Ríkiskirkjan Frosti Logason skrifar 30. nóvember 2017 07:00 Í dag er allra síðasti séns til að skrá sig úr Þjóðkirkjunni, fyrir þá sem ekki vilja greiða sóknargjöld fyrir árið 2018. Þjóðkirkjan er furðulegasta stofnunin sem rekin er fyrir fé skattgreiðenda en langflestir meðlima hennar hafa verið skráðir í hana sjálfkrafa sem ómálga ungbörn. Stofnunin er rekin á hugsjónum tvö þúsund ára draugasögu úr fornritum frá Mið-Austurlöndum. Í stuttu máli gengur hún út á að jarðneska lífið sé einungis hluti af stóru tilraunaverkefni skaparans. Lífshlaupið er prófsteinn á trú okkar og staðfestu. Í boði er eilíft líf og hamingja, svo lengi sem við játumst frelsaranum og biðjum hátt og snjallt um miskunn. Þá fer allt vel. Annars bíða okkar eilífir vítislogar, en það er ekki á ábyrgð skaparans, okkar er valið. Eitthvað er um jákvæðar sögur í fornritunum. Þar er talað vel um fyrirgefninguna og höfðað til betri samvisku okkar í ákveðnum siðferðismálum. Þar er þó ekkert sem mannskepnan hefur ekki getað fundið upp hjá sjálfri sér. Í flestum tilfellum er siðferði okkar í dag talsvert þroskaðra heldur en það sem birtist okkur í þessum ritum. Enda textinn ekkert annað en mannanna verk sem mundi í besta falli vera flokkaður undir hrútskýringar í dag. Hugsanlega er besta hugmyndin að skrá sig bara utan trúfélaga. Þá fer skatturinn beint í ríkissjóð. Svokallaður trúleysisskattur. Trúleysingjar fá nefnilega að greiða meira til samfélagsins en hinir sem trúa á ósýnilega drauga. Það er ótrúlega eðlilegt og fallegt núna á tuttugustu og fyrstu öldinni. Finnst þér það ekki annars? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Frosti Logason Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun
Í dag er allra síðasti séns til að skrá sig úr Þjóðkirkjunni, fyrir þá sem ekki vilja greiða sóknargjöld fyrir árið 2018. Þjóðkirkjan er furðulegasta stofnunin sem rekin er fyrir fé skattgreiðenda en langflestir meðlima hennar hafa verið skráðir í hana sjálfkrafa sem ómálga ungbörn. Stofnunin er rekin á hugsjónum tvö þúsund ára draugasögu úr fornritum frá Mið-Austurlöndum. Í stuttu máli gengur hún út á að jarðneska lífið sé einungis hluti af stóru tilraunaverkefni skaparans. Lífshlaupið er prófsteinn á trú okkar og staðfestu. Í boði er eilíft líf og hamingja, svo lengi sem við játumst frelsaranum og biðjum hátt og snjallt um miskunn. Þá fer allt vel. Annars bíða okkar eilífir vítislogar, en það er ekki á ábyrgð skaparans, okkar er valið. Eitthvað er um jákvæðar sögur í fornritunum. Þar er talað vel um fyrirgefninguna og höfðað til betri samvisku okkar í ákveðnum siðferðismálum. Þar er þó ekkert sem mannskepnan hefur ekki getað fundið upp hjá sjálfri sér. Í flestum tilfellum er siðferði okkar í dag talsvert þroskaðra heldur en það sem birtist okkur í þessum ritum. Enda textinn ekkert annað en mannanna verk sem mundi í besta falli vera flokkaður undir hrútskýringar í dag. Hugsanlega er besta hugmyndin að skrá sig bara utan trúfélaga. Þá fer skatturinn beint í ríkissjóð. Svokallaður trúleysisskattur. Trúleysingjar fá nefnilega að greiða meira til samfélagsins en hinir sem trúa á ósýnilega drauga. Það er ótrúlega eðlilegt og fallegt núna á tuttugustu og fyrstu öldinni. Finnst þér það ekki annars?