Ég um mig frá mér til mín Frosti Logason skrifar 27. ágúst 2015 07:00 Því miður voru þeir alltof fáir sem hlýddu á áhugaverða predikun sóknarprestsins í Hallgrímskirkju síðastliðinn sunnudag. Samkvæmt henni tilheyri ég sérstakri menningu sem kalla má ég-menningu. Þar er ekkert einstaklingnum æðra, engin gildi sem þarf að taka mið af og ekkert sem í raun máli skiptir nema það varði mig eða mitt. Ég-menningin er vefur einstaklingshyggju sem er skeytingarlaus um stórgildi sögu eða þarfa annarra. Síðast en ekki síst er Guð ég-menningarfólki dauður, trúin óþörf sem og allt hitt sem einstaklingurinn kann ekki við. Þessi pistill er einmitt lifandi dæmi um þessa ómenningu. Hann fjallar bara um sjálfan mig og skeytir engu um samfélagið sem ég vex uppúr. Ég er egósentrískt megalómaníak sem tek bara selfie-myndir og nota við það viðurstyggilega selfie-stöng. Ég er illa haldin af sjálfusótt sem er eins og hver önnur fíkn. Getur verið jafn skefjalaus og hefur líka skelfilegar afleiðingar á umhverfið allt í kring um mig. Ég er að fara með heiminn til fjandans. Þeir sem tilheyra ég-menningunni standa líka oft og iðulega utan trúfélaga. Það er svo sem gott og blessað. Mér er víst tryggður sá réttur að geta farið með líf mitt í ræsið samkvæmt trúfrelsisákvæði stjórnarskráarinnar. Það þýðir þó ekki að ég sé undanskilin sóknargjöldum til ríkiskirkjunnar. Mín kostnaðarþátttaka í sóknargjöldum er nákvæmlega sú sama og þátttaka þeirra sem eru í trúfélgöum og lífsskoðunarfélugum sem fá slík gjöld greidd frá ríkinu. Hvers vegna skyldi það vera? Samkvæmt predikun prestsins veiklast samfélagsgildin þegar menning Vesturlanda tekur þessa u-beygju sjálfhverfunnar sem ég hef tekið. Ég-menningin setur viðmið. Guðstrú og trúarafstaða fólks breytist og það sem ekki þjónar sjálfinu og uppfyllir einkaþarfir er látið gossa. Trúarstofnanir og menningarstofnanir lenda í svelg og týnast í glatkistu sögunnar segir hann. Þess vegna er ef til vill sjálfsagt að ég borgi sérstakan skatt til samfélagsins. Varla get ég vælt yfir því? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Mest lesið Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fólkið sem gleymdist í Grindavík Bryndís Gunnlaugsdóttir Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun Elsku ASÍ, bara… Nei Sunna Arnardóttir Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson Skoðun
Því miður voru þeir alltof fáir sem hlýddu á áhugaverða predikun sóknarprestsins í Hallgrímskirkju síðastliðinn sunnudag. Samkvæmt henni tilheyri ég sérstakri menningu sem kalla má ég-menningu. Þar er ekkert einstaklingnum æðra, engin gildi sem þarf að taka mið af og ekkert sem í raun máli skiptir nema það varði mig eða mitt. Ég-menningin er vefur einstaklingshyggju sem er skeytingarlaus um stórgildi sögu eða þarfa annarra. Síðast en ekki síst er Guð ég-menningarfólki dauður, trúin óþörf sem og allt hitt sem einstaklingurinn kann ekki við. Þessi pistill er einmitt lifandi dæmi um þessa ómenningu. Hann fjallar bara um sjálfan mig og skeytir engu um samfélagið sem ég vex uppúr. Ég er egósentrískt megalómaníak sem tek bara selfie-myndir og nota við það viðurstyggilega selfie-stöng. Ég er illa haldin af sjálfusótt sem er eins og hver önnur fíkn. Getur verið jafn skefjalaus og hefur líka skelfilegar afleiðingar á umhverfið allt í kring um mig. Ég er að fara með heiminn til fjandans. Þeir sem tilheyra ég-menningunni standa líka oft og iðulega utan trúfélaga. Það er svo sem gott og blessað. Mér er víst tryggður sá réttur að geta farið með líf mitt í ræsið samkvæmt trúfrelsisákvæði stjórnarskráarinnar. Það þýðir þó ekki að ég sé undanskilin sóknargjöldum til ríkiskirkjunnar. Mín kostnaðarþátttaka í sóknargjöldum er nákvæmlega sú sama og þátttaka þeirra sem eru í trúfélgöum og lífsskoðunarfélugum sem fá slík gjöld greidd frá ríkinu. Hvers vegna skyldi það vera? Samkvæmt predikun prestsins veiklast samfélagsgildin þegar menning Vesturlanda tekur þessa u-beygju sjálfhverfunnar sem ég hef tekið. Ég-menningin setur viðmið. Guðstrú og trúarafstaða fólks breytist og það sem ekki þjónar sjálfinu og uppfyllir einkaþarfir er látið gossa. Trúarstofnanir og menningarstofnanir lenda í svelg og týnast í glatkistu sögunnar segir hann. Þess vegna er ef til vill sjálfsagt að ég borgi sérstakan skatt til samfélagsins. Varla get ég vælt yfir því?
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir Skoðun