Bizarro Facebook Pawel Bartoszek skrifar 29. ágúst 2015 07:00 Martröð: Ég stend fyrir framan spegil með pening um hálsinn og smelli af mynd. Hárið blautt af völdum rigningar og svita. Fer í tölvuna og pósta á vegginn: „42 kílómetrar að baki. Líðan góð.“ Síðan uppfærir sig. Stend upp til að leita að lyklunum. Ég sé að færslan er komin inn. Sest umsvifalaust niður aftur, píri og þurrka augun. Þarna stendur skýrum stöfum: „Mætti skelþunnur í vinnunna.“ Undrandi þurrka ég út færsluna. Um kvöldið ákveð ég að baka pitsu. Hnoða deigið sjálfur, sýð tómata og bæti óreganó og basilíku út í. Flet út deigið og set á pepperóní, ólífur, þistilhjörtu og rauða papriku. Útkoman er girnileg. Smelli af einni mynd í gegnum símann og set beint á fésið. Skrifa: „Laugardagspitsan.“ Síminn hringir. Þetta er góður vinur. „Blessaður, félagi!“ segi ég. „Hvað er títt?“ „Hefur einhver komist í feisbókina þína?“ „Nú?“ spyr ég. „Já, þetta er bara óvenjuhreinskilið hjá þér. Jú, jú, það hafa eflaust einhverjir fleiri stundað sjálfsfróun á almenningssalerni. En það er samt alger óþarfi að segja öllum heiminum frá því!“ Við höfum öll hluti sem við erum stolt af og viljum deila með öðrum og svo annað sem við erum minna stolt af eða viljum síður að aðrir frétti. Við getum aðeins hugsað hvernig það væri ef samfélagssíðurnar myndu, af völdum einhvers djöfullegs víruss, fyllast af hinu síðarnefnda: Sögum af kynlífi eða persónulegu spjalli okkar um fólk sem heyrir ekki til. Martröðin er samt raunveruleg. Vodafone-lekinn og Ashley Madison-lekinn hafa í raun búið til svona opna Bizarro Facebook-veggi fyrir fjölda fólks. Þetta er alvarlegt. Mörgum líður illa. Munum að þetta eru þolendur sem eiga að fá að leita réttar síns. Munum að þótt einhver hafi brotið upp lásinn á íbúð nágranna okkar þýðir það ekki að okkur sé frjálst að valsa inn og horfa á þá baða sig. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pawel Bartoszek Mest lesið Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson Skoðun Opið bréf til ráðherra Flokks fólksins, vegna vanda söngnáms Aileen Soffía Svensdóttir Skoðun NPA miðstöðin 15 ára Hallgrímur Eymundsson,Þorbera Fjölnisdóttir Skoðun
Martröð: Ég stend fyrir framan spegil með pening um hálsinn og smelli af mynd. Hárið blautt af völdum rigningar og svita. Fer í tölvuna og pósta á vegginn: „42 kílómetrar að baki. Líðan góð.“ Síðan uppfærir sig. Stend upp til að leita að lyklunum. Ég sé að færslan er komin inn. Sest umsvifalaust niður aftur, píri og þurrka augun. Þarna stendur skýrum stöfum: „Mætti skelþunnur í vinnunna.“ Undrandi þurrka ég út færsluna. Um kvöldið ákveð ég að baka pitsu. Hnoða deigið sjálfur, sýð tómata og bæti óreganó og basilíku út í. Flet út deigið og set á pepperóní, ólífur, þistilhjörtu og rauða papriku. Útkoman er girnileg. Smelli af einni mynd í gegnum símann og set beint á fésið. Skrifa: „Laugardagspitsan.“ Síminn hringir. Þetta er góður vinur. „Blessaður, félagi!“ segi ég. „Hvað er títt?“ „Hefur einhver komist í feisbókina þína?“ „Nú?“ spyr ég. „Já, þetta er bara óvenjuhreinskilið hjá þér. Jú, jú, það hafa eflaust einhverjir fleiri stundað sjálfsfróun á almenningssalerni. En það er samt alger óþarfi að segja öllum heiminum frá því!“ Við höfum öll hluti sem við erum stolt af og viljum deila með öðrum og svo annað sem við erum minna stolt af eða viljum síður að aðrir frétti. Við getum aðeins hugsað hvernig það væri ef samfélagssíðurnar myndu, af völdum einhvers djöfullegs víruss, fyllast af hinu síðarnefnda: Sögum af kynlífi eða persónulegu spjalli okkar um fólk sem heyrir ekki til. Martröðin er samt raunveruleg. Vodafone-lekinn og Ashley Madison-lekinn hafa í raun búið til svona opna Bizarro Facebook-veggi fyrir fjölda fólks. Þetta er alvarlegt. Mörgum líður illa. Munum að þetta eru þolendur sem eiga að fá að leita réttar síns. Munum að þótt einhver hafi brotið upp lásinn á íbúð nágranna okkar þýðir það ekki að okkur sé frjálst að valsa inn og horfa á þá baða sig.