi. Frambjóðendur fljúga ríkja á milli, halda innblásnar þrumuræður og smella einum rennblautum á öll ungbörn sem þeir komast í tæri við. Í yfirdrifnum og þjóðrembingslegum framboðsauglýsingum er hefð fyrir því að fara ekki í málefnin nema að vaða duglega í manninn í leiðinni. Ekki er verra ef hægt er að moka einhverjum beinagrindum úr skáp mótherjans. Óábyrgri notkun á netpósti, framhjáhöldum, mannáti – allt er leyfilegt og barist er til síðasta blóðdropa. Það má margt segja um Bandaríkin en því verður ekki neitað að Kaninn kann að búa til „sjóv“. Það skipti engu máli þó ég kynni ekki reglur leiksins þegar ég var dreginn á hafnaboltaleik í Bandaríkjunum fyrir nokkrum árum. Ég sat bara sáttur með frauðputtann minn, hakkaði í mig hnetur og sönglaði með heimamönnum í takt við falska orgelið á milli þess sem orrustuþotur flugu yfir völlinn. Ég man ekki einu sinni hvort liðið vann. Sjóvið var það sem upp úr stóð, alveg eins og í pólitíkinni. Á Íslandi er kosningabarátta smærri í sniðum. Fólk þiggur Bragakaffi og þurrar kleinur á kosningaskrifstofum frambjóðendanna og spjallar um jarðgöng og flugvelli. Þeir allra heppnustu fá kannski barmmerki eða blöðru. Þetta er auðvitað hundleiðinlegt til lengdar. Af hverju ekki að hætta að pæla svona mikið í innihaldinu og fara að gefa umgjörðinni meiri gaum? Svona fyrst að innihaldið er hvort eð er ekki betra en Sigmundur Davíð og Bjarni Ben. Næst kýs ég þann sem býður upp á orrustuþotur.
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun