Magnaður fiðluleikur Jónas Sen skrifar 27. nóvember 2012 10:57 Haukur Tómasson Sinfóníuhljómsveit íslands Verk eftir Hauk Tómasson, Karol Szymanowski og Jean Sibelius. Einleikari: Christian Tetzlaff; stjórnandi: John Sotgards.FIMMTUDAGINN 22. NÓVEMBER Marr, Ískurr og Skuggaskeið eru nöfnin á þremur köflum af fimm í verki eftir Hauk Tómasson. Það var frumflutt á Sinfóníutónleikum á fimmtudagskvöldið undir stjórn Johns Storgård. Titlarnir vísa til höfuðskepnanna; tónlistin er innblásin af hugleiðingum um loft, eld, jörð og vatn, auk ljóss og skugga. Eins og flest eftir Hauk er tónlistin fínleg. Tónmálið er framandi, hljómarnir heillandi annarlegir. Ég hugsa þó að verkið þurfi töluverða nálægð til að koma sem best út. Eftir því sem maður situr lengra frá hljómsveitinni dofna blæbrigðin, þetta smágerða, sem segir svo margt, rennur of mikið saman við heildina. Sennilega hljómar tónlistin best af geisladiski í góðum hátölurum. Í stórum sal eins og í Eldborginni hættir verkinu hins vegar til að verða fullkliðkennt. Það vantar skarpari línur, meiri andstæður. Margt er vissulega hrífandi, en á tónleikunum virkaði tónlistin fremur einsleit og tilbreytingarlaus, eins og pastellitað veggfóður. Ég er viss um að hún kemur betur út í stafrænum búningi! Talsvert meiri tilþrif einkenndu fiðlukonserta nr. 1 og 2 eftir Szymanowski. Hann var pólskur en alinn upp í Úkraínu. Fyrri konsertinn var saminn árið 1916, hinn síðari 1933. Nettur, síðrómantískur andi svífur yfir vötnunum í þeim fyrri. Hinn síðari er allt öðruvísi, stíllinn tærari, handbragðið agaðra. Einleikarinn Christian Tetzlaff var frábær. Hann spilaði af tæknilegum yfirburðum og ástríðufullri innlifun. Fiðlan lék í höndum hans, tónlistin varð ljóslifandi. Útkoman var mögnuð. Sjöunda sinfónía Sibeliusar var síðust á dagskránni. Hún var líka glæsileg í flutningi hljómsveitarinnar. Allar línur voru skýrar, dramatíkin tilkomumikil, framvindan spennandi. Verkið var í einum kafla, byrjunin var dálítið sundurlaus og leitandi (eins og hún átti að vera), en svo náði tónlistin fókus og endaði á tignarlegan hátt. Storgårds stjórnaði prýðilega. Flutningurinn var til fyrirmyndar, túlkunin var lífleg og rómantísk, fersk og skemmtileg. Niðurstaða: Áhugaverðir tónleikar, upp úr stóð frábær fiðluleikur. Gagnrýni Mest lesið „Pabbi hélt alltaf að þú værir kunta, takk fyrir að sanna það“ Lífið Skvísur landsins skáluðu í miðborginni Lífið Vildi frekar hafa David Hasselhoff uppá vegg en Jón Ólafs Lífið Gengu um rústir ratsjárstöðvar og klifu fáfarnasta fjall Hornstranda Lífið „Hugsa fallega til stelpunnar sem ég var þá“ Tíska og hönnun Hætta með Þarf alltaf að vera grín? af persónulegum ástæðum Lífið Kaupir fjórða húsið við sömu götu Lífið Er hægt að komast yfir framhjáhald? Lífið Kristján Einar leitar sér aðstoðar Lífið Íslenskur Hollywood-leikari selur íbúð í Seljahverfinu Lífið Fleiri fréttir Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Sinfóníuhljómsveit íslands Verk eftir Hauk Tómasson, Karol Szymanowski og Jean Sibelius. Einleikari: Christian Tetzlaff; stjórnandi: John Sotgards.FIMMTUDAGINN 22. NÓVEMBER Marr, Ískurr og Skuggaskeið eru nöfnin á þremur köflum af fimm í verki eftir Hauk Tómasson. Það var frumflutt á Sinfóníutónleikum á fimmtudagskvöldið undir stjórn Johns Storgård. Titlarnir vísa til höfuðskepnanna; tónlistin er innblásin af hugleiðingum um loft, eld, jörð og vatn, auk ljóss og skugga. Eins og flest eftir Hauk er tónlistin fínleg. Tónmálið er framandi, hljómarnir heillandi annarlegir. Ég hugsa þó að verkið þurfi töluverða nálægð til að koma sem best út. Eftir því sem maður situr lengra frá hljómsveitinni dofna blæbrigðin, þetta smágerða, sem segir svo margt, rennur of mikið saman við heildina. Sennilega hljómar tónlistin best af geisladiski í góðum hátölurum. Í stórum sal eins og í Eldborginni hættir verkinu hins vegar til að verða fullkliðkennt. Það vantar skarpari línur, meiri andstæður. Margt er vissulega hrífandi, en á tónleikunum virkaði tónlistin fremur einsleit og tilbreytingarlaus, eins og pastellitað veggfóður. Ég er viss um að hún kemur betur út í stafrænum búningi! Talsvert meiri tilþrif einkenndu fiðlukonserta nr. 1 og 2 eftir Szymanowski. Hann var pólskur en alinn upp í Úkraínu. Fyrri konsertinn var saminn árið 1916, hinn síðari 1933. Nettur, síðrómantískur andi svífur yfir vötnunum í þeim fyrri. Hinn síðari er allt öðruvísi, stíllinn tærari, handbragðið agaðra. Einleikarinn Christian Tetzlaff var frábær. Hann spilaði af tæknilegum yfirburðum og ástríðufullri innlifun. Fiðlan lék í höndum hans, tónlistin varð ljóslifandi. Útkoman var mögnuð. Sjöunda sinfónía Sibeliusar var síðust á dagskránni. Hún var líka glæsileg í flutningi hljómsveitarinnar. Allar línur voru skýrar, dramatíkin tilkomumikil, framvindan spennandi. Verkið var í einum kafla, byrjunin var dálítið sundurlaus og leitandi (eins og hún átti að vera), en svo náði tónlistin fókus og endaði á tignarlegan hátt. Storgårds stjórnaði prýðilega. Flutningurinn var til fyrirmyndar, túlkunin var lífleg og rómantísk, fersk og skemmtileg. Niðurstaða: Áhugaverðir tónleikar, upp úr stóð frábær fiðluleikur.
Gagnrýni Mest lesið „Pabbi hélt alltaf að þú værir kunta, takk fyrir að sanna það“ Lífið Skvísur landsins skáluðu í miðborginni Lífið Vildi frekar hafa David Hasselhoff uppá vegg en Jón Ólafs Lífið Gengu um rústir ratsjárstöðvar og klifu fáfarnasta fjall Hornstranda Lífið „Hugsa fallega til stelpunnar sem ég var þá“ Tíska og hönnun Hætta með Þarf alltaf að vera grín? af persónulegum ástæðum Lífið Kaupir fjórða húsið við sömu götu Lífið Er hægt að komast yfir framhjáhald? Lífið Kristján Einar leitar sér aðstoðar Lífið Íslenskur Hollywood-leikari selur íbúð í Seljahverfinu Lífið Fleiri fréttir Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira