78 þúsund dansarar? Hildur Sverrisdóttir skrifar 19. febrúar 2016 07:00 Ég hef oft verið stolt af Íslendingum þegar kemur að því að sýna samstöðu. Þegar mikið liggur við stöndum við saman, hvort sem það er þegar hremmingar dynja yfir eða þegar góður málstaður þarfnast stuðnings. Nú hafa nærri 78 þúsund manns skrifað undir áskorun um endurreisn heilbrigðiskerfisins. Sumar staðhæfingar forsprakka söfnunarinnar um tölur og aðferðafræði hafa reyndar réttilega verið gagnrýndar. Ég leyfi mér samt að giska á að flestir af þessum 78 þúsundum hafi í raun ekki verið að kvitta upp á annað en að heilbrigðiskerfið eigi að vera í lagi og sinna þeim sem þurfa á því að halda. Í dag hefur UN Women forgöngu um að ná saman milljarði manna í 200 löndum til að dansa gegn kynbundnu ofbeldi. Í ár er sjónum beint að hlutskipti þeirra milljóna kvenna sem eru á flótta. Hér á Íslandi verður dansað á sjö stöðum í öllum landshlutum. Það er ekki síður mikilvægt að fólk láti sig þetta réttlætismál varða. Raunar er hægt að slá tvær flugur í einu höggi; ef fólk dansar reglulega fyrir gott málefni er það þvílík lýðheilsuefling að það léttir dálítið á heilbrigðiskerfinu. Fólk hefur skoðanir á með hvaða hætti sé best að standa að góðu heilbrigðiskerfi. Fólk hefur líka skoðanir á hvernig best sé að nálgast meðferð og umfjöllun ofbeldismála. Í báðum tilfellum eiga þó allir að geta sammælst um einfalda kröfu; heilbrigðiskerfið á að vera í lagi og ofbeldi er ógeð sem má fokka sér. Rökræða um leiðir að góðu heilbrigðiskerfi er nauðsynleg. Að útrýma kynbundnu ofbeldi er hins vegar einfaldara og krefst fyrst og fremst hugarfarsbreytingar. Við getum einfaldlega staðið (og dansað) saman með þeirri einföldu kröfu að hætta að beita ofbeldi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Áttu efnaða foreldra eða ekki? Thelma Lind Jóhannsdóttir Skoðun Konur sem eiga ekki að eignast börn Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Kennarar – á hraðbraut í kulnun Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Stuðningur úr óvæntri átt Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Meiri pening, takk Gunnar Úlfarsson Skoðun Af hverju eru kaupin á TM ekki á dagskrá aðalfundar Landsbankans? Ásthildur Lóa Þórsdóttir Skoðun Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson Skoðun Er of mikill hiti í hleðslunni hjá þér? Ágúst Mogensen Skoðun Bændur eru líka neytendur Eyjólfur Ingvi Bjarnason Skoðun Hlutabréfafjárfesting er langtímafjárfesting Davíð Björnsson Skoðun
Ég hef oft verið stolt af Íslendingum þegar kemur að því að sýna samstöðu. Þegar mikið liggur við stöndum við saman, hvort sem það er þegar hremmingar dynja yfir eða þegar góður málstaður þarfnast stuðnings. Nú hafa nærri 78 þúsund manns skrifað undir áskorun um endurreisn heilbrigðiskerfisins. Sumar staðhæfingar forsprakka söfnunarinnar um tölur og aðferðafræði hafa reyndar réttilega verið gagnrýndar. Ég leyfi mér samt að giska á að flestir af þessum 78 þúsundum hafi í raun ekki verið að kvitta upp á annað en að heilbrigðiskerfið eigi að vera í lagi og sinna þeim sem þurfa á því að halda. Í dag hefur UN Women forgöngu um að ná saman milljarði manna í 200 löndum til að dansa gegn kynbundnu ofbeldi. Í ár er sjónum beint að hlutskipti þeirra milljóna kvenna sem eru á flótta. Hér á Íslandi verður dansað á sjö stöðum í öllum landshlutum. Það er ekki síður mikilvægt að fólk láti sig þetta réttlætismál varða. Raunar er hægt að slá tvær flugur í einu höggi; ef fólk dansar reglulega fyrir gott málefni er það þvílík lýðheilsuefling að það léttir dálítið á heilbrigðiskerfinu. Fólk hefur skoðanir á með hvaða hætti sé best að standa að góðu heilbrigðiskerfi. Fólk hefur líka skoðanir á hvernig best sé að nálgast meðferð og umfjöllun ofbeldismála. Í báðum tilfellum eiga þó allir að geta sammælst um einfalda kröfu; heilbrigðiskerfið á að vera í lagi og ofbeldi er ógeð sem má fokka sér. Rökræða um leiðir að góðu heilbrigðiskerfi er nauðsynleg. Að útrýma kynbundnu ofbeldi er hins vegar einfaldara og krefst fyrst og fremst hugarfarsbreytingar. Við getum einfaldlega staðið (og dansað) saman með þeirri einföldu kröfu að hætta að beita ofbeldi.
Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson Skoðun
Dánaraðstoð: Læknafélag Íslands skilar ekki auðu Steinunn Þórðardóttir,Oddur Steinarsson,Thelma Kristinsdóttir,Katrín Ragna Kemp,Magdalena Ásgeirsdóttir,Margrét Ólafía Tómasdóttir,Ragnar Freyr Ingvarsson,Teitur Ari Theodórsson,Theódór Skúli Sigurðsson Skoðun