Tímaflakk í flutningum Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 12. febrúar 2014 06:00 Ég hef lítið ferðast um internetið síðustu daga. Hef bara ekki mátt vera að því þar sem ég stend í flutningum og ekki er boðið upp á nethangs á meðan. Hver einasta klukkustund síðustu sólarhringa hefur farið í að pakka niður í kassa, bera kassa, mála, þrífa og taka upp úr kössum og sér ekki fyrir endann á ósköpunum enn. Nettengingu hefur ekki verið komið á á nýjum stað og samband mitt við umheiminn því takmarkað. Ég sá ekki Eurovision, veit ekkert hvaða lög komust áfram, missti af True Detective og get ekki tekið þátt í umræðunni við kaffivélina af nokkru viti. Mér leið eins og ég hefði stungið höfðinu í sand. Ég varð að bæta úr þessu og um leið og ég komst í samband reyndi ég að glöggva mig umræðunni. Hafði ég misst af einhverju? Það fyrsta sem ég rak augun í var að á Facebook deildi fólk myndum af kennsluefni í íslenskum skólum þar sem krökkunum var ýmist kennd úrelt og fordómafull orðanotkun í bókinni Við lesum C, eða staðlaðar hugmyndir um kynhlutverk í Þjóðfélagsfræði fyrir grunnskóla. Ég komst í fúlt skap við að lesa þetta og ekki batnaði það þegar ég sá að í Þjóðfélagsfræðibókinni var að finna mynd af nýafstaðinni fæðingu og voru fótleggir móðurinnar í mynd. Hún var í háhæluðum skóm, gylltum á lit og með rauðlakkaðar táneglur! Sjálfsagt má kalla það mína eigin fordóma en ég tengi gyllta pinnahæla frekar við fantasíur karla en fæðingu barns. Skapið versnaði enn. Hafði ég farið aftur í tíma í flutningunum? Ég fékk staðfestingu á því þegar ég hélt netferðinni áfram. Ég gat ekki betur séð en að Icesave-draugurinn hefði vaknað upp meðan ég stóð í ströngu. Ég slökkti bara. Stakk höfðinu aftur í sandinn og tók til við kassana á ný. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Græðgin sem hlífir engum Snæbjörn Brynjarsson og Þórólfur Júlían Dagsson Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun Kennitala á blaði Jón Viðar Pálsson Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Alvöru mamma Anna Margrét Hrólfsdóttir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Þjónusta og greining á börnum með ADHD Elín H. Hinriksdóttir og Sólveig Ásgrímsdóttiir Skoðun
Ég hef lítið ferðast um internetið síðustu daga. Hef bara ekki mátt vera að því þar sem ég stend í flutningum og ekki er boðið upp á nethangs á meðan. Hver einasta klukkustund síðustu sólarhringa hefur farið í að pakka niður í kassa, bera kassa, mála, þrífa og taka upp úr kössum og sér ekki fyrir endann á ósköpunum enn. Nettengingu hefur ekki verið komið á á nýjum stað og samband mitt við umheiminn því takmarkað. Ég sá ekki Eurovision, veit ekkert hvaða lög komust áfram, missti af True Detective og get ekki tekið þátt í umræðunni við kaffivélina af nokkru viti. Mér leið eins og ég hefði stungið höfðinu í sand. Ég varð að bæta úr þessu og um leið og ég komst í samband reyndi ég að glöggva mig umræðunni. Hafði ég misst af einhverju? Það fyrsta sem ég rak augun í var að á Facebook deildi fólk myndum af kennsluefni í íslenskum skólum þar sem krökkunum var ýmist kennd úrelt og fordómafull orðanotkun í bókinni Við lesum C, eða staðlaðar hugmyndir um kynhlutverk í Þjóðfélagsfræði fyrir grunnskóla. Ég komst í fúlt skap við að lesa þetta og ekki batnaði það þegar ég sá að í Þjóðfélagsfræðibókinni var að finna mynd af nýafstaðinni fæðingu og voru fótleggir móðurinnar í mynd. Hún var í háhæluðum skóm, gylltum á lit og með rauðlakkaðar táneglur! Sjálfsagt má kalla það mína eigin fordóma en ég tengi gyllta pinnahæla frekar við fantasíur karla en fæðingu barns. Skapið versnaði enn. Hafði ég farið aftur í tíma í flutningunum? Ég fékk staðfestingu á því þegar ég hélt netferðinni áfram. Ég gat ekki betur séð en að Icesave-draugurinn hefði vaknað upp meðan ég stóð í ströngu. Ég slökkti bara. Stakk höfðinu aftur í sandinn og tók til við kassana á ný.