Samgöngur framtíðar Frosti Logason skrifar 11. janúar 2018 07:00 Nú eru ýmis teikn á lofti um að stærsta kosningamálið í komandi borgarstjórnarkosningum verði almenningssamgöngur. Borgarlína er fyrirbæri sem sveitarfélög á höfuðborgarsvæðinu hafa komið sér saman um og hafa nú þegar lagt talsverða vinnu í að undirbúa. Sjálfur fagna ég öllum hugmyndum um bættar samgöngur. Helst vildi ég að undir Reykjavík allri væri almennilegt neðanjarðarlestakerfi því auðvitað væri langbest að þurfa ekki að eiga sína eigin bifreið. Bensín, tryggingar, viðhald og fleira. Það er bölvaður hausverkur að reka þetta drasl og botnlaus kostnaður. En lestakerfi verður víst aldrei að raunveruleika þar sem fámennið hér gæti aldrei staðið undir þeim kostnaði sem af því hlytist. Þess vegna verður borgarlínan keyrð áfram af hefðbundnum strætisvögnum, sem þó fá að keyra á sínum eigin akreinum sem ætti að koma í veg fyrir tafir vegna umferðarþunga. Einhverjir hafa bent á að þetta sé þó ekki eini valkosturinn. Þeir segja að líklega eigi eftir að eiga sér stað mikil bylting í samgöngum þegar sjálfakandi rafmagnsbílar verði komnir hér á götur innan fárra ára. Slíkir bílar yrðu samnýttir eins og leigubílar í dag og því myndi enginn þurfa að eiga bíl. Þetta væri auðvitað stórkostlegt ef satt reyndist. En þessi hugmynd er alls ekki vinsæl. Hvorki á Twitter né á öðrum kaffihúsum Reykjavíkur. Þar er allt svona tal fljótafgreitt sem fáfræði gamaldags karla sem ekkert vilja annað hraðbrautir og mislæg gatnamót fyrir einkabílinn. Ég velti fyrir mér hvort ekki sé hægt að færa þá umræðu upp á ögn hærra plan. Vonandi berum við gæfu til þess. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Borgarlína Birtist í Fréttablaðinu Frosti Logason Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun
Nú eru ýmis teikn á lofti um að stærsta kosningamálið í komandi borgarstjórnarkosningum verði almenningssamgöngur. Borgarlína er fyrirbæri sem sveitarfélög á höfuðborgarsvæðinu hafa komið sér saman um og hafa nú þegar lagt talsverða vinnu í að undirbúa. Sjálfur fagna ég öllum hugmyndum um bættar samgöngur. Helst vildi ég að undir Reykjavík allri væri almennilegt neðanjarðarlestakerfi því auðvitað væri langbest að þurfa ekki að eiga sína eigin bifreið. Bensín, tryggingar, viðhald og fleira. Það er bölvaður hausverkur að reka þetta drasl og botnlaus kostnaður. En lestakerfi verður víst aldrei að raunveruleika þar sem fámennið hér gæti aldrei staðið undir þeim kostnaði sem af því hlytist. Þess vegna verður borgarlínan keyrð áfram af hefðbundnum strætisvögnum, sem þó fá að keyra á sínum eigin akreinum sem ætti að koma í veg fyrir tafir vegna umferðarþunga. Einhverjir hafa bent á að þetta sé þó ekki eini valkosturinn. Þeir segja að líklega eigi eftir að eiga sér stað mikil bylting í samgöngum þegar sjálfakandi rafmagnsbílar verði komnir hér á götur innan fárra ára. Slíkir bílar yrðu samnýttir eins og leigubílar í dag og því myndi enginn þurfa að eiga bíl. Þetta væri auðvitað stórkostlegt ef satt reyndist. En þessi hugmynd er alls ekki vinsæl. Hvorki á Twitter né á öðrum kaffihúsum Reykjavíkur. Þar er allt svona tal fljótafgreitt sem fáfræði gamaldags karla sem ekkert vilja annað hraðbrautir og mislæg gatnamót fyrir einkabílinn. Ég velti fyrir mér hvort ekki sé hægt að færa þá umræðu upp á ögn hærra plan. Vonandi berum við gæfu til þess.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun