Moskumótmælin Sigurður Árni Þórðarson skrifar 2. febrúar 2012 06:00 Kirkjuhúsalandslag Íslands er að breytast. Verða moskur, hindúamusteri, sýnagógur og aðrar byggingar trúfélaga við hliðina á „kirkjunum okkar" í framtíðinni? Nokkrir Íslendingar mótmæla kröftuglega byggingu mosku. Ýmis rök eru færð og hvíslað er um að slíkar byggingar geti orðið gróðrarstíur samfélagslegrar mengunar. Tortryggnisraddir heyrast í samfélaginu. Gagnrýni er góð en rógur ólíðandi. Hvað segir kirkjan um trúarbyggingar aðrar en kirkjur? Ætti kirkjan að stugga við fólki, sem er ekki kristið og jafnvel koma því úr landi? Nei, hlutverk kirkjunnar er að vera farvegur fyrir umhyggju Guðs. Sú ást varðar alla, hverrar trúar eða banntrúar sem þau eru. Jesús Kristur var afar umhyggjusamur gagnvart fólki. Og kirkjan og kristnir menn reyna að fylgja fordæmi meistara síns. Í hans anda heldur kristið fólk fram mannréttindum og ver þau. Frelsi er dýrmæti, sem við eigum að verja og rækta. Að iðka trú er þáttur þess frelsis. Ég er prestur í þjóðkirkjunni og elska starf hennar og líf. Ég veit hversu gjöfult, hressandi og blessandi trúarlíf og trúariðkun í kirkju getur verið. Því skil ég vel, að fólk af annarri trú en minni, hafi svipaðar samfélagslegar þarfir við trúariðkun. Það á rétt á að njóta sömu réttinda og sömu möguleika og mín trúsystkin. Fólk á ekki bara að njóta frelsis til að trúa á sinn hátt, heldur líka að mega byggja guðshús, sem hæfa átrúnaði þeirra. Og þessum rétti fylgja líka skyldur að fara ekki út fyrir réttinn og þann siðaramma sem hér ríkir. Kristnin á sameiginlegt með helstu trúarbrögðum heims að verja manngildið. Íslendingar eiga að láta kristin og mikilvæg vestræn gildi stýra för. Yfirborðslegt frjálslyndi er ekki affarasælt í samskiptum fólks með ólíkan bakgrunn. Við eigum að gera kröfur til sjálfra okkar og gera ámóta kröfur til innflytjenda. Við eigum að hafna algerlega kúgun kvenna, sem meðal annars hefur birst í sinni verstu mynd í heiðursmorðum. Við eigum að hafna tuddastælum – hvers eðlis sem þeir eru. Og verum samkvæm, réttsýn og umhyggjusöm. Ótti OG tortryggni eru afar slæmt byggingarefni samfélags. Traust, virðing og réttlæti eru mun hentugri og friðvænlegri. Viðurkennum guðshúsaþarfir múslíma og annarrar trúar fólks. En höfnum vitleysum, okkar eigin og annarra. Iðkum kærleika með skynsemi. Þjóðkirkjan á að gæta réttar innflytjenda, líka í trúarefnum. Leggjum okkar lóð á vogarskálar og gerum það í góðri trú, með umhyggju og góðu viti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sr. Sigurður Árni Þórðarson Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Jarðakaup í nýjum tilgangi Halla Hrund Logadóttir Skoðun Borgar þú 65 prósent skatt af þínum tekjum? Guðfinnur Sigurvinsson Skoðun Brúarsmið á Bessastaði Jóhanna Vigdís Guðmundsdóttir Skoðun Forsetaframboð í Fellini stíl Stefán Ólafsson Skoðun Nú getum við brotið blað Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Af hverju bara hálft skref áfram? Gísli Rafn Ólafsson Skoðun Við þurfum loftslagsaðgerðir, ekki grænþvott Andrés Ingi Jónsson Skoðun Ég kýs… Gísli Ásgeirsson Skoðun Af auðvaldsmönnum og undirlægjuhætti Ester Hilmarsdóttir Skoðun Norska veiðistöðin Friðrik Erlingsson Skoðun
Kirkjuhúsalandslag Íslands er að breytast. Verða moskur, hindúamusteri, sýnagógur og aðrar byggingar trúfélaga við hliðina á „kirkjunum okkar" í framtíðinni? Nokkrir Íslendingar mótmæla kröftuglega byggingu mosku. Ýmis rök eru færð og hvíslað er um að slíkar byggingar geti orðið gróðrarstíur samfélagslegrar mengunar. Tortryggnisraddir heyrast í samfélaginu. Gagnrýni er góð en rógur ólíðandi. Hvað segir kirkjan um trúarbyggingar aðrar en kirkjur? Ætti kirkjan að stugga við fólki, sem er ekki kristið og jafnvel koma því úr landi? Nei, hlutverk kirkjunnar er að vera farvegur fyrir umhyggju Guðs. Sú ást varðar alla, hverrar trúar eða banntrúar sem þau eru. Jesús Kristur var afar umhyggjusamur gagnvart fólki. Og kirkjan og kristnir menn reyna að fylgja fordæmi meistara síns. Í hans anda heldur kristið fólk fram mannréttindum og ver þau. Frelsi er dýrmæti, sem við eigum að verja og rækta. Að iðka trú er þáttur þess frelsis. Ég er prestur í þjóðkirkjunni og elska starf hennar og líf. Ég veit hversu gjöfult, hressandi og blessandi trúarlíf og trúariðkun í kirkju getur verið. Því skil ég vel, að fólk af annarri trú en minni, hafi svipaðar samfélagslegar þarfir við trúariðkun. Það á rétt á að njóta sömu réttinda og sömu möguleika og mín trúsystkin. Fólk á ekki bara að njóta frelsis til að trúa á sinn hátt, heldur líka að mega byggja guðshús, sem hæfa átrúnaði þeirra. Og þessum rétti fylgja líka skyldur að fara ekki út fyrir réttinn og þann siðaramma sem hér ríkir. Kristnin á sameiginlegt með helstu trúarbrögðum heims að verja manngildið. Íslendingar eiga að láta kristin og mikilvæg vestræn gildi stýra för. Yfirborðslegt frjálslyndi er ekki affarasælt í samskiptum fólks með ólíkan bakgrunn. Við eigum að gera kröfur til sjálfra okkar og gera ámóta kröfur til innflytjenda. Við eigum að hafna algerlega kúgun kvenna, sem meðal annars hefur birst í sinni verstu mynd í heiðursmorðum. Við eigum að hafna tuddastælum – hvers eðlis sem þeir eru. Og verum samkvæm, réttsýn og umhyggjusöm. Ótti OG tortryggni eru afar slæmt byggingarefni samfélags. Traust, virðing og réttlæti eru mun hentugri og friðvænlegri. Viðurkennum guðshúsaþarfir múslíma og annarrar trúar fólks. En höfnum vitleysum, okkar eigin og annarra. Iðkum kærleika með skynsemi. Þjóðkirkjan á að gæta réttar innflytjenda, líka í trúarefnum. Leggjum okkar lóð á vogarskálar og gerum það í góðri trú, með umhyggju og góðu viti.