Ósvífni Gísla Marteins Atli Fannar Bjarkason skrifar 20. febrúar 2014 07:00 Mér fannst þetta ömurlegt viðtal, svo það sé nú bara sagt, ömurlegt. Gísli Marteinn var aggressívur. Það er ekki alltaf rétt að fara þessu hörðu leið að fólki til að spyrja. Ef þú færð ekki svörin sem þú kallar eftir, af hverju leitarðu ekki einhverra annarra leiða til þess að ná þessum svörum? Gísli Marteinn hefði til dæmis getað notað sokkabrúður til að stilla upp andstæðum pólum; forsætisráðherra gegn minnihlutanum. Eða forsætisráðherra gegn viðskiptalífinu. Eða forsætisráðherra gegn fjölmiðlum. Eða forsætisráðherra gegn Evrópusambandinu. Hlutverk fjölmiðla er ekki að þjarma að valdhöfum. Ef forsætisráðherra velur að svara ekki spurningum þá má hann hreinlega velja sér svar við spurningu af handahófi og láta það duga. Þetta er ekki umræðuhefð í sjónvarpi sem fólk langar til að sjá. Það vantaði allt Ísland Got Talent og Biggest Loser Ísland í þetta – sem sást á viðbrögðunum við viðtalinu. Eða öllu heldur skortinum. Viðtalið hefur ekki komist að í umræðunni. Forsætisráðherra gerði allt rétt. Í staðinn fyrir að halla sér aftur í stólnum og svara spurningum af yfirvegun og hógværð þá mætti hann tilbúinn til orrustu. Hann spennti alla vöðva líkamans og hallaði sér fram með báða fætur í viðbragðsstöðu. Sókn er besta vörnin – þetta veit forsætisráðherra. Þess vegna var hann tilbúinn að spretta úr stólnum eins og þrautþjálfaður samúræi. ÓsvífniGísla Marteins náði hápunkti þegar hann greip fram í fyrir forsætisráðherra með þeim orðum að hann stýrði viðtalinu. Auðmjúkur reyndi forsætisráðherra að leiðrétta skynvillu þáttarstjórnandans, sem var greinilega búinn að gleyma að eftir síðustu hrókeringu í stjórn Ríkisútvarpsins eru framsóknarmenn með þrjá fulltrúa – jafn marga og minnihlutinn til samans. Það þarf því ekkert sérstaklega frjótt ímyndunarafl til að komast að þeirri niðurstöðu að það var í raun forsætisráðherra sem stýrði viðtalinu. Sem hann undirstrikaði með því að hrósa Gísla fyrir frammistöðuna í lokin og skora svo á hann í störukeppni með heimsþekktu látbragði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Mest lesið Íslensk fátækt er bara kjaftæði Unnur Hrefna Jóhannsdóttir Skoðun Fjölgun kennara er allra hagur Haraldur Freyr Gíslason Skoðun Fórnir verið færðar fyrir okkur Björn Ólafsson Skoðun Af hverju hafa Danir það svona óþolandi gott? Björn Teitsson Skoðun Hvað kostar gjaldtakan? Hildur Hauksdóttir Skoðun Launaþjófaður – vanmetinn glæpur á vinnumarkaði Kristjana Fenger Skoðun Hömpum morðingjunum sem hetjum Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir. Skoðun Deilt og drottnað í umræðu um leikskólamál Halla Gunnarsdóttir Skoðun Fjárfestum í framtíðinni Bryngeir Valdimarsson Skoðun Vita bændur ekki hvað bændum er fyrir bestu? Trausti Hjálmarsson Skoðun
Mér fannst þetta ömurlegt viðtal, svo það sé nú bara sagt, ömurlegt. Gísli Marteinn var aggressívur. Það er ekki alltaf rétt að fara þessu hörðu leið að fólki til að spyrja. Ef þú færð ekki svörin sem þú kallar eftir, af hverju leitarðu ekki einhverra annarra leiða til þess að ná þessum svörum? Gísli Marteinn hefði til dæmis getað notað sokkabrúður til að stilla upp andstæðum pólum; forsætisráðherra gegn minnihlutanum. Eða forsætisráðherra gegn viðskiptalífinu. Eða forsætisráðherra gegn fjölmiðlum. Eða forsætisráðherra gegn Evrópusambandinu. Hlutverk fjölmiðla er ekki að þjarma að valdhöfum. Ef forsætisráðherra velur að svara ekki spurningum þá má hann hreinlega velja sér svar við spurningu af handahófi og láta það duga. Þetta er ekki umræðuhefð í sjónvarpi sem fólk langar til að sjá. Það vantaði allt Ísland Got Talent og Biggest Loser Ísland í þetta – sem sást á viðbrögðunum við viðtalinu. Eða öllu heldur skortinum. Viðtalið hefur ekki komist að í umræðunni. Forsætisráðherra gerði allt rétt. Í staðinn fyrir að halla sér aftur í stólnum og svara spurningum af yfirvegun og hógværð þá mætti hann tilbúinn til orrustu. Hann spennti alla vöðva líkamans og hallaði sér fram með báða fætur í viðbragðsstöðu. Sókn er besta vörnin – þetta veit forsætisráðherra. Þess vegna var hann tilbúinn að spretta úr stólnum eins og þrautþjálfaður samúræi. ÓsvífniGísla Marteins náði hápunkti þegar hann greip fram í fyrir forsætisráðherra með þeim orðum að hann stýrði viðtalinu. Auðmjúkur reyndi forsætisráðherra að leiðrétta skynvillu þáttarstjórnandans, sem var greinilega búinn að gleyma að eftir síðustu hrókeringu í stjórn Ríkisútvarpsins eru framsóknarmenn með þrjá fulltrúa – jafn marga og minnihlutinn til samans. Það þarf því ekkert sérstaklega frjótt ímyndunarafl til að komast að þeirri niðurstöðu að það var í raun forsætisráðherra sem stýrði viðtalinu. Sem hann undirstrikaði með því að hrósa Gísla fyrir frammistöðuna í lokin og skora svo á hann í störukeppni með heimsþekktu látbragði.