Eftirfarandi ræðu flutti Drífa Snædal, forseti ASÍ, á mótmælafundinum Lýðræði ekki auðræði - Auðlindirnar aftur í okkar hendur á Austurvelli þann 7. desember.



Kæru félagar,



Munum hrunið



Munum Panama



Munum meðmæli með barnaníðingum



Munum klausturmálið



Munum Landsréttarmálið



Munum Samherjamálið



Munum brottvísanirnar



Munum valdníðsluna, valdafólk sem hyglir fáum á kostnað fjöldans, valdafólk sem ber ekki virðingu fyrir lýðræði, fer með almannafé eins og sitt eigið og nýtir okkar sameiginlegu sjóði til að styrkja stöðu sína og sinna.



Þetta er ekkert séríslenskt fyrirbæri en umburðalyndi okkar gagnvart vitleysunni held ég að sé nánast séríslensk.



Þetta eru ekki einangruð mál, ekkert sem má bara bíða af sér. Bíða þangað til þjóðin fer að einbeita sér að öðru eins og jólaskreytingum. Við vitum sem er að öll þessi mál safnast upp og þegar enn eitt spillingarmálið opinberast opnast sárin sem hin skildu eftir. Þetta eru ekki einangruð mál, þetta er mynstur sem afhjúpar ráðamenn sem taka auðræði fram yfir lýðræði. Fólk sem lifir í eigin veruleika sínum og sinna, þekkir enga sem standa í biðröð eftir mat fyrir jólin, þekkir enga sem hafa ekki efni á lyfjum af því stjórnvöld hafa ákveðið að gróði útgerðarmanna sé mikilvægari. Því það er ákvörðun þeirra sem ráða hvort það sé mikilvægara að þeir sem eiga peninga geti átt meiri peninga eða hvort við öll fáum menntun og heilbrigði.



Það er ekki til neitt fyrirlitlegra en fólk sem kemur sér hjá því að greiða í sameiginlega sjóði, hvort sem það er hér innanlands eða erlendis. Og það er jafn fyrirlitlegt að búa til kerfi þar sem einstaklingar geta makað krókinn á kostnað okkar sameiginlegu auðlinda, okkar sameiginlegu sjóða, okkar sameiginlegu velferðar.



Af hverju erum við í þessari stöðu? Aftur og aftur. Getur verið að við höfum einblínt svo mikið á einstaklingshyggju að við missum af heildinni. Erum svo upptekin af því að vera besta útgáfan af sjálfum okkur að við gleymum að vera besta útgáfan af samfélagi. Erum svo upptekin af núvitund mitt í öllu stressinu að við gleymum að reikna með samferðafólkinu í vitund okkar. Erum uppteknari af því að komast í kjólinn fyrir jólin en hafa af því áhyggjur að sumir geta ekki haldið jól svo vel sé. Kapítalisminn hefur haft gríðarleg áhrif í gegnum tíðina. Helstu áhrifin eru sennilega að við hugsum frekar um einstaklinga en samfélög. Erum svo upptekin af því að vera ekki meðvirk að við gleymum að hugsa um náungann og kjósum yfir okkur aftur og aftur fólk sem hugsar um að vera besta útgáfan af sjálfum sér og vinum sínum frekar en heildinni.



Og þegar okkur tekst vel upp að hjálpa og aðstoða þjóð sem vill byggja upp gott samfélag fyrir alla og heldur að við séum fyrirmyndin þá koma kapítalistarnir í kjölfarið og breyta velvilja í arðrán, samfélagsþjónustu í einkabissness, hagsmunum heildar í gróða fárra. Og þegar fólk flýr ömurlegar aðstæður í heimalandi sem gróðafyrirtæki á Vesturlöndum hafa viðhaldið setja þessi sömu vesturlönd ómanneskjuleg skilyrði og hika ekki við að vísa fólki okkur ekki þóknanlegt aftur í ömurlegar aðstæður.



Kæru félagar, við höfum verk að vinna. Við þurfum að breyta svo ótal mörgu en við verðum að vera viss um að þegar við breytum samfélaginu mun mannúðin sigra. Það eru margir á hliðarlínunni tilbúnir til að taka við stjórn og sum þessara afla eru ógnvekjandi. Útlendingaandúð, kvenhatur og andlýðræðisöfl vilja komast til enn frekari áhrifa. Það má aldrei verða.



Við skulum breyta stjórnarskránni en vera þess fullmeðvituð að breyting á lögum breytir ekki endilega menningunni. Til þess þarf miklu meira afl, miklu meira samtal og miklu meiri þrýsting. Engin lög koma í veg fyrir að þeir sem eru í aðstöðu til þess -  maka krókinn nema við segjum líka, þú mátt ekki vera með ef þú ætlar þér að haga þér svona. Við ætlum ekki að kjósa þig ef þú gætir hagsmuna auðvaldsins fyrst og fremst. Þú ert dæmdur úr leik ef þú kemur peningum undan sameiginlegum sjóðum og þú missir virðingu okkar ef þú níðist á fátæku fólki og fátækum þjóðum.



Samfélagið sem við þurfum er samfélag þar sem allir hafa rödd, ekki bara sá frekasti, sá ríkasti eða sá háværasti heldur allir. Samfélag þar sem lýðræðið er virt og jöfnuður og jafnrétti er í forgrunni. Munum allt sem gengið hefur á síðustu ár og segjum hingað og ekki lengra. Burt með Spillinguna! Burt með arðránið!