Trúin flytur fjöll Snærós Sindradóttir skrifar 15. apríl 2016 07:00 Sem blaðamaður detta mér stundum í hug viðtalsspurningar til að spyrja sjálfa mig. Það hljómar kannski rosalega sjálfhverft en mér hefur reynst það góð æfing í að þekkja sjálfa mig í að svara mínum miserfiðu spurningum með það í huga að heimurinn sé að hlusta. Þegar ég fæ það tækifæri að ráðleggja öðrum um framkomu í fjölmiðlum legg ég líka áherslu á að fólk hafi svör á reiðum höndum. Forsetaframbjóðendur þurfa til dæmis að vera búnir að gera upp við sig hvað þeir hefðu gert þegar Sigmundur Davíð þáverandi forsætisráðherra stormaði á Bessastaði og bað um meinta undirritun á meint þingrofsskjal. Ég veit hvað ég hefði gert, en látum það liggja á milli hluta. Í gærmorgun, á meðan ég blandaði mér bleikan sjeik, reyndi ég að móta með mér svar við spurningunni á hvað ég trúi. Ég hef ekki trúað á tilvist guðs síðan löngu fyrir fermingu en í mínum huga er fráleitt að halda því fram að lífið og heimurinn sé fátt annað en efnasambönd, atóm og nanó-hitt og þetta. Niðurstaðan var að ég trúi í orðsins fyllstu að trúin flytji fjöll. Þannig held ég að meðgöngur og fæðingar gangi verr ef viðhorfið til þeirra er ótti og svartsýni. Sambönd gangi verr ef vantrausti er leyft að grassera. Enginn fái stöðuhækkun sem finnst hann ekki eiga hana skilið. Útlitið verði slappt og grámóskulegt ef tímanum fyrir framan spegilinn er varið í niðurrif. Ég trúi því að bros geti sigrað krankleika. Von um að allt fari vel tryggi velgengi. Ákvörðunin um að vera hamingjusamur sé eini lykillinn að hamingjunni. Með því viðhorfi má sigra heiminn og gott betur.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Snærós Sindradóttir Mest lesið Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson Skoðun Hinsegin í vinnunni Halla Gunnarsdóttir Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Endurhæfing skiptir öllu máli í Parkinson Helga G Halldórsdóttir Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun
Sem blaðamaður detta mér stundum í hug viðtalsspurningar til að spyrja sjálfa mig. Það hljómar kannski rosalega sjálfhverft en mér hefur reynst það góð æfing í að þekkja sjálfa mig í að svara mínum miserfiðu spurningum með það í huga að heimurinn sé að hlusta. Þegar ég fæ það tækifæri að ráðleggja öðrum um framkomu í fjölmiðlum legg ég líka áherslu á að fólk hafi svör á reiðum höndum. Forsetaframbjóðendur þurfa til dæmis að vera búnir að gera upp við sig hvað þeir hefðu gert þegar Sigmundur Davíð þáverandi forsætisráðherra stormaði á Bessastaði og bað um meinta undirritun á meint þingrofsskjal. Ég veit hvað ég hefði gert, en látum það liggja á milli hluta. Í gærmorgun, á meðan ég blandaði mér bleikan sjeik, reyndi ég að móta með mér svar við spurningunni á hvað ég trúi. Ég hef ekki trúað á tilvist guðs síðan löngu fyrir fermingu en í mínum huga er fráleitt að halda því fram að lífið og heimurinn sé fátt annað en efnasambönd, atóm og nanó-hitt og þetta. Niðurstaðan var að ég trúi í orðsins fyllstu að trúin flytji fjöll. Þannig held ég að meðgöngur og fæðingar gangi verr ef viðhorfið til þeirra er ótti og svartsýni. Sambönd gangi verr ef vantrausti er leyft að grassera. Enginn fái stöðuhækkun sem finnst hann ekki eiga hana skilið. Útlitið verði slappt og grámóskulegt ef tímanum fyrir framan spegilinn er varið í niðurrif. Ég trúi því að bros geti sigrað krankleika. Von um að allt fari vel tryggi velgengi. Ákvörðunin um að vera hamingjusamur sé eini lykillinn að hamingjunni. Með því viðhorfi má sigra heiminn og gott betur.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.