Dund og dútl á aðventu Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 3. desember 2014 07:00 Stefnan var sett á fyrsta sunnudag í aðventu. Þá skyldu seríurnar upp í alla glugga og svalahandriðið vafið blikkandi jólaljósum, aðventukransinn stæði tilbúinn á borði, svo myndum við tendra spádómskertið í andakt, niðurtalningarkertið yrði líka klárt í stjaka, súkkulaðidagatölin á náttborðum barnanna, piparkökudeigið í kælinum og heimagerður skrautglassúr í fjórum litum í handhægum sprautubrúsum þar við hliðina, ekki keyptur í búð. Búið yrði að kaupa mandarínukassa og malt og appelsín til að grípa til meðan væri verið að klippa út snjókorn úr pappír, við ætluðum að föndra jólaskrautið í ár, súkkulaði og marsípan, ef einhvern skyldi langa til að búa til konfekt. Smjör, egg og lyftiduft í kassavís svo hægt yrði að henda í sort hvenær sem er og grenikrans með rauðri slaufu héngi á útidyrahurðinni. Aðventan er svo notaleg, ekkert nema kósíheit og kruðerí, dund og dútl. þegar vefja átti blikkljósunum um svalahandriðið skall reyndar á óveður, svo hressilegt að við ferjuðum grillið og garðhúsgögnin inn í stofu. Hef ekki farið enn út í slagveðrið með seríuna. Konfektgerðarsúkkulaðið virðist klárast jafnóðum, enda er ég ekki búin að kaupa marsípanið. Ég gleymdi líka að kaupa grenið í hurðakransinn og aðventukransinn var ekki tilbúinn í tæka tíð, spurning hvort við náum honum fyrir Betlehemskertið. Piparkökubakstrinum var bjargað með tilbúnu deigi og forblönduðum glassúr, úr búð. Ég á oft egg og smjör og stundum lyftiduft og kakó en aldrei allt fernt á sama tíma. Enn hefur ekki gefist tími til að klippa út snjókornin og þegar ég hugsa um það er líklega ekki til pappír. Ég finn ekki kertastjaka sem niðurtalningarkertið passar í. Við erum þegar komin þrjá daga í skuld. Samt er ekki öll nótt úti enn, bara þriðji desember í dag. Enn er tuttugu og einn dagur til stefnu, tuttugu og einn dagur í kósíheit, dund og dútl. Ég þarf bara að muna eftir greninu og aðventukransinum, var ég annars búin að kaupa kertin? Muna eftir pappír, smjöri og eggjum og ekki seinna en í kvöld verð ég að finna kertastjaka sem passar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Sunnudagsblús ríkisstjórnarinnar Jens Garðar Helgason Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson Skoðun Þið dirfist að kalla mig fasista og rasista? Davíð Bergmann Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir Skoðun
Stefnan var sett á fyrsta sunnudag í aðventu. Þá skyldu seríurnar upp í alla glugga og svalahandriðið vafið blikkandi jólaljósum, aðventukransinn stæði tilbúinn á borði, svo myndum við tendra spádómskertið í andakt, niðurtalningarkertið yrði líka klárt í stjaka, súkkulaðidagatölin á náttborðum barnanna, piparkökudeigið í kælinum og heimagerður skrautglassúr í fjórum litum í handhægum sprautubrúsum þar við hliðina, ekki keyptur í búð. Búið yrði að kaupa mandarínukassa og malt og appelsín til að grípa til meðan væri verið að klippa út snjókorn úr pappír, við ætluðum að föndra jólaskrautið í ár, súkkulaði og marsípan, ef einhvern skyldi langa til að búa til konfekt. Smjör, egg og lyftiduft í kassavís svo hægt yrði að henda í sort hvenær sem er og grenikrans með rauðri slaufu héngi á útidyrahurðinni. Aðventan er svo notaleg, ekkert nema kósíheit og kruðerí, dund og dútl. þegar vefja átti blikkljósunum um svalahandriðið skall reyndar á óveður, svo hressilegt að við ferjuðum grillið og garðhúsgögnin inn í stofu. Hef ekki farið enn út í slagveðrið með seríuna. Konfektgerðarsúkkulaðið virðist klárast jafnóðum, enda er ég ekki búin að kaupa marsípanið. Ég gleymdi líka að kaupa grenið í hurðakransinn og aðventukransinn var ekki tilbúinn í tæka tíð, spurning hvort við náum honum fyrir Betlehemskertið. Piparkökubakstrinum var bjargað með tilbúnu deigi og forblönduðum glassúr, úr búð. Ég á oft egg og smjör og stundum lyftiduft og kakó en aldrei allt fernt á sama tíma. Enn hefur ekki gefist tími til að klippa út snjókornin og þegar ég hugsa um það er líklega ekki til pappír. Ég finn ekki kertastjaka sem niðurtalningarkertið passar í. Við erum þegar komin þrjá daga í skuld. Samt er ekki öll nótt úti enn, bara þriðji desember í dag. Enn er tuttugu og einn dagur til stefnu, tuttugu og einn dagur í kósíheit, dund og dútl. Ég þarf bara að muna eftir greninu og aðventukransinum, var ég annars búin að kaupa kertin? Muna eftir pappír, smjöri og eggjum og ekki seinna en í kvöld verð ég að finna kertastjaka sem passar.
Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen Skoðun
Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen Skoðun