Fjöldagrafir íslenskunnar Kristín Ólafsdóttir skrifar 16. ágúst 2017 06:00 Tækninni fleytir geipilega fram. Hún tekur risastór stökk á hverjum degi og ef maður ætlar að taka þátt í samfélaginu verður maður að halda í við hana. Ekki síst hér á Íslandi. En hvernig eru framtíðarhorfurnar ef tæknin, sem opnar heiminn svona rækilega fyrir okkur, talar ekki tungumálið okkar? Þegar tungumálið okkar er svo lítið, talað af svo fáum í stóra samhenginu, að það virðist ekki borga sig að kenna tækninni það. Þegar tafarlaust gróðatækifæri er ekki í augsýn. Ég held til dæmis að íslenskar gæsalappir verði eitt af því fyrsta sem við jarðsetjum. Frænkur þeirra, “þær ensku”, eru nú þegar byrjaðar að ganga af þeim dauðum. Þær eru töluvert þekktari, koma betur fyrir, og eru auðveldari í notkun á næstum öllum lyklaborðum. Næst verða samsett orð líklega lögð til hinstu hvílu. Banamein: Sjálfvirkur leiðréttingarbúnaður sem slítur þau í sundur svo blóðið spýtist. Það þarf tvær grafir – aðra fyrir „flugvallar“ og hin fyrir „starfsmann“. Svo verða það kannski broddstafirnir. A, o og i herða takið á hálsi á, ó og í. Að lokum er síðasti andardrátturinn dreginn, það tekur því ekki að hengja kommuna á. Þar á eftir gefur þ upp öndina. Næst ákveðinn greinir. Og svo framvegis. En ég meina, er hægt að búast við öðru en fjöldagröfum þegar góð, vönduð íslensk orðabók er ekki einu sinni aðgengileg öllum, ókeypis, á netinu? Þegar fyrst núna er verið að setja saman neyðarnefndir til að sporna við hnignun tungumálsins? Ég vona bara, fyrir mitt leyti, að við séum ekki of sein. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Íslenska á tækniöld Kristín Ólafsdóttir Mest lesið Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun
Tækninni fleytir geipilega fram. Hún tekur risastór stökk á hverjum degi og ef maður ætlar að taka þátt í samfélaginu verður maður að halda í við hana. Ekki síst hér á Íslandi. En hvernig eru framtíðarhorfurnar ef tæknin, sem opnar heiminn svona rækilega fyrir okkur, talar ekki tungumálið okkar? Þegar tungumálið okkar er svo lítið, talað af svo fáum í stóra samhenginu, að það virðist ekki borga sig að kenna tækninni það. Þegar tafarlaust gróðatækifæri er ekki í augsýn. Ég held til dæmis að íslenskar gæsalappir verði eitt af því fyrsta sem við jarðsetjum. Frænkur þeirra, “þær ensku”, eru nú þegar byrjaðar að ganga af þeim dauðum. Þær eru töluvert þekktari, koma betur fyrir, og eru auðveldari í notkun á næstum öllum lyklaborðum. Næst verða samsett orð líklega lögð til hinstu hvílu. Banamein: Sjálfvirkur leiðréttingarbúnaður sem slítur þau í sundur svo blóðið spýtist. Það þarf tvær grafir – aðra fyrir „flugvallar“ og hin fyrir „starfsmann“. Svo verða það kannski broddstafirnir. A, o og i herða takið á hálsi á, ó og í. Að lokum er síðasti andardrátturinn dreginn, það tekur því ekki að hengja kommuna á. Þar á eftir gefur þ upp öndina. Næst ákveðinn greinir. Og svo framvegis. En ég meina, er hægt að búast við öðru en fjöldagröfum þegar góð, vönduð íslensk orðabók er ekki einu sinni aðgengileg öllum, ókeypis, á netinu? Þegar fyrst núna er verið að setja saman neyðarnefndir til að sporna við hnignun tungumálsins? Ég vona bara, fyrir mitt leyti, að við séum ekki of sein.
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun