Vika er langur tími fyrir smáfólk Kolbeinn Tumi Daðason skrifar 3. október 2014 07:00 Krílin mín tvö, sem eðli málsins samkvæmt eru einhver efnilegustu börn á Íslandi, dvelja viku hjá mér og viku hjá mömmu sinni. Svona hefur fyrirkomulagið verið frá áramótum og gengið nokkuð vel. Spilar þar stærsta rullu að hinir nýskildu foreldrar eru enn góðir vinir og reyna að ala börnin upp í eins mikilli samvinnu og hægt er. „Ég á tvö hús,“ segir teiknisnillingurinn dóttir mín stundum og nefnir aðra á leikskólanum sem „eiga“ bara eitt hús. Þvílík ósanngirni sem börn hamingjusamra foreldra í sambúð búa við. Það er samt ekki alltaf þannig að tvö hús séu betri en eitt. Ekki einu sinni hjá krökkum á leikskólaaldri. Vikagetur verið lengi að líða hjá þriggja ára dreng og fjögurra ára stúlku. „Ég sakna mömmu,“ segja krakkarnir stundum á kvöldin og kjökra. Það tengist oftar en ekki smá pirringi yfir að kominn sé tími til að fara að sofa eða beiðni um að haldið sé í hönd á meðan verið er að festa svefn. Staðreyndin er samt að sjálfsögðu sú að börnin sakna mömmu sinnar. Margir velta fyrir sér hvert besta fyrirkomulagið sé hjá fráskildum foreldrum. Helgarpabbinn er einn kostur en ég gæti ekki hugsað mér það. Vika og vika er annar kostur. Svo nefna aðrir kostinn að börnin búi á einu heimili þar sem foreldrarnir skiptast á að búa með þeim. Engin lausn er fullkomin. Nákominn ættingi veltir fyrir sér hvort það sé í tísku að skilja. Ein ástæða þeirrar vangaveltu er sú að mjög góður vinur minn og barnsmóðir hans hættu saman eftir langt samband á svipuðum tíma og við fyrrverandi. Kynslóð ættingjans var, eftir því sem ég upplifi, tilbúnari að halda hjónabandi gangandi barnanna vegna. Það gat hvorugt okkar sætt sig við. Við tækjum hins vegar fagnandi frumlegri og betri lausn en viku aðskilnað foreldris og barna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbeinn Tumi Daðason Mest lesið Ef þið þurfið að segja upphátt að þið séuð ekki rasistar... Nichole Leigh Mosty Skoðun 56.000 krónur í vasa Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir Skoðun Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Hugleiðingar og skoðanaskipti um rasisma og útlendingahatur Ole Anton Bieltvedt Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz Skoðun Þéttari byggð: Hver nýtur ábatans — og hver borgar brúsann? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun
Krílin mín tvö, sem eðli málsins samkvæmt eru einhver efnilegustu börn á Íslandi, dvelja viku hjá mér og viku hjá mömmu sinni. Svona hefur fyrirkomulagið verið frá áramótum og gengið nokkuð vel. Spilar þar stærsta rullu að hinir nýskildu foreldrar eru enn góðir vinir og reyna að ala börnin upp í eins mikilli samvinnu og hægt er. „Ég á tvö hús,“ segir teiknisnillingurinn dóttir mín stundum og nefnir aðra á leikskólanum sem „eiga“ bara eitt hús. Þvílík ósanngirni sem börn hamingjusamra foreldra í sambúð búa við. Það er samt ekki alltaf þannig að tvö hús séu betri en eitt. Ekki einu sinni hjá krökkum á leikskólaaldri. Vikagetur verið lengi að líða hjá þriggja ára dreng og fjögurra ára stúlku. „Ég sakna mömmu,“ segja krakkarnir stundum á kvöldin og kjökra. Það tengist oftar en ekki smá pirringi yfir að kominn sé tími til að fara að sofa eða beiðni um að haldið sé í hönd á meðan verið er að festa svefn. Staðreyndin er samt að sjálfsögðu sú að börnin sakna mömmu sinnar. Margir velta fyrir sér hvert besta fyrirkomulagið sé hjá fráskildum foreldrum. Helgarpabbinn er einn kostur en ég gæti ekki hugsað mér það. Vika og vika er annar kostur. Svo nefna aðrir kostinn að börnin búi á einu heimili þar sem foreldrarnir skiptast á að búa með þeim. Engin lausn er fullkomin. Nákominn ættingi veltir fyrir sér hvort það sé í tísku að skilja. Ein ástæða þeirrar vangaveltu er sú að mjög góður vinur minn og barnsmóðir hans hættu saman eftir langt samband á svipuðum tíma og við fyrrverandi. Kynslóð ættingjans var, eftir því sem ég upplifi, tilbúnari að halda hjónabandi gangandi barnanna vegna. Það gat hvorugt okkar sætt sig við. Við tækjum hins vegar fagnandi frumlegri og betri lausn en viku aðskilnað foreldris og barna.
Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz Skoðun
Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz Skoðun