Hve glötuð vor æska? Frosti Logason skrifar 8. september 2016 07:00 Árið 1991 fór ég á mína fyrstu stórtónleika. Það voru alvöru tónleikar. Brjótum ísinn í Kaplakrika. Þarna komu fram Quireboys, Slaughter, Bullet Boys, GCD, Artch og Eiríkur Hauksson. Poison hætti við á síðustu stundu af því að bassaleikarinn puttabrotnaði. Ég var nýorðinn 13 ára og hafði nú ekki ráðgert sérstaklega að mæta á þessa tónleika. Ómurinn heyrðist hins vegar alla leið heim til mín í Garðabæinn og mér fannst þetta allt mjög spennandi. Ég hjólaði af stað og elti hávaðann yfir hraun og læk þangað til ég var kominn í fjörðinn. Þegar þangað var komið tók við rammgirt Kaplakrikasvæðið og kostaði frá 4.500 kr. til 5.500 kr. inn. Það var alveg ljóst að launin sem ég fékk fyrir að bera út DV á þessum tíma buðu ekki upp á slíkan lúxus. Ég endaði á að svindla mér inn á viðburð sem átti eftir að breyta lífi mínu til frambúðar. Tónleikarnir voru stórkostlegir. Bubbi Morthens og Rúni Júl langflottastir. Blindfullir rokkarar og unglingar í sleik alls staðar og ég fann einhverja undarlega spennu sem ég hafði aldrei upplifað áður. Rokkið hafði náð á mér tökum sem halda enn til dagsins í dag. En nú er öldin önnur. Krakkarnir eru vissulega að fara á tónleika í kvöld. Mamma og pabbi splæsa og miðaverðið er 30 þúsund krónur. Tónlistin er blöðrupopp frá helvíti og strákurinn sem treður upp er með danssveit með sér á sviðinu. Nú er mér ljóst að Sjálfstæðisflokkur og Framsókn eru ekki lengur helsta ógn lands og þjóðar. Nei, það er miklu frekar hin ráðvillta æska sem mætir í Kórinn í kvöld. Guð blessi Ísland.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Mest lesið Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson Skoðun Halldór 26.07.2025 Halldór
Árið 1991 fór ég á mína fyrstu stórtónleika. Það voru alvöru tónleikar. Brjótum ísinn í Kaplakrika. Þarna komu fram Quireboys, Slaughter, Bullet Boys, GCD, Artch og Eiríkur Hauksson. Poison hætti við á síðustu stundu af því að bassaleikarinn puttabrotnaði. Ég var nýorðinn 13 ára og hafði nú ekki ráðgert sérstaklega að mæta á þessa tónleika. Ómurinn heyrðist hins vegar alla leið heim til mín í Garðabæinn og mér fannst þetta allt mjög spennandi. Ég hjólaði af stað og elti hávaðann yfir hraun og læk þangað til ég var kominn í fjörðinn. Þegar þangað var komið tók við rammgirt Kaplakrikasvæðið og kostaði frá 4.500 kr. til 5.500 kr. inn. Það var alveg ljóst að launin sem ég fékk fyrir að bera út DV á þessum tíma buðu ekki upp á slíkan lúxus. Ég endaði á að svindla mér inn á viðburð sem átti eftir að breyta lífi mínu til frambúðar. Tónleikarnir voru stórkostlegir. Bubbi Morthens og Rúni Júl langflottastir. Blindfullir rokkarar og unglingar í sleik alls staðar og ég fann einhverja undarlega spennu sem ég hafði aldrei upplifað áður. Rokkið hafði náð á mér tökum sem halda enn til dagsins í dag. En nú er öldin önnur. Krakkarnir eru vissulega að fara á tónleika í kvöld. Mamma og pabbi splæsa og miðaverðið er 30 þúsund krónur. Tónlistin er blöðrupopp frá helvíti og strákurinn sem treður upp er með danssveit með sér á sviðinu. Nú er mér ljóst að Sjálfstæðisflokkur og Framsókn eru ekki lengur helsta ógn lands og þjóðar. Nei, það er miklu frekar hin ráðvillta æska sem mætir í Kórinn í kvöld. Guð blessi Ísland.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun