Forsætisráðherra hnýtur um þúfu Þorgrímur Sigmundsson skrifar 4. október 2020 09:05 Landsmenn í það minnsta sumir hverjir settust niður við sjónvarpið 1.10.2020 til þess að hlýða á stefnuræðu Katrínar Jakobsdóttur forsætisráðherra í þeirri von að þar mætti greina framtíðarsýn ríkisstjórnar Íslands. Ræðan var nokkuð hástemmd í byrjun þar sem vikið var að mikilvægi þess að við treystum hvor öðru. Hljómar vel! En það má með sanni segja að þetta útspil hafi komið stjórnarandstöðunni í opna skjöldu þar sem ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur hafði biðlað til stjórnarandstöðunnar síðast liðinn vetur um að sýna biðlund og samstöðu í þeim erfiðu verkefnum sem Covid 19 lagði á hendur stjórnvöldum. Seinni tíma saga Miðflokkurinn ásamt öðrum stjórnarandstöðuflokkum veitti ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur meira svigrúm en dæmi eru um í seinni tíma stjórnmálasögu. Enda hafði ríkisstjórnin kallað eftir samstarfi við minnihlutann við úrlausn þeirra gríðarstóru verkefna sem hennar beið á þessum viðsjárverðu tímum (sem greinarhöfundur hefur áður ritað um undir yfirskriftinni Holur hljómur). Skemmst er frá því að segja að á meðan minnihlutinn veitti ríkisstjórn Íslands allt það svigrúm sem hún óskaði sér, og studdi allar þær tillögur sem fólu í sér hina minnstu von um verulega hjálp til handa atvinnulífinu og þar með launafólki, þá sá Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn, undir forystu Katrínar Jakobsdóttur, aldrei ástæðu til að ljá máls á tillögum frá minnihlutanum sem kynnu að gagnast fólki og fyrirtækjum. Það er nefnilega ekki sama hvaðan gott kemur þrátt fyrir fögur fyrirheit um samráð. Slegið um sig Katrín Jakobsdóttir hnaut þó um þúfu þegar hún hugðist slá um sig með tilvitnun í Albert Camus hinn franska höfund og heimspeking. Albert Camus er hvorki leiðarljós Framsóknar né Sjálfstæðisflokksins sem veita Katrínu Jakobsdóttur umboð til að tala fyrir sína hönd, enda sósíalisti sem skilgreindi sig og kallaði sig fáránleikasinna og var kenndur við tilvistarstefnuna! Óheppilegt val forsætisráðherra í vali sínu á tilvitnun mun þó varla hafa nokkur áhrif á Sjálfstæðisflokkinn sem hefur látið meira yfir sig ganga á þessu kjörtímabili Marxsismanns/kommúnismanns. Þar sem jafnvel er talið til dyggða að neita sjúkum lækninga á Íslandi á forsendum þess að sjúkir megi alls ekki fá bót meina sinna á stofum sem eru einkareknar þó svo hið opinbera kerfi geti ekki sinnt þeim fyrr en eftir mánuði eða ár! Öðru máli gegnir þó um einkareknar stofur í Svíþjóð. Þá er sjálfsagt að greiða fyrir aðgerðir. Þó það kosti allt að þrefalt meira en samningar milli íslenskra lækna og sjúkratrygginga Íslands myndu kosta. Er nema von að haltir einstaklingar með lélega mjöðm og eða ónýtt hné spyrji sig hvað Sjálfstæðisflokknum og Framsóknarflokknum gangi til að kvitta uppá svona sanntrúaðan kommúnisma? Þá er ekki úr vegi að geta þess að Katrín Jakobsdóttir hefur með tilvitnun sinni í franska fáránleikasinnan leitað í hugmyndafræði sem lifði meðal fárra frá 7. eða 8. nóvember 1913 til 4. janúar 1960. Það ætti kannski ekki að koma fólki á óvart þó Marxistar þurfi að leita langt aftur í tímann til að finna hugmyndafræði sinni hljómgrunn. Ætli samfélög manna og tæknin hafi ekki tekið neinum breytingum síðan fáránleikasinninn, sem er Katrínu svo hugleikinn, ritaði sínar hugmyndir á blað. Er hér kannski komin staðfesting á stöðnun hugmyndafræðar Vinstri Grænna? Þó var aðeins einn ræðumanna sem viðurkenndi að ræða hans væri ónýt! Um leið og hann sagði öllum sem á hlýddu að stefna þessarar ríkisstjórnar væri stefna Framsóknarflokksins. Guðmundur Andri Thorsson þuldi upp ljóð að venju. Betur hefði farið á því að þingmaðurinn hefði lagt fram skynsamlegar lausnir. Þú kreistir víst ekki vatn úr steini. Greinarhöfundur lætur þó fylgja eitt ljóð, að hætti Guðmundar Andra, magnþrungið ljóð sem er betur til þess fallið að leiðbeina kjörnum fulltrúum en flest önnur. Lífsþor Það þarf meiri kjark til að segja satt en ljúga Sjálfstraust til að efast, er aðrir trúa Djörfung til að mæla gegn múgsins boðun, Manndóm til að hafa eigin skoðun. Það þarf viljastyrk til að lifa eigin ævi Einurð til að forðast heimsins lævi Vizku til að kunna að velja og hafna Velvild, ef andinn á að dafna Þörf er á varúð víðar en margur skeytir. Víxlspor eitt oft öllu lífi breytir. Þá áhættu samt allir verða að taka Og enginn tekur mistök sín til baka Því þarf magnað þor til að vera sannur maður, Meta sinn vilja fremur en fjöldans daður, Fylgja í verki sannfæringu sinni, Sigurviss, þó freistingarnar ginni Höf. Árni Grétar Finnsson Guð blessi Ísland allt. Megi ríkisstjórnin beita skynsemi það sem eftir lifir kjörtímabilsins. Þorgrímur Sigmundsson, varaþingmaður Miðflokksins í NA kjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Ég vil óumdeildan forseta Guðrún Jónsdóttir Skoðun Brjótum heimsblað! Hallgrímur Helgason Skoðun Minn maður mun standa í lappirnar Helgi Pétursson Skoðun Þess vegna er Halla Hrund efst Gunnhildur Fríða Hallgrímsdóttir Skoðun Orkan hjá Höllu Hrund Sara Oskarsson Skoðun Hver á að vera minn forseti? Auður Aþena Einarsdóttir Skoðun Gallar frambjóðandans - hjálparhönd til óákveðinna Gunnar Helgason Skoðun Kvenskörung á Bessastaði Þorbergur Þórsson Skoðun Vopnið gegn hatri Kristín Sigrún Áss Sigurðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ísrael verður að hætta að drepa saklausa borgara á Gaza Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Að kjósa með hjartanu! Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Heilt kjörtímabil án árangurs í loftslagsmálum Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun „Nema í alveg sérstökum tilvikum“ Sigurður Örn Hilmarsson skrifar Skoðun Forseti Íslands – Katrín Jakobsdóttir Guðjón Þórir Sigfússon skrifar Skoðun Baldur er leiðtogi og mannasættir Karl Ágúst Ipsen skrifar Skoðun Fyrir börnin okkar Gunnar Ingi Valgeirsson skrifar Skoðun Stjórnvöld eru stefnulaus í barna- og fjölskyldumálum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Halla Hrund fyrir framtíðina Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir og Sólskinsdrengurinn Margrét Dagmar Ericsdóttir skrifar Skoðun Ferðamálastefna til framtíðar Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Fótbolti og forseti Tómas Ingi Tómasson skrifar Skoðun Taktík. - Fyrir fegurðina og lýðræðið Gunnlaugur Ólafsson skrifar Skoðun Kjósum Baldur fyrir öryggi okkar allra Ragnheiður Hergeirsdóttir skrifar Skoðun Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Þess vegna er Halla Hrund efst Gunnhildur Fríða Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun Forsetakosning, auðlindir í þágu almennings Gunnar Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir lætur verkin tala Sigurborg Arnarsdóttir skrifar Skoðun Forsetakosningar: Menningarlegt forræði fjórða valdsins Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Hver á að vera minn forseti? Auður Aþena Einarsdóttir skrifar Skoðun Halla Hrund – með víðtæka þekkingu á áskorunum samtímans Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri til listnáms í Myndlistaskólanum í Reykjavík fyrir einstaklinga með þroskaskerðingu Björg Jóna Birgisdóttir skrifar Skoðun Vélakaup valdaelítunnar skal að vettugi hafa Ívar Hauksson skrifar Skoðun Báðar eru þær góður kostur, Katrín og Halla Hrund. Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Orkan hjá Höllu Hrund Sara Oskarsson skrifar Skoðun Kjósum Baldur fyrir unga fólkið Brynja Kristín Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir skrifar Skoðun Mér finnst á mig hlustað Tinna Martinsdóttir skrifar Skoðun Vopnið gegn hatri Kristín Sigrún Áss Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þjóðhöfðinginn Katrín Sigríður Gísladóttir skrifar Sjá meira
Landsmenn í það minnsta sumir hverjir settust niður við sjónvarpið 1.10.2020 til þess að hlýða á stefnuræðu Katrínar Jakobsdóttur forsætisráðherra í þeirri von að þar mætti greina framtíðarsýn ríkisstjórnar Íslands. Ræðan var nokkuð hástemmd í byrjun þar sem vikið var að mikilvægi þess að við treystum hvor öðru. Hljómar vel! En það má með sanni segja að þetta útspil hafi komið stjórnarandstöðunni í opna skjöldu þar sem ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur hafði biðlað til stjórnarandstöðunnar síðast liðinn vetur um að sýna biðlund og samstöðu í þeim erfiðu verkefnum sem Covid 19 lagði á hendur stjórnvöldum. Seinni tíma saga Miðflokkurinn ásamt öðrum stjórnarandstöðuflokkum veitti ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur meira svigrúm en dæmi eru um í seinni tíma stjórnmálasögu. Enda hafði ríkisstjórnin kallað eftir samstarfi við minnihlutann við úrlausn þeirra gríðarstóru verkefna sem hennar beið á þessum viðsjárverðu tímum (sem greinarhöfundur hefur áður ritað um undir yfirskriftinni Holur hljómur). Skemmst er frá því að segja að á meðan minnihlutinn veitti ríkisstjórn Íslands allt það svigrúm sem hún óskaði sér, og studdi allar þær tillögur sem fólu í sér hina minnstu von um verulega hjálp til handa atvinnulífinu og þar með launafólki, þá sá Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn, undir forystu Katrínar Jakobsdóttur, aldrei ástæðu til að ljá máls á tillögum frá minnihlutanum sem kynnu að gagnast fólki og fyrirtækjum. Það er nefnilega ekki sama hvaðan gott kemur þrátt fyrir fögur fyrirheit um samráð. Slegið um sig Katrín Jakobsdóttir hnaut þó um þúfu þegar hún hugðist slá um sig með tilvitnun í Albert Camus hinn franska höfund og heimspeking. Albert Camus er hvorki leiðarljós Framsóknar né Sjálfstæðisflokksins sem veita Katrínu Jakobsdóttur umboð til að tala fyrir sína hönd, enda sósíalisti sem skilgreindi sig og kallaði sig fáránleikasinna og var kenndur við tilvistarstefnuna! Óheppilegt val forsætisráðherra í vali sínu á tilvitnun mun þó varla hafa nokkur áhrif á Sjálfstæðisflokkinn sem hefur látið meira yfir sig ganga á þessu kjörtímabili Marxsismanns/kommúnismanns. Þar sem jafnvel er talið til dyggða að neita sjúkum lækninga á Íslandi á forsendum þess að sjúkir megi alls ekki fá bót meina sinna á stofum sem eru einkareknar þó svo hið opinbera kerfi geti ekki sinnt þeim fyrr en eftir mánuði eða ár! Öðru máli gegnir þó um einkareknar stofur í Svíþjóð. Þá er sjálfsagt að greiða fyrir aðgerðir. Þó það kosti allt að þrefalt meira en samningar milli íslenskra lækna og sjúkratrygginga Íslands myndu kosta. Er nema von að haltir einstaklingar með lélega mjöðm og eða ónýtt hné spyrji sig hvað Sjálfstæðisflokknum og Framsóknarflokknum gangi til að kvitta uppá svona sanntrúaðan kommúnisma? Þá er ekki úr vegi að geta þess að Katrín Jakobsdóttir hefur með tilvitnun sinni í franska fáránleikasinnan leitað í hugmyndafræði sem lifði meðal fárra frá 7. eða 8. nóvember 1913 til 4. janúar 1960. Það ætti kannski ekki að koma fólki á óvart þó Marxistar þurfi að leita langt aftur í tímann til að finna hugmyndafræði sinni hljómgrunn. Ætli samfélög manna og tæknin hafi ekki tekið neinum breytingum síðan fáránleikasinninn, sem er Katrínu svo hugleikinn, ritaði sínar hugmyndir á blað. Er hér kannski komin staðfesting á stöðnun hugmyndafræðar Vinstri Grænna? Þó var aðeins einn ræðumanna sem viðurkenndi að ræða hans væri ónýt! Um leið og hann sagði öllum sem á hlýddu að stefna þessarar ríkisstjórnar væri stefna Framsóknarflokksins. Guðmundur Andri Thorsson þuldi upp ljóð að venju. Betur hefði farið á því að þingmaðurinn hefði lagt fram skynsamlegar lausnir. Þú kreistir víst ekki vatn úr steini. Greinarhöfundur lætur þó fylgja eitt ljóð, að hætti Guðmundar Andra, magnþrungið ljóð sem er betur til þess fallið að leiðbeina kjörnum fulltrúum en flest önnur. Lífsþor Það þarf meiri kjark til að segja satt en ljúga Sjálfstraust til að efast, er aðrir trúa Djörfung til að mæla gegn múgsins boðun, Manndóm til að hafa eigin skoðun. Það þarf viljastyrk til að lifa eigin ævi Einurð til að forðast heimsins lævi Vizku til að kunna að velja og hafna Velvild, ef andinn á að dafna Þörf er á varúð víðar en margur skeytir. Víxlspor eitt oft öllu lífi breytir. Þá áhættu samt allir verða að taka Og enginn tekur mistök sín til baka Því þarf magnað þor til að vera sannur maður, Meta sinn vilja fremur en fjöldans daður, Fylgja í verki sannfæringu sinni, Sigurviss, þó freistingarnar ginni Höf. Árni Grétar Finnsson Guð blessi Ísland allt. Megi ríkisstjórnin beita skynsemi það sem eftir lifir kjörtímabilsins. Þorgrímur Sigmundsson, varaþingmaður Miðflokksins í NA kjördæmi.
Skoðun Halla Hrund – með víðtæka þekkingu á áskorunum samtímans Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Einstakt tækifæri til listnáms í Myndlistaskólanum í Reykjavík fyrir einstaklinga með þroskaskerðingu Björg Jóna Birgisdóttir skrifar
Skoðun Náttúrubarnið Katrín Jakobsdóttir Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir,Sigríður Gísladóttir skrifar