Don Giovanni og siðleysingjar Óttar Guðmundsson skrifar 12. mars 2016 07:00 Fór að sjá Don Giovanni í íslensku óperunni á dögunum. Tónlistin var stórkostleg og söngurinn hljómfagur. Höfuðpersónan, kvennabósinn og siðblindinginn Don Giovanni, fer á fjörurnar við hverja yngismeyna á fætur annarri og nýtur dyggrar aðstoðar þjónsins, Leporello. Í þessari uppfærslu eru þó græddir englavængir á Don Giovanni svo að hann er ekki eins djöfullegur og venjulega. Hann er ekki lengur nauðgari og morðingi heldur glaðvær daðrari sem gerir sig kannski sekan um manndráp af gáleysi. Fyrir mörgum árum skrifaði Megas bókina Björn og Sveinn sem var íslensk útgáfa af Don Giovanni. Bókin fjallaði um þá feðga Axlar-Björn og Svein skotta, þekktustu glæpamenn Íslandssögunnar, og ferðalag þeirra um myrkviði og undirheima Reykjavíkur eftirstríðsáranna. Þeir voru líkt og ítalska fyrirmyndin siðvilltir og þjónuðu hvötum sínum af stakri samviskusemi. Þessi bók, sem er mikið meistaraverk, vakti litla athygli og seldist einungis í 300 eintökum. Hún er nú ófáanleg. Boðskapur óperunnar og Megasar er þó sá sami. Glæpahundarnir Don Giovanni, Axlar-Björn og Sveinn skotti fá allir makleg málagjöld. Logar helvítis gleypa Don Giovanni í lok síðasta þáttar. Engum dylst hver var endanlegur áfangastaður feðganna hjá Megasi. Þetta er sannkirkjuleg kenning þar sem laun syndarinnar eru dauði og tortíming. Mörgum nútímamanninum finnst þetta þó ósennilegt. Allir vita að Don Giovanni væri í dag á Tinder og félli vel að tíðarandanum. Siðblinda hans mundi njóta sín og væri honum til framdráttar. Björn og Sveinn skotti hefðu hagnast vel á glæpum sínum og bæði keypt og selt hlutabréf af sjálfum sér. Þeir hefðu síðan keypt tryggingafélög fyrir ágóðann og greitt sér út arð úr bótasjóðunum. Í sögulok fara þeir ekki til vítis heldur í skattaskjól á Tortólaeyjum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Óttar Guðmundsson Mest lesið Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Fór að sjá Don Giovanni í íslensku óperunni á dögunum. Tónlistin var stórkostleg og söngurinn hljómfagur. Höfuðpersónan, kvennabósinn og siðblindinginn Don Giovanni, fer á fjörurnar við hverja yngismeyna á fætur annarri og nýtur dyggrar aðstoðar þjónsins, Leporello. Í þessari uppfærslu eru þó græddir englavængir á Don Giovanni svo að hann er ekki eins djöfullegur og venjulega. Hann er ekki lengur nauðgari og morðingi heldur glaðvær daðrari sem gerir sig kannski sekan um manndráp af gáleysi. Fyrir mörgum árum skrifaði Megas bókina Björn og Sveinn sem var íslensk útgáfa af Don Giovanni. Bókin fjallaði um þá feðga Axlar-Björn og Svein skotta, þekktustu glæpamenn Íslandssögunnar, og ferðalag þeirra um myrkviði og undirheima Reykjavíkur eftirstríðsáranna. Þeir voru líkt og ítalska fyrirmyndin siðvilltir og þjónuðu hvötum sínum af stakri samviskusemi. Þessi bók, sem er mikið meistaraverk, vakti litla athygli og seldist einungis í 300 eintökum. Hún er nú ófáanleg. Boðskapur óperunnar og Megasar er þó sá sami. Glæpahundarnir Don Giovanni, Axlar-Björn og Sveinn skotti fá allir makleg málagjöld. Logar helvítis gleypa Don Giovanni í lok síðasta þáttar. Engum dylst hver var endanlegur áfangastaður feðganna hjá Megasi. Þetta er sannkirkjuleg kenning þar sem laun syndarinnar eru dauði og tortíming. Mörgum nútímamanninum finnst þetta þó ósennilegt. Allir vita að Don Giovanni væri í dag á Tinder og félli vel að tíðarandanum. Siðblinda hans mundi njóta sín og væri honum til framdráttar. Björn og Sveinn skotti hefðu hagnast vel á glæpum sínum og bæði keypt og selt hlutabréf af sjálfum sér. Þeir hefðu síðan keypt tryggingafélög fyrir ágóðann og greitt sér út arð úr bótasjóðunum. Í sögulok fara þeir ekki til vítis heldur í skattaskjól á Tortólaeyjum.
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun